zondag 30 oktober 2016

Luctor 1 wint eerste periode

De eerste prijs van het seizoen is binnen voor Luctor D1. De ploeg van coach Kenan Durmuşoğlu was vandaag met 1-3 een maatje te groot voor ATC'65 uit Hengelo. Uw IWEKB verslaggever had die dag toch niks beters te doen en besloot om daarom maar wat plaatjes te schieten van de wedstrijd en de derde helft op sportpark De Horst. 

Bij terugkomst op Sportpark De Horst werden spelers, staf en fans verblijd met een doktersbezoek. Volkszanger Maikel Dokter, welteverstaan. Met zijn gevarieerde repertoire van Hollandse meezingers had hij het juiste recept om er een onvergetelijk feestje van te maken. De link naar het webalbum vindt u HIERRRR

Hieronder alvast een kleine selectie hiervan.










zaterdag 29 oktober 2016

D1 schrijft Luctorhistorie in Winterswijk

We hebben er even op moeten wachten, maar na 8 wedstrijden is het eindelijk zover: Luctor D1 boekte zijn eerste zege van het seizoen. Een mijlpaal voor Luctor et Emergo want het was meteen de eerste overwinning op landelijk niveau (Derde Divisie) in de geschiedens van de roemruchte Almelose volksclub. In Winterswijk verraste de ploeg van coach Robbie vriend en vijand met een perfecte wedstrijdmentaliteit en fris en fruitig spel. Vanaf minuut één domineerde Luctor de wedstrijd alsof het al jaren op divisieniveau actief is. Toch was het Winterswijk dat - geheel tegen de verhouding in - de score opende. Luctor liet zich niet kennen en stelde nog voor rust via Casey en Gijs orde op zaken. FC Winterswijk (gecoacht door oud-international Martijn