zaterdag 30 september 2017

Enrique Roig gaat goed nat in prestigeduel waterzak

Wie het team Luctor D1 een beetje volgt, weet dat er naast de competitie en beker, ook gestreden wordt om andere belangwekkende zaken. Zo is er op de training elke woensdag een onderling partijtje met als inzet: Team van de week. De spelers van het winnende team worden gehuldigd en vastgelegd op de foto. Omdat beide teams elke keer weer wisselen van samenstelling, kan er een klassement bijgehouden worden van individuele spelers die het vaakst in het team van de week zitten. Aan het eind van het seizoen zal zo ook een speler van het seizoen kunnen worden bepaald.

Enrique gaat nat
Maar het zijn niet alleen de spelers van Luctor D1 wier winnaarsmentaliteit wordt gekweekt. Ook de staf rondom trainer Cas moet elke week 100% inzet tonen. Daarom heeft de D1-coach voor elftalleider Sergio en assistent-trainer Enrique de Waterzakchallenge bedacht: Elke week strijden zijn twee assistenten in een onderling duel wie die week waterzakdienst heeft middels een potje "Steen-Papier-Schaar". De verliezer moet dan bij blessures met de waterzak het veld in rennen  om gekwetste spelers met de heilzame spons weer op te lappen.
Het was bar en boos vandaag

En omdat het vandaag met bakken uit de lucht kwam, ging het vandaag echt ergens om. Zowel Enrique als Sergio waren er alles aan gelegen om lekker droog in de de dug-out te blijven, want och jongens wat was het nat daarbuiten. Afijn, de twee kemphanen streden in een best-of-three om wie zich niet nat hoefde laten zeiken door de weergoden. De uitslag was als volgt:

Ronde 1: Sergio papier - Enrique steen: 1-0 Sergio
Ronde 2: Sergio steen - Enrique schaar: 2-0 Sergio
Ronde 3: Sergio papier - Enrique schaar: 2-1 Sergio
Ronde 4: Sergio papier - Enrique steen: 3-1 Sergio wint de challenge!

En zo was Enrique de pineut. Tot zichtbare hilariteit van Sergio moest Enrique meer dan eens - de elementen trotserend - aan de bak met zak, vanwege diverse pijntjes bij de D1 spelers. De sportieve verliezer liet zich niet kennen en droeg zijn lot waardig. Hij zint al op revanche voor de volgende week.



De winnaar (breed grijnzend) houdt de paraplu lekker voor zich


zondag 24 september 2017

Luctorjeugd schittert in Kidsrun Almelo Allee

Het supertrio Sil, Noah en Teun


Op de vijfde editie van de Almelo Allee hebben een aantal leden van de Luctorjeugd zich van hun beste kant laten zien tijdens de Kidsrun. Gisteren hadden Sil en Teun van Luctor D1 nog een baaldag opgenomen, in de wedstrijd tegen MVV. Naar nu blijkt, paste deze match niet in hun wedstrijdschema, en hielden ze bewust hun kruit droog voor de hardloopwedstrijd van vandaag rondom Huize Almelo.

En met succes. Want na een rondje van zo´n 1300 meter kleurden Teun en Sil het podium van de kidsrun blauw-geel. Teun was de soevereine winnaar terwijl Sil gecontroleerd naar een eervolle derde plek sprintte. Een prachtig resultaat voor de twee Luctorpupillen. Even later  was het de beurt aan Noah (ook uit de D1) die al meedeed bij de grote jongens (van 12-16 jaar) in de Jeugdrun.  Over de dubbele afstand van 2.6 km snelde hij (als een van de jongsten van het veld nota bene) naar een prachtige 6e plek! Namens de redactie van Ik Worstel En Kom Boven van harte gefeliciteerd jongens!

