Luctor C1 klaart klus tegen twaalftal Stevo

De defensie van Luctor C1 slaagde er in om ook in de tweede wedstrijd van de reguliere competitie de nul te houden. Na de 0-0 van vorige week in Saasveld, werd nu Stevo met een krappe 1-0 naar huis gestuurd. In de eerste helft scoorde Luctor drie doelpunten, maar slechts één ervan (alerte intikker van Koen) haalde het scorebord. De andere twee werden tot teleurstelling en verbazing van het thuispubliek afgevlagd wegens buitenspel. Na rust kon het dus nog alle kanten op. Stevo deed er alles aan om toch nog een resultaat te halen in de persoon van hun grensrechter. Zijn onnavolgbare vlaggedrag hield de rood-gelen in de wedstrijd. Het mocht niet baten. De twaalf man van Stevo beten zich stuk op de stugge defensie van Luctor die zijn zaakjes achterin redelijk voor elkaar had. Eindstand 1-0.

Er zijn al wel foto's maar helaas niet zoveel dit keer. Om nog onopgehelderde redenen zijn de meeste foto's van de SD-kaart (vanaf halverwege eerste helft) van uw verslaggever gewist. Wat er nog van over is kunt u HIERRR bekijken.

Het was alsof de weergoden nog wat goed te maken hadden na de zondvloed van Saasveld van vorige week. Want wat was het heerlijk weer vandaag, 15 graden met een stralend herfstzonnetje. 's Ochtends was het nog best fris geweest, dus de fans hadden toch maar hun jas aangetrokken. Eenmaal op De Horst kregen enkelen daarvan alweer spijt, dat wil zeggen, de mannen. De vrouwelijke fans niet natuurlijk, want zoals bekend hebben de dames het altijd koud als het kwik onder de 20 daalt. Voor de spelers van Luctor C1 was het goddelijke weer ook van harte welkom. Sommigen dachten met afgrijzen terug aan de zere tepels die ze hadden gekregen van de kou in Saasveld. Dat zou ze vandaag niet overkomen.

Vandaag moest dus afgerekend worden met Stevo C1. De ploeg uit Geesteren kent een dramatische seizoensstart met vier opeenvolgende nederlagen (3 keer beker, 1 keer competitie). Luctor was uiteraard niet van plan om aan die reeks een einde te maken. Bij winst zou het aansluiten bij de teams die bovenin het linkerrijtje meedraaien. Coach Huub had wel weer te maken met een uitvaller. Sem was weliswaar aangesloten bij de groep maar Dylan zat nog steeds in de lappenmand na de schop op zijn enkels in Saasveld van een week geleden. Daarom werd Delano uit de D1 opgeroepen als wisselspeler.


Het team van Stevo was niet te vergelijken met de uit de klei getrokken mastondonten van Saasveldia van vorige week. Fysiek waren ze zo op het oog gelijkwaardig aan Luctor. Het zou dus op voetballende kwaliteiten aankomen op het veld. Dat ging Luctor aanvankelijk het beste af. Stevo had veel overtredingen nodig om Luctor af te stoppen. Het was meteen raak nadat de keeper van Stevo een vrije trap van Robin, wellicht gehinderd door de felle zon, pardoes uit zijn handen liet glippen waarna Koen er als de kippen bij was om dit kadootje uit te pakken: 1-0. Daarbij bleef het niet. Sem mocht een paar keer een vrije schop nemen vanaf zo'n meter of twintig. De klutssituaties die daar uit ontstonden leverden Luctor twee goals op die echter allebei werden afgefloten wegens buitenspel. Dit tot verbazing en verontwaardiging van het Luctorpubliek. Ook de spelers van Luctor voelden zich tekort gedaan, maar de scheidsrechter kon niks anders doen, dan er op vertrouwen dat zijn assistent uit Geesteren het bij het rechte eind had. Het was de opmaat voor een vervelende fase in de wedstrijd. De staf van beide teams kregen het een paar keer verbaal met elkaar aan de stok. Ook de grensrechter van Stevo werd een keer op het matje geroepen door de scheidsrechter wegens luidruchtig commentaar op de leiding.

Gelukkig viel er ook nog wel wat te genieten. Casey scoorde bijna 2-0 maar zag zijn bal tegen de paal knallen. Aan de andere kant dacht Stevo te scoren met een mooie krullend schot, ware het niet dat Tom met een katachtige sprong de bal uit de kruising wist te scheppen. Hij kreeg er een staande ovatie voor. Voor de rest bleef het Geesterense gevaar tot de rust beperkt tot schoten uit de tweede lijn die Tom niet in verlegenheid brachten.

Maar denk niet dat Stevo zich zomaar gewonnen gaf. Het beschikte namelijk over een bredere selectie dan het gemiddelde juniorenvoetbalteam. Na rust kreeg hun twaalfde man (hun grensrechter) een nog meer vrijere rol dan hij al had voor de pauze. Uw IWEKB-verslaggever had zich inmiddels ter hoogte van de Geesterense vlaggenist opgesteld om een en ander van dichtbij te kunnen aanschouwen. En het moet gezegd, de tactiek van Stevo betaalde zich uit. Een schitterende pass van Sem op Teun die een vrije doortocht had op het doel van Stevo, werd schaamteloos buitenspel gevlagd terwijl Teun bij het spelen van de bal nog een halve meter achter zijn man liep. Om dan te durven vlaggen voor buitenspel getuigt van een echte over-mijn-lijk-mentaliteit. Je moet lak hebben aan spelregels, fatsoen en respect naar de scheidsrechter, want winnen, daar gaat het om. Zo hield hij Stevo C1 op de been.

De hoon die hem ten deel viel van het Luctorpubliek nam hij als een grote vent. Hij wist natuurlijk dat hij speelde met vuur, maar hij liet de spottende opmerkingen aan zijn adres als een teflonpan van zich afglijden. Moest ook, want de wedstrijd was nog niet afgelopen. Er was werk aan de winkel. De scheidsrechter moest namelijk ook nog een keer de huid worden volgescholden omdat hij vond dat Sem geen gele maar een rode kaart had verdiend na een stevige tackle. Als slotakkoord vlagde hij Cornè nog maar een keer buitenspel (uiteraard onterecht), anders zou hij misschien zomaar de 2-0 hebben gemaakt en dat kon je natuurlijk niet hebben.

Maar het lot was hem vandaag in Almelo niet gunstig gezind. Het voelde voor het "mensenmens" uit Geesteren als een groot onrecht, dat zijn jongens die hij zo graag de overwinning gunde, voor de zoveelste keer als verliezer van het veld stapten. Alles gegeven, niks gekregen. Inzichzelf vloekend en tierend droop hij van het veld af.

En zo werd dit artikel niet het verhaal van Jesper, die vandaag als een nieuwe Ruud Krol de defensie van Luctor C1 gestalte gaf, of van de prima invalbeurt van Delano die nog bijna scoorde na een mooie rush. Nee, de beste man van het veld van vandaag was de bloedfanatieke grensrechter uit Geesteren die in zijn eentje de wedstrijd naar zijn hand zette. Op het resultaat na dan, want als hij het nog niet wist, dan is hij er vandaag wel achter gekomen:

Seizoensopening Luctor C1: Natter dan natte nul-nul

In een door de weergoden gestraft Saasveld moest Luctor C1 het opnemen tegen het in de beker verrassend sterk presterende Saasveldia. De uit de kluiten gewassen ploeg uit het Twentse boerendorp heeft  kick-en-rush-voetbal tot ware kunst verheven. De bezoekers uit Almelo kozen voor een meer eigentijdse voetbalfilosofie. Daar kwam in de eeste helft helaas weinig van terecht door de verschrikkelijke regenbuien die Sportpark De Esch teisterden. Goed voetballen was onbegonnen werk. Het enige echt noemenswaardige moment was een magnifieke vrije trap van Casey die op de kruising uiteenspatte. Na rust werd het droog wat de wedstrijd ten goede kwam. Luctor was technisch en combinerend de betere ploeg, terwijl Saasveldia steeds loerde op de counter. Als je goed keek viel er best wel wat te genieten, maar voor een lekkere pot met veel kansen en doelpunten was je vandaag in Saasveld aan het verkeerde adres. In de slotfase moest het lustig er op los schoppende Saasveld het doen met een man minder waardoor er een soort powerplay van Luctor ontstond. Dit leverde wel kansen op maar geen goals. Eindstand 0-0.

Na de vroege bekerpot van vorige week tegen Excelsior '31 (om 08:15 verzamelen op De Horst) was het wel fijn dat de eerste wedstrijd van de competitie voor Luctor C1 tegen Saasveldia om 14:00 op de kalender stond. Iedereen kon zich zo in alle rust voorbereiden op de wedstrijd. Dat gold ook voor uw IWEKB-verslaggever. Vorige had hij het er in de kantine nog over met de zaakwaarnemer van Sil dat hij die ochtend geel geen tijd had gehad om te douchen. "Gauw even kop-en-kont met het washandje" vertelde hij de voormalig topreservekeeper van Heracles. "Dat doe je dan toch wel in de goede volgorde met dat washandje?" Vroeg de oud-Heraclesgoalie enigszins ongemakkelijk.

"Ja hoor, dat heb ik geleerd van mijn vrouw." Zoals u wellicht weet is de echtgenote van uw IWEKB-verslaggever verpleegkundige in het ZGT. Van haar weet hij dat zaalpatiënten niet elke ochtend gedoucht kunnen worden, maar wel met het washandje een wasbeurt krijgen volgens de kop-en-kont methode. Het is bij deze wasmethodiek zaak om met het washandje eerst de kop te wassen en daarna de kont. Wel wil ik u het advies meegeven dat, mocht u ooit op een ziekenzaal komen te liggen, om voor de zekerheid een plekje in zaal 1 in het eerste bed bij de deur te reserveren. Dus niet het laatste bed in zaal 3.

Maar waar waren we ook al weer gebeleven? Oh ja, we hadden dus alle tijd voor de voorbereiding van de match om twee uur. En wie coach Huub inmiddels een beetje kent, weet dat hij zweert bij een grondige voorbereiding. "Rond 12:30 uur vertrekken we." meldde hij in de groepsapp. Anderhalf uur voor de aftrap dus. De zaakwaarnemer van Teun vroeg daarop: "Gaan we met de fiets?" Een vlugge blik op Google Maps leerde namelijk dat de snelste fietsroute naar Sportpark De Esch in Saasveld slechts 42 minuten zou kosten. Dan waren er nog 48 minuten voor de warming-up (De teambespreking was in Almelo al gedaan).




Maar nee, we zouden gewoon met de auto gaan aldus Huub. "Mmmh" dacht de zaakwaarnemer van Teun, "Moeten we dan zolang in de kantine zitten?" Hij ging even uitzoeken of er nog wat anders te doen was in Saasveld die zaterdag, kon hij er nog een leuke middag van maken. Opnieuw moest Google uitkomst bieden: "Agenda Saasveld" tikte hij in het zoekvenster.

"Geen agenda items" was het resultaat. Er was dus afgezien van de wedstrijd Saasveldia C1 - Luctor C1 niks te doen in Saasveld die middag.

Sterker nog, bij aankomst op Sportpark De Horst leek het wel of de wedstrijd òòk was afgelast want de parkeerplaats was helemaal uitgestorven. Binnen in de kantine was het niet anders, je kon er een kanon afschieten.

Gezellig is anders

Was de wedstrijd afgelast dan? Nee, die ging gewoon door, want die werd gespeeld op kunstgras. "Werd'tie maar afgelast" dachten velen want och mensen wat was het nat buiten.

Wat er zich boven in de hemel heeft afgespeeld is niet helemaal zeker maar waarschijnlijk ging het zo:

God vraagt aan zijn weergoden: "Zeg wat hebben jullie de afgelopen vier maanden gedaan eigenlijk uitgevreten? Het is zo droog daar beneden. Sinds mei is er amper een druppel water gevallen. Wanneer gaan jullie al die bakken met water eens keer over mijn schepping uitstorten?" De regengod Anzar keek verschrikt op. "Ehrm oh, ehr ja baas, waren we nog van plan. Maar we hadden het nog druk met orkaan Florence in Amerika. We gaan het gelijk doen." Anzar ging meteen aan de slag. Hij pakte de watercontainer met de sticker "Nederland en Noord-Duitsland" en goot deze leeg in de beregeningsinstallatie. Daarna moest hij nog even de coördinaten van Nederland en Noord-Duitsland intikken. Hij keek even op het display, en zag dat het nog op "Saasveld en omstreken" stond. "Hey Aeolus, waar ligt Saasveld ook alweer?!" vroeg hij aan zijn collega die van de afdeling Wind. "Da's toch een dorpje in Oost-Nederland?" Zei Aeolus. "Oh da's goed genoeg" dacht Anzar, die geen zin had om "Nederland en Noord-Duitsland" in te tikken. "Hupsakee!" zei hij tegen zichzelf toen hij klikte op de knop "Run program".

Het gevolg laat zich raden. De bak water die bedoeld was voor het gebied "Nederland en Noord-Duitsland" voor die dag, werd helemaal over "Saasveld en omstreken" uitgesproeid. Tja, en dan krijg je dit:

Maar weer of geen weer, gevoetbald werd er. Dat was in de eerste helft volstrekt onbegonnen werk. De spelers van Luctor wisten zich geen raad met de barre omstandigheden en het gladde veld. Het was een rommeltje. De bezoekers namen wel het initiatief, maar van goed uitgespeelde aanvallen was amper sprake.

Het was Casey die zorgde voor het hoogtepunt voor rust. Hij mocht een vrije trap nemen van zo'n meter of twintig afstand. Saasveldia's keeper was wel 1.90 meter lang dus een hoge bal leek geen optie. Daar dacht Casey anders over want hij ranselde de bal met een enorme poeier tegen de kruising.

Schitterende vrije trap van Casey: De groene reus van Saasveld is gekopt maar krijgt hulp van het aluminium

Verder was het niet veel soeps, wat Saasveldia en Luctor het hondstrouwe publiek in de eerste helft voorschotelden. Net toen de scheidsrechter floot voor het rustsignaal werd het droog. Dat was fijn, want nu kon het water langzaam in de grond zakken zodat er weer een bespeelbaar veld ontstond. De tweede helft was dan ook veel beter te pruimen. Het contrast in spelopvatting tussen de gastheren en de bezoekers werd nu goed zichtbaar. Luctor probeerde de bal rond te laten gaan, zoekend naar openingen terwijl Saasveld zich hoofdzakelijk beperkte tot het hanteren van de lange bal in de diepte. Daarmee was de thuisploeg overigens niet ongevaarlijk. 

Tom moest blijven opletten

Maar hoe langer de wedstrijd duurde hoe meer Luctor controle over het spel kreeg.  De spelers van Saasveld hadden geen reguliere wapens meer om het technische overwicht van Luctor te bestrijden (De hakballetjes van Tijn en Jesper waren smullen) maar vonden toch een antwoord door over te gaan op "Realistisch voetbal". Dit is een term die ooit door de spelers van het beroemde Oranje van het WK'74 werd geïntroduceerd. Met realistisch voetbal bedoelden ze dat een tegenstander uit de wedstrijd moest worden gespeeld, zo niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Met andere woorden: uit de wedstrijd schoppen. 

Welnu, Saasveld C1 bleek over een behoorlijke dosis realisme te beschikken. De spelers van Luctor waren vogelvrij en gingen niet mee in het harde spel van Saasveldia. Teun, Ryan en Casey, om er een paar te noemen, moesten het bekopen met enkele blauwe plekken, maar Dylan had minder geluk. Een flinke tackle op zijn enkel betekende voor hem einde wedstrijd.

Dylan kan niet meer verder

Hoewel de scheidsrechter wel steeds floot voor de vele overtredingen van de gastheren, had hij veel eerder strenger op moeten treden. Pas na de zoveelste trap op een Almelose enkel stuurde hij een Saasveldse "realist" voor vijf minuten naar de kant. Daarna voerde Luctor de druk nog meer op. Er ontstonden enkele hachelijke momenten voor het Saasveldse doel. Ook meende Luctor recht te hebben op een strafschop nadat Koen was neergehaald in de zestien, maar de arbiter was het voorval ontgaan. Het was nu alle vrouwen en kinderen eerst voor de verdediging van Saasveldia, dat kraakte maar het barstte niet.

Zo bleef het 0-0. Vantevoren zou Huub er waarschijnlijk voor hebben getekend, Saasveldia had immers een paar grote namen in het bekertoernooi uitgeschakeld, maar gezien het spelbeeld maakte er eigenlijk maar één team aanspraak op de overwinning, dat was Luctor. Maar goed, in ieder geval een resultaat en nog ongeslagen in officiële wedstrijden. Daar kon coach Huub wel mee leven.

Meer foto's kunt u HIERRRR bekijken.

Sensationele bekerstunt in Rijssen: Luctor C1 knikkert Excelsior '31 uit de beker

Vantevoren werd er al stiekem gehoopt op een stuntje. Luctor C1 stond verrassend eerste in de bekerpoule, waar vooraf derdedivisionist Excelsior '31 tot grote favoriet was bestempeld. Omdat de regionale topclub uit Rijssen tegen Den Ham punten had gemorst, had Luctor op het schitterende Sportpark De Koerbelt aan een gelijkspel genoeg om door te mogen bekeren. Excelsior had echter snode plannen en draaide Luctor vanaf minuut één de duimschroeven aan. In het eerste half uur was het eenrichtingsverkeer naar het doel van Tom. Luctor mocht zich gelukkig prijzen dat Excelsior slechts één keer het net wist te vinden. Pas in de slotfase van de eerste helft wist Luctor zich aan de wurggreep van zijn tegenstander te ontworstelen. Men kon slechts gissen naar het spul dat elftalleider Mark in de thee moet hebben geroerd, want na rust stond er een als herboren Luctor op het veld: Fanatiek, fel, doelgericht en onvermoeibaar werd Excelsior teruggedrongen op eigen helft. Binnen vijf minuten waren de rollen helemaal omgedraaid na goede goals van Teun en Sem. Ook daarna hield Luctor het initiatief. De gastheren bleven het wel proberen maar de beste kansen waren voor Luctor. Geen moment kreeg je de indruk dat grootmacht Excelsior dit nog wel recht kon breien. En dat gebeurde ook niet want Luctor bracht de voorsprong met een soevereine wedstrijdmentaliteit over de eindstreep waarmee de eerste bekerstunt van dit prille seizoen een feit was.

You'll never..... catch it, Sems schitterende indraaiende bal was onhoudbaar

Het leven van een zaakwaarnemer van een C-junior gaat niet altijd over rozen. Dat geldt ook voor de manager van Ivar. Hij dacht op zaterdagochtend nog even een kwartiertje extra slaap te kunnen meepakken door het plichtmatige verzamelritueel op De Horst over te slaan en direct naar sportpark De Koerbelt te rijden, maar daar stak trainer Huub een stokje voor. Om kwart over moest Ivar zich namelijk melden voor de wedstrijdbespreking. "Geweldig[duimpje omhoog]" antwoordde Ivars zaakwaarnemer in de C1-groepsapp met nauwelijks verholen ironie. Kijk, dan had de zaakwaarnemer van Teun dat toch handiger aangepakt, want hij vertelde zijn jonge cliënt dat hij zelf alvast naar Luctor moest fietsen. Hij zou hem dan wel oppikken als ze klaar waren voor vertrek. Hadt'ie mooi de tijd om nog even de krant te lezen en wat zaken te regelen in het kleine kamertje waar hij zoals te doen gebruikelijk altijd 's ochtends de krant las en zijn urgente zaken regelde.

Afijn, even na half negen was iedereen present om gezamenlijk in kolonne naar Rijssen te rijden. Dat wil zeggen, dat was de bedoeling maar dit ging meteen al mis. De zaakwaarnemer van Jesper wilde kennelijk via Bornerbroek en Enter rijden want hij ging linksaf richting Van Rechteren Limpurgsingel. Waar hij even niet aan dacht was het feit dat deze weg in de richting Zenderen was afgesloten wegens werkzaamheden. Bij het kruispunt besloot hij om een u-bocht te maken om zo via de Vriezenveense weg via Wierden naar Rijssen te rijden. Vele auto's uit de supporterskaravaann volgden hem slaafs Zo niet uw wakkere IWEKB-verslaggever. "Wat doet hij nou?" Dacht hij bij zichzelf, "Je kan te gewoon de Rechtterenlimpurg richting Vriezenveen nemen?" Hij had natuurlijk gelijk, want toen uw verslaggever het kruispunt Bleskolksingel - Plesmanweg overstak, zwaaide hij triomfantelijk naar de supporterskaravaan die mooi moest wachten voor het rode verkeerslicht.

Toch maakte hij zelf later ook een verkeerde keuze. Hij koos ervoor om voor Rijssen linksaf te slaan naar de N347. Een lekkere snelle weg, maar wel behoorlijk om. De zaakwaarnemer van Tijn die achter hem reed, ging gewoon rechtdoor door de stad en kwam zo als eerste aan op de Koerbelt. Alleen was het uw IWEKB-verslaggever die als laatste lachte, . De manager van Tijn gokte namelijk dat er vooraan nog wel ergens een plekje vrij was op de parkeerplaats, maar wat hij geen rekening mee hield, was dat er de "Ter Horst Anker ren" gaande was bij Windhonden Renvereniging Rijssen. De parkeerplaats werd nu niet alleen bevolkt door auto's van voetbalouders maar ook door vele overdwars geparkeerde caravans van windhondenrenmensen. Hij moest dus onverrichterzake weer de parkeerplaats af om een plekje te zoeken op de toegangsweg. Uw IWEKB-verslaggever had zijn bolide toen al lang en breed geparkeerd. Zo, dan weet u dat ook weer.

Werd er nog gevoetbald dan? Jazekers! Het was een soort van finale in de bekerpoule tussen Excelsior '31 C1 en Luctor C1. Na twee wedstrijden voerde Luctor verrassend de ranglijst aan met 6 uit 2. Excelsior had vorige week tegen Den Ham verzuimd om te scoren (0-0) en volgde op 2 punten. Hierdoor moest de derdedivisionist vrezen om in de poulefase al uit het bekertoernooi te worden gekegeld, Excelsior-onwaardig volgens de kenners. Luctor wist natuurlijk dat de buit nog lang niet binnen was. Het was zaak net zo te beginnen tegen Excelsior als het vorige week deed tegen SJO JOC JO15-1 (In een keer goed!). Meteen d'r op vliegen was het devies. Helaas pakte dit voor het team van coach Huub anders uit want het bleek dat Excelsior er net zo over dacht. Vanaf het eerste fluitsignaal grepen de Rijssenaren het initiatief. De roodwitten lieten de bal goed rondgaan, terwijl Luctor amper de bal over meer dan drie schijven wist te verplaatsen. Het middenveld van Luctor wist zich geen raad met het slimme positiespel van Excelsior. Het duurde eigenlijk nog best lang voordat de thuisploeg scoorde, pas na een goed kwartier. Als je wat langer keek zag je ook waarom. Het was een team met een voorbeeldige voetbalfilosofie (verzorgd, opbouwend spel) maar miste stootkracht voorin. Ondanks hun dominantie in het eerste half uur, waren de kansen voor het doel van Tom relatief schaars. Hierdoor bleef Luctor een vroegtijdige afstraffing bespaard.

Na een minuut of vijfentwintig ging de Rijssense storm liggen. Luctor kreeg eindelijk wat lucht om het ook eens wat langer dan twee gelukte passes op de helft van de tegenstander vol te houden. Vlak voor het rustsignaal kreeg het zowaar een paar kansen wat de stemming in het bedrukte uitvak goed deed. Een gelijkspel zit er misschien nog wel in, zo was de wens de vader van de gedachte. De bal is rond nietwaar?

Wat er vervolgens in de catacomben onder de hoofdtribune allemaal gezegd, gedaan en geslikt is, zullen we wellicht nooit weten, maar Luctor stapte als uit de as verrezen uit de kleedkamer. Er stond ineens een tot de tanden gewapende voetbalmachine op het veld, die lak had aan reputaties. Excelsior wist niet wat het overkwam. De blauw-witte wervelwind die nu over de Koerbelt raasde gooide binnen vijf minuten de wedstrijd op zijn kop. Teun deelde de eerste tik uit. Uit een heerlijke diagonale pass van Sem lanceerde hij zichzelf voor de keeper van Excelsior die hij met een zacht maar loepzuiver schot -"een kutschot" zoals Teun na de wedstrijd toegaf - te slim af was. Vijf minuten later wreef Sem nog meer zout in de Rijssense wonden met een indraaiende vrije trap vanaf de linkerflank die pardoes in het doel zeilde.

Teun op weg naar de 1-0

Excelsior had twee enorme opdoffers gekregen en wankelde als een reus op lemen voeten. Luctor kreeg nog diverse mogelijkheden om de wedstrijd op het slot te gooien maar was slordig in de afwerking. De derdedivsionist was dus nog steeds niet verslagen. Het hield stug vast aan zijn voetbalfilosofie van verzorgd samenspel wat op zich te prijzen was maar soms heb je ook een breekijzer nodig. Daar ontbrak het de Rijssenaren aan. Of misschien leek dat alleen maar zo en waren het de verdedigers van Luctor die boven zichzelf uitgroeiden door hun mannetjes vakkundig kalt te stellen. Alleen al de actie van Tijn die de linksbuiten van Excelsior met een bijna plagerige kapbeweging het bos in stuurde was de reis naar Rijssen waard.

Hoe langer de wedstrijd duurde, hoe meer je besefte, dit geven ze niet meer weg. Ook toen Excelsior uit frustratie zijn toevlucht zocht tot schopvoetbal hield Luctor het hoofd koel. Ze lieten zich de kaas niet meer van het brood eten. Dat is ook een kwaliteit. Toen de scheidsrechter ten slotte floot voor het eindsignaal voelde het vreemd genoeg niet eens als een bevrijding. Ze waren gewoon beter geweest. De David uit Almelo-Noord had de Goliath uit Rijssen met hartverwarmend dynamisch voetbal uit de beker gegooid. Hulde!

Er zijn ook meer foto's en die kunt u HIERRR bekijken.

Fel Luctor C1 knokt zich ook langs Ommense fusieclub

De liefhebbers van bekervoetbal werden niet teleurgesteld tijdens de wedstrijd Luctor C1 - SJO JCO JO-15. Luctor had de zaakjes aanvankelijk prima voor elkaar, door de Ommenaren al diep op eigen helft op te jagen. De bezoekers kregen geen seconde rust waardoor het achterin fouten maakte die uiterst efficiënt werden afgestraft door twee goals van Casey en Dylan. Het hoge tempo van Luctor begon gaandeweg de match zijn tol te eisen, waardoor OJO1 CJ15-JOS zich terug in de wedstrijd kon vechten. Vlak na rust brachten ze de spanning terug in de wedstrijd uit een penalty. Luctor liet zich hierdoor niet van de wijs brengen waarna een mooie open strijd ontstond. Ryan vergrootte de marge weer naar twee, maar vijf minuten voor tijd werd het toch nog spannend toen Ommen 2-3 maakte. In een zinderende slotfase kregen Dylan en zijn tegenstander rood en voorkwam Tom met een wereldredding de gelijkmaker van de Sallanders. In de slotseconden maakte Sem aan alle Ommense illusies een eind door van grote afstand een vrije trap in de verre hoek te knallen. Eindstand 4-2.

Casey schiet de 1-0 binnen

Bij de loting voor de beker deze zomer was er voor Luctor C1 een team met een bijzondere naam uitgerold: SJO JCO JO15-1............... SJO JCO JO15-1. Het stond er echt. We hebben nog even nagevraagd of de huiskat van de secretaris van de KNVB per ongeluk op het toetsenbord was gaan zitten maar nee, ze heten echt zo.

De naam deed Uw IWEKB-verslaggever terugdenken aan de cursus blind typen die hij ooit volgde bij een strenge typelerares / heks. Hij weet nog goed hoe hij aan het eind van de eerste les ingepeperd kreeg, hoe je typen eigenlijk moet uitspreken. Je moet namelijk NOOIT tiepen zeggen,

"JE ZEGT TIJPEN!!!" 

Na deze stichtelijke woorden stapte ze op haar bezem en vloog via het raam het klaslokaal uit. Afijn, tijdens de cursus van de boze tijpheks begon je in de eerste les met de makkelijke letters voor beide wijsvingers: fjf [spatie] fjf [spatie] fjf [spatie] fjf [spatie] , als je goed was dan mocht je zelfs na een half uurtje al combinaties van andere vingers proberen: kdk [spatie] kdk [spatie] kdk [spatie] enzovoort. Na een les of twee kreeg je het al aardig in de vingers en kwamen er  uitdagingen met meerdere vingers van beide handen zoals bijvoorbeeld jco [spatie] sjo [spatie] jco [spatie] sjo. En als je er ook nog JO-15 achter plakte dan had je dus de tegenstander van vandaag:

SJO [spatie] JCO [spatie] JO15-1.

Een hele mond vol. De club deed bij niemand een belletje rinkelen, maar dat was ook niet zo gek want ze bestaan pas één seizoen. Het is namelijk een nieuwe combinatievereniging voor de jeugd van de Ommense voetbalclubs.

Simpele tactiek coach Huub: "Grijp ze naar de strot"

De tegenstander mocht voor coach Huub dan wel een grote onbekende zijn, maar dat maakte voor zijn tactiek niets uit. Hij had zijn jongens kennelijk opgedragen om de tegenstander meteen naar de strot te vliegen, figuurlijk welteverstaan, want in de openingsfase werd JSO OJ-511 COJ opgejaagd als een gewonde gazelle door een troep leeuwen. Deze tactiek betaalde zich al snel uit. Eerst was het Dylan die een SOJ COJ 5-11 OJ-verdediger zo het leven zuur maakte dat Casey de bal prompt in de voeten kreeg die daarop bliksemsnel uithaalde in de korte hoek: 1-0. Even later was het weer Dylan  nu geassisteerd door Teun, die op jacht gingen naar hun volgende prooi. Teun onderschepte door goed positiespel van een Ommer verdediger de bal en leverde hem af bij de vrijstaande Dylan, die simpel de 2-0 binnenschoot. Het had op dat moment trouwens al 3-0 kunnen staan, ware het niet dat de grensrechter van 1JO 15-S OJJOC er een eigen interpretatie van de buitenspelregel op nahield. Een lange bal vloog hoog over de buitenspel lopende Dylan maar precies in de loop van de geheel vrijlopende Teun die zeker een meter achter zijn verdediger was gestart. Geen buitenspel dus, maar de vlag ging niettemin wel omhoog.

Halverwege de eerste helft moest Luctor wat terug gaan nemen want twee keer 35 minuten jagen was natuurlijk niet vol te houden. Dit stelde 51 SJC OOJ-1JO in staat om een licht veldoverwicht op te bouwen. De jongens uit Ommen speelden op zich best verzorgd voetbal, maar misten een echte afmaker voorin, die Luctor echt pijn kon doen. En anders was er altijd nog Tom als slot op de deur. Zo werd de 2-0 tot de rust vastgehouden.

Er was kortom geen vuiltje aan de lucht voor de jongens van coach Huub. Maar de tweede helft was nog geen vijf minuten oud of SJOC 1 51-CJJOO had de aansluitingstreffer al gemaakt uit een penalty. Tom trok aan de noodrem nadat een slechte terugspeelbal zo in de voeten van de spits van Ommen belandde. De strafschop werd onberispelijk ingeschoten: 2-1 en alles was weer open. Ommen kreeg weer moed wat zich vertaalde in enkele hachelijke situaties voor het Luctordoel. Het was zaak voor Huubs jongens om de kopjes niet te laten hangen. En warempel, Ze spuugden even in de handen en veerden op.

Het energieke spel van de eerste helft keerde weer terug. De thuisploeg creëerde enkele kansen en Ryan wist er één van te verzilveren door een rebound van de keeper van Ommen koel binnen te tikken: 3-1! Het voelde als een kleine bevrijding want het was Luctor dat nu het heft in handen nam. Er kwamen grote kansen voor Teun en Ryan maar die werden niet verzilverd. OJ5-OJS1 JOS wankelde maar was nog niet verslagen. En toen het vijf minuten voor tijd nog 2-3 maakte, werd het toch nog even penibel. Ommen ging alles of niets spelen waardoor het alle hens aan dek was voor Luctor. Uit een corner leek OJO-JC51-SJO1 de gelijkmaker binnen te koppen. Iedereen telde hem eigenlijk al, maar Tom niet. Met een katachtige sprong en magnifieke reflex bokste hij de bal uit de rechterbovenhoek. Wat een redding. Maar het werd nog mooier voor Luctor want in de laatste minuten maakte Sem aan alle Ommense illusies een eind. Zijn vrije trap van een metertje of 22 vloog loepzuiver in de verre hoek. Scheidsrechter Weggeman vond het mooi geweest en floot meteen af.

Als we dit soort wedstrijden elke week voorgeschoteld krijgen, dan kan het nog een heel mooi seizoen worden voor Luctor C1. Zo niet, dan hebben we altijd de foto's van deze wedstrijd nog als u HIERRR klikt.

Naschrift: Uw IWEKB-verslaggever is gezakt voor toets 3 van de typecursus: SJO JCO JO15-1

Het is volbracht, Luctor heeft een voorzitter

Habemus Papam! Ja waarde Luctor volgelingen, we kunnen met een gerust hart gaan slapen, want het wonder is geschied. Er is witte rook! Na een schier eindeloze zoektocht heeft zich een verlosser gemeld, die de Luctorschaapjes onder zijn hoede gaat nemen. Sandor Nijkamp is tijdens de algemene ledenvergadering met grote meerderheid van stemmen tot voorzitter gekozen. Wij Van Ik Worstel En Kom Boven wensen hem veel wijsheid toe.

De nieuwe preses tijdens een informele bespreking

Lekkere seizoensopening voor Luctor C1

Hallo fans, daar zijn we weer. Na een heerlijk lange zomer die zowat in mei begon is IWEKB weer terug van weggeweest. In het nieuwe seizoen 2018-2019 zullen we weer verslag doen van alle belangwekkende en minder belangwekkende zaken rondom de gezelligste voetbalvereniging van Almelo: Luctor et Emergo. Zoals gebruikelijk zullen we ook dit seizoen één team met extra aandacht volgen en dit jaar is Luctor C1 van de kersverse trainer Huub Knoop de gelukkige.

Luctor C1 krijgt dit jaar speciale aandacht van IWEKB

Dit is een breuk met het verleden waarin telkens pupillenteams onze speciale aandacht kregen. Vanaf dit seizoen gaat het er iets serieuzer aan toe. We zullen het niet meer hebben over papa's en mama's van de spelers, want dat is een beetje kinderachtig. Nee, de spelers van C1 hebben geen papa's en mama's meer langs de kant staan, maar wel hun zaakwaarnemers en de assistentes van hun zaakwaarnemers. Voor de rest zal alles wel zo'n beetje bij het oude blijven.

Afijn, vandaag was dus de officiële seizoensopening van Luctor C1 dat afreisde naar Den Ham voor zijn eerste bekerwedstrijd. De ploeg was nog niet op volle oorlogssterkte want Corné en Dylan ontbraken nog wegens familiedingetjes. Coach Huub had geen invallers tot zijn beschikking wat betekende dat er maar één reservespeler was. Dat hield niet over.

Toch had de zaakwaarnemer van Teun er wel een goed gevoel bij: "We hebben in Den Ham nog nooit punten laten liggen" zo vertelde hij aan de zaakwaarnemer van Sil, die hem meenam in zijn leasebak naar het Sallandse brinkdorp. Toen ze na een gezellige rit de parkeerplaats van sportpark De Rohorst opreden was het al een drukte van belang. Je kon merken dat het voetbalseizoen was begonnen.

50 cent!

VV Den Ham had zijn zaakjes prima voor elkaar. Een schitterend sportpark met mooie velden en een grote moderne kantine. Niet zo gezellig als bij Luctor, maar wel strak ingericht. Daarnaast was de koffie slechts 50 cent (in een porceleinen kopje!) en stonden er onder andere zalmwraps en heerlijke broodjes pulled pork op de kaart. De zaakwaarnemer van Tom vond dat wat apart allemaal en bestelde gewoon een vertrouwde bal gehakt, (Niet aan zijn vrouw vertellen want hij doet aan de lijn) want die hadden ze ook.

Dan nu naar de wedstrijd. Den Ham C1 en Luctor C1 bleken behoorlijk aan elkaar gewaagd. De thuisploeg probeerde het spel te maken wat Luctor tot op zekere hoogte ook toeliet. Tot de 16-meter mochten ze komen, maar verder niet. De eerste schermutselingen speelden zich af voor het doel van Tom zonder dat het echt penibel werd. Daarvoor ontbrak het Den Ham aan echte afmakers voorin.

Teun verschalkt de keeper van Den Ham met een leep lobje

Dit in tegenstelling tot Luctor dat na een kwartier snel achterelkaar twee keer scoorde. Teun maakte op uiterst koele wijze de 0-1 toen hij een bal leep over de keeper wipte nadat hij de bal op een presenteerblaadje kreeg aangereikt door Ryan die met gevaar voor eigen leven een trap van de Hammer keeper had geblokt. Even later was het min of meer omgekeerd, want Teun zag zijn schot, na een geweldige diagonale pass van Robin geblokt worden door de keeper, waarna Ryan in de rebound simpel binnen kon tikken.

Ryan promoveert het geblokte schot van Teun tot doelpunt

Dat ging lekker zo. Het team van coach Huub had zijn zaakjes redelijk goed voor elkaar. Den Ham dat fysiek wat meer in huis had dan Luctor, kon geen vuist maken tegen de geconcentreerd spelende Almeloërs.

Ook na de rust veranderde aanvankelijk weinig aan het spelbeeld. Den Ham drong nog wat meer aan maar Luctor kraakte niet. Toen Robin ook nog eens een penalty kreeg en onberispelijk binnenschoot nadat hij door de nummer 3 werd vastgehouden in de zestien, was de wedstrijd zo goed als gespeeld. Dat wil zeggen, dat leek zo want Den Ham maakte binnen 5 minuten de "Anschlusstreffer".

Dat gaf de Hamse burger weer moed. Tegelijkertijd begon de machine van Luctor meer en meer te haperen mede door het gebrek aan wissels. Verschillende spelers liepen blessures op, maar met maar één wisselspeler op de bank kon coach Huub ze eigenlijk alleen maar een waterfles aanbieden. Ze moesten maar op hun tanden bijten. Gelukkig had keeper Tom nergens last van. Meer dan eens kwam hij oog in oog met aanstormende aanvallers van Den Ham, maar telkens had hij een antwoord klaar. Met de ene na de andere onverschrokken redding hield hij zijn ploeg op de been.

Tom moest meer dan eens redding brengen

En zo eindigde de eerste wedstrijd van het seizoen voor Luctor C1 in een afgemeten 1-3. Volgende week wacht de volgende tegenstander uit Ommen, met de lelijkste naam uit het regionale amateurvoetbal: SJO JCO JO15-1. Je moet het maar uit je bek krijgen.

Heracles haalt vlak voor transferdeadline PH-Matadoor binnen

Heracles Almelo heeft op de laatste dag voor de transferdeadline nog een slag geslagen met het aantrekken van PH-speler Marc Ganzeboom. Bij de meeste voetbalfans van Heracles gaat er bij het horen van zijn naam geen belletje rinkelen maar insiders kennen hem als een gedreven midvoor, die zijn gebrek aan talent, dynamiek en snelheid goed weet te compenseren met een uitgekiend torinstinct. Meestal blijft hij voorin hangen tot er een bal in zijn richting komt die hij dan op de een of andere manier wel in het doel weet te werken. Een type Kees van Kooten dus.

De laatste jaren speelde de geboren en getogen Almeloër (49), in het roemruchte PH-Matadorenteam. Het afgelopen seizoen is dit team overigens ook nog te bewonderen geweest op Sportpark De Horst toen de PH-Matadoren waren ingedeeld bij Luctor 5.

IWEKB sprak met Heracles-coach Frank Wormuth en vroeg hem, wat hem bewoog om een 49-jarige bierteamspeler aan te trekken. Wormuth: "Ja das weiss ik eigentlich ook nicht. Bij het neem'n van de teamfoto, kwam hij aufeinmal aangeloop'n und stellde sich netjes an mij vor. Hij zei dat hij de nieuwe spits was, die Mark Jan (Fledderus red.) had aangetrok'n. Ik vond het wel een beetje merkwurdig aber ik ben nog niet so lang bij deze club dus ik dacht het zal wel." IWEKB: Gaat u hem nog minuten geven zondag tegen AZ? Wormuth: "Ich denke schon, want afgeloop'n Sonntag leek het helemaal nergens op. En we gaan naturlich geen spelers aantrek'n die we alleen op de bank laat'n zitt'n. Wer weiss wordt hij de verrassing van dit neue seizoen!"

We zijn nu al benieuwd.

Het definitieve team voor seizoen 2018-2019 met de nieuwe spits Ganzeboom (nog in overhemd) direct achter coach Wormuth