Voor foto's naar het webalbum klikt u hierrrr.















zaterdag 23 september 2017

Luctor D1 stelt competitie met een week uit

Hoewel vandaag de eerste wedstrijd tegen MVV op het programma stond, besloot het D1-team van trainer Cas (om nog niet opgehelderde redenen) om volgende week pas te beginnen aan de competitie in de Eerste Klasse. Helaas voor Luctor had MVV hier geen boodschap aan en werd er gewoon om kwart over elf afgetrapt. Maar zogezegd dus met maar één team dat wilde voetballen: MVV. Want watLuctor D1 op de mat liet zien laat zich het best omschrijven als een zeker vrouwelijk lichaamsdeel met een bepaald soort boomvruchten die je goed kan stoven met wijn.

MVV kreeg de eerste drie goals in de schoot geworpen en toen was de wedstrijd meteen gespeeld. Ik kan nu wel verder gaan maar ik geloof dat de fans van dit blog niet zitten te wachten op een zuur stuk, daarom lijkt het mij beter om het hier maar bij te laten.

De keeperstrainer van Luctor 1 - en tevens vaste D1-volger Patrick - mag blij zijn dat hij er niet bij hoefde te zijn vandaag. Hij werd namelijk door zijn schat van een vrouw verrast met een weekendje Amsterdam. Overdag lekker shoppen en 's avonds naar de Ziggo Dome voor een optreden van de eeuwig jeugdige Amerikaanse hartendief Neil Diamond.



Als Patrick straks net zo'n spannend bloesje aantrekt als de viriele New Yorkse bard, dan acht ik de kans groot dat er na afloop van het concert toch nog iemand van de D1-entourage gaat scoren vanavond.

Hieronder één van zijn grootste hits, om alvast in de stemming te komen. Tot volgende week.




zaterdag 16 september 2017

Luctor D1 bekert door na zinderende cupthriller

Niemand van de meegereisde harde Luctorkern had nog nagels over toen het laatste fluitsignaal klonk van de beslissend poulewedstrijd Tubanters D1 - Luctor D1. In een meeslepende wedstrijd die spannend bleef tot de laatste minuut, waren het de Almeloërs die uiteindelijk aan het langste eind trokken. Luctor had aan een gelijkspel genoeg om door te bekeren, maar wist zich pas in de slotseconden verzekerd van de winst. Daar hebben de jongens van Cas hard voor moeten werken. In de eerste helft was Luctor na een goede openingsfase lange tijd zoekende. Niet dat de Tubanters nou zo geweldig speelden, maar zij hadden wel meer drang naar de goal. Sepp moest een paar keer kordaat optreden om een achterstand te voorkomen. Na de rust gooide Luctor het roer om. Er werd vroeger druk gezet op de defensie van de Tubanters waardoor Luctor vaker gevaarlijk voor de dag kon komen. Wel waren de grootste kansen voor de thuisclub, maar hun spitsen misten de benodigde koelbloedigheid. Dat had Luctor beter voor elkaar. In de omschakeling scoorde Teun de openingstreffer, en leken de bezoekers op rozen te zitten. De Tubanters lieten zich echter niet kennen want ze trokken de stand al snel weer gelijk. De laatste tien minuten voelden als een helse achtbaanrit waarin beide ploegen meerdere dotten van kansen om zeep hielpen. Pas diep in blessuretijd kwam aan alle onzekerheid een eind toen Teun voor de tweede keer een counter ijskoud afrondde. Hiermee zat de overwinning in de door Patricia's Knipschuur gesponsorde voetbaltas.

Uitgeput en opgelucht vlogen staf en spelers elkaar in de armen. Ze hadden het gered, met perfecte rapportcijfers: 9 uit 3! Luctor D1 bekert verder.

Alle foto's van de wedstrijd vindt u hierrrr, de rest van het verhaal hieronder.



Voor de tweede keer in twee weken speelde Luctor D1 een bekerwedstrijd op historische grond: Het Diekmanterrein. De plek waar de bekendste ponyclub uit Enschede ooit zijn stallen hield. De pony's zijn bijna twintig jaar geleden vertrokken naar Drienerlo waar ze met wisselend succes hun kunsten vertonen. Heden ten dage zijn er nog vier voetbalclubs actief op het uitgestrekte Diekmangebied: PW, Zuid-Eschmarke, SC Enschede en De Tubanters. En deze laatste twee zitten dus ook in de bekerpoule van Luctor D1. Tegen SC Enschede haalde Luctor in de openingswedstrijd een zwaar bevochten 1-2 overwinning, vandaag was het de beurt aan De Tubanters. Er stond echt wat op het spel, want de winnaar zou doorgaan in het bekertoernooi. Een remise zou overigens ook genoeg zijn voor Luctor want het was nog zonder puntverlies terwijl De Tubanters een keer hadden gelijkgespeeld tegen het zwakke Grol. De Almeloërs moesten echter niet denken dat ze De Tubanters wel even zouden oprollen met 8-0 zoals ze een week eerder ook met Grol hadden gedaan. Het puntverlies van De Tubanters tegen Grol was namelijk grotendeels te wijten aan het feit dat de helft van hun D1 nog met vakantie was en dus met een zwaar gehandicapt team de eerste match van het bekerseizoen in ging.

Dat leken de jongens van trainer Cas ook te beseffen, gezien de gretigheid waarmee ze de wedstrijd ingingen. Er werd goed gejaagd waardoor de beginfase zich grotendeels op de helft van De Tubanters afspeelde. Noah dacht al snel de openingstreffer te scoren na goed voorbereidend werk van Delano, maar helaas voor hem werd hij afgevlagd voor buitenspel. Terecht, volgens de meegereisde Luctorfans.

Noah scoort, maar zijn goal wordt afgekeurd

Ryan was nog een keer dichtbij op een net iets te scherpe voorzet maar toen was de sjeu er wel af bij Luctor. Dat was ook de verdienste van De Tubanters die nu beter de bal lieten rond gaan. Luctor liet de teugels juist wat vieren, waardoor het spelbeeld meer kantelde richting het doel van Sepp. Niet dat De Tubanters nu echt de baas op het veld waren, maar je kon wel zien dat zij echt speelden voor de overwinning terwijl Luctor  - al dan niet bewust - vooral niet wilde verliezen. Er kwamen kansen voor de thuisclub. Sepp zag tot zijn opluchting een diagonaal schot van de rechtsbuiten van De Tubanters links naast gaan. Even later voorkwam Sepp met twee puike reddingen dat de gastheren op voorsprong kwamen. Je kon aan het gemopper op het veld merken, dat de jongens van Cas even geen antwoord hadden op het meer aanvallende spel van De Tubanters.

Mooie redding van Sepp op het schot van de doorgebroken linksbuiten van De Tubanters


Tot de rust wist Luctor verdere schade te beperken. Het was zaak voor trainer Cas en zijn staf om in de kleedkamer de Luctorneuzen weer één kant op te krijgen. Als eerste moest het afgelopen zijn met het gemopper. In de opstelling werd er ook een beetje geschoven. Ryan die in de eerste helft vanwege een lichte blessure naar de kant werd gehaald, ging nu in de spits spelen. Op linksbuiten nam invaller Teun de plek in van Tristan die op zijn beurt naar de rechterflank verhuisde.

De veranderingen misten hun uitwerking niet, al waren het De Tubanters die de eerste grote kans van de tweede helft kregen. Sepp verkleinde zijn doel net genoeg, waardoor de spits van De Tubanters zijn schot rechts van Sepp maar ook rechts van de doelpaal zag gaan.

De uitgekomen Sepp kijkt de bal naast
Maar zoals gezegd was Luctor met nieuw elan uit de kleedkamer gestapt. Er ontspon zich een waar bekergevecht tussen twee teams die vol voor de overwinning gingen. De eerste klap werd uitgedeeld door Luctor. Dominique stuurde Teun de diepte in, die keer op keer zijn directe bewaker zijn hielen liet zien. Aangekomen op de zestienmeterlijn haalde de blonde linkspoot uit met een heerlijk schot dat loepzuiver in de linkerkruising vloog: 0-1! Hij rende vlug naar zijn makker Ryan, om een ingestudeerd juichritueeltje op te voeren.







Luctor leek op rozen te zitten maar dat duurde niet lang want De Tubanters die nu twee keer moesten scoren brachten de stand niet lang daarna weer op gelijke hoogte. Een corner kon niet goed worden weggewerkt, waarna een Tubanter de Luctorverdediging verraste met een lullig maar o zo effectief boogballetje over alles en iedereen van Luctor: 1-1.




Het staat weer gelijk

Het stond weer gelijk en het kon weer alle kanten op. Er volgden kansen over en weer. Zo was Ryan bijna trefzeker met een verwoestende knal die rakelings over de lat vloog. Ook Teun was een plaag voor de Tubanters. Zijn rushes wisten steeds weer hun defensieve stellingen open te rijten als een stanleymes door een stuk karton.  Daarnaast zag hij zijn vrije trap vanaf de rand zestien op de lat uiteenspatten.

Een kanonskogel van Ryan...

...gaat rakelings over


Teun is er weer vandoor


Aan de andere kant lieten De Tubanters zich ook zeker gelden. Sepp moest meer dan eens aan de bak. Dat gold ook voor de verdediging van Luctor. Ze waren nu wel goed bij de les. Als er al eens een Tubanter door leek te breken, dan was Efraim er als de kippen bij met een tackle of een roei tegen de bal, om het naderende onheil af te wenden.

Bij een hoge bal vanaf rechts was het toch bijna raak voor De Tubanters. Sepp kon met een uiterste reflex de bal uit het doel ranselen maar de bal vloog pardoes op het hoofd van een Tubanter die de bal milimeters boven de lat kopte.

Sepp ranselt de bal uit het doel...

...op het hoofd van een Tubanter...

...en zijn kopbal vliegt........net over...

...pfoei... en weer ademhalen

De blessuretijd was inmiddels aangebroken en de kansen over en weer waren niet meer op de vingers van twee handen te tellen. De Luctorstaf en de meegereisde fans aan de kant hadden het niet meer. Hoe lang nog? Ze snakten naar adem en naar het laatste fluitsignaal. Maar de scheidsrechter (die een dijk van een wedstrijd floot) maakte nog geen aanstalte om af te fluiten. Dat was maar goed ook want zo konden we nog getuige zijn van het mooie slotakkoord van Teun. Voor de laatste keer ontsnapte hij aan zijn directe bewaker en maakte met een ongenadig harde knal vanaf 20 meter aan alle onzekerheid een einde. 1-2! Een orkaan van gejuich barstte er los uit het uitvak. Luctor D1 was door. Het hele team rende naar het goudhaantje Teun om met hem de overwinning te vieren.

Wat een prachtig slot van een heerlijke pot bekervoetbal. Mooier kon het seizoen van Luctor D1 niet beginnen. Laat de competitie maar komen, wij van Ik Worstel En Kom Boven zitten er klaar voor.


Teun schiet...

...de keeper strekt...

BAM JONGUH!












zaterdag 9 september 2017

Oerend Hard knalt Luctor D1 Grol van de mat

Na een mooie overwinning bij Sportclub Enschede vorige week, moest Luctor D1 in de tweede speelronde van het bekertoernooi aantreden tegen Grol uit Groenlo. Luctor had het getroffen bij de loting want het speelde thuis. De Achterhoekers hoefden gelukkig niet echt vroeg op te staan, want de aftrap stond om half 12 gepland, maar een uurtje heen en een uurtje terug was toch een aardige hap uit de vrije zaterdag. Als je dan al zo ver moet rijden dan toch het liefst met 3 punten in de tas terug naar huis. Helaas voor hen wilden trainer Cas en zijn jongens daar niet aan mee werken. Vanaf minuut één speelde Luctor in een hogere versnelling dan de Achterhoekers. Het was twee keer een half uur Deurdonderen naar het doel van de Grolse goalie. De doelpunten vielen als rijpe appelen, netjes verdeeld over de eerste en tweede helft, vier om vier. De coach van Grol zal nog wel een dagje Pien in de kop hebben als hij terugdenkt aan het Oerend Hard pak slaag dat zijn team vandaag ten deel viel.




De tweedejaars van Luctor D1wisten niet wat ze meemaakten in de tweede wedstrijd van het seizoen. Waar ze vorig jaar in de Derde Divisie (toen nog als eerstejaars) elke week op hun tenen moesten lopen om het allemaal te kunnen bijbenen, speelden ze vandaag in de beker tegen ploeg dat 3 klassen lager speelde dan ze gewend waren. Alsof een topklasser een eredivisionist had geloot. De gastheren kregen (vandaag spelend in rode reservetenues) alle tijd van de bezoekers om de bal rond te laten gaan en hun favoriete trucjes aan het thuispubliek te tonen. Aanvoerder Sil fopte keer op keer zijn tegenstander door de bal met een rolletje naar achteren te spelen en het spel naar de andere kant te verplaatsen. 




Teun speelde met zijn tegenstanders alsof hij op het schoolplein voetbalde. Een panna, gevolgd door een slalom om drie spelers. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was genieten geblazen voor de fans aan de kant. 

Maar een voetbalwedstrijd kijken kan nog zo mooi zijn, er moet natuurlijk wel wat te zeuren overblijven. Dus ging de discussie tussen de heren voetbalanalitici langs de lijn over waar de poppetjes moesten staan. De papa van Gijs vond dat Ryan in de spits moest staan terwijl de papa van Teun hem juist als de ideale centrumverdediger voor ogen had. Luctor begon de wedstrijd met Ceder in de spits en dat was volgens de voormalig succestrainer in het Oostnederlandse schoolvoetbal een prima keuze. De papa van Teun zag zijn argument pardoes bevestigd worden toen Ceder na een weergaloze solo in de zestien met een loepzuivere schuiver in de linkerhoek, de score wist te openen. 



Het stond 1-0 voor de papa van Teun. Maar clash der voetbalanalitici was nog niet gespeeld. De papa van Gijs maakte schitterend gelijk toen Ryan, die inviel voor Ceder, een lastige bal op de rand van de zestien kundig stillegde voor zijn rechter en tegelijkertijd zijn man uitkapte. Zijn schot door het midden leek houdbaar, maar vloog precies door de benen van de ongelukkige keeper. Met een tevreden grijns keek de papa van Gijs naar de papa van Teun. Het stond weer gelijk.






Daarbij bleef het niet. Ryan scoorde nog drie goals. Twee met het hoofd en een intikker. 4-1 voor de papa van Gijs zou je zeggen, maar daar was de papa van Teun het niet mee eens. Zijn kopkwaliteiten heeft hij nooit in twijfel getrokken, maar die waren ook bijzonder nuttig als voorstopper. En die intikker had Stevie Wonder ook nog gemaakt. Afijn, voorlopig zal de spitsendiscussie nog wel even voortduren. 




Wat betreft de wedstrijd die geen wedstrijd meer was, was het zaak om niet de tel kwijt te raken. Naast de eerder al genoemde goals, scoorden Delano en Teun ook ieder twee maal, de een nog mooier dan de ander. Dat hadden er ook nog zes meer kunnen zijn als Sem - die op het middenveld strooide met schitterende passes - niet zoveel pech had vandaag. Want hij was niet alleen aangever, maar had zelf ook vele mogelijkheden op eigen succes. Helaas trof geen van zijn schoten doel: paal, lat, alles zat tegen. Je kon merken dat hij het er moeilijk mee had, want toen scheidsrechter Koray een keer floot voor een overtreding op een speler van Grol, liet Sem de scheids weten hoe hij over zijn arbitrage dacht. Hierop mocht Sem met een gele prent aan de broek vijf minuten lang zijn zonden overdenken aan de kant.



Niet dat het veel uitmaakte voor Luctor want ook met 10 man leek het wel of niet Grol maar Luctor met een man meer speelde. Dat kwam mede door de rushes van Wout die telkens weer vanuit het achterveld als een eenmansleger diep in de vijandelijke linies van Grol penetreerde. 

Toen scheidsrechter Koray uiteindelijk afblies stond de teller op 8. Kortom een perfect begin voor Luctor D1 in het nieuwe seizoen, want met 6 uit 2 heeft het in de laatste poulewedstrijd bij De Tubanters genoeg aan een gelijkspel om door te bekeren. Fans en spelers hebben nu al zin in volgende week.

Voor de overige foto's die tijdens en rond de wedstrijd gemaakt zijn klikt u hierrrr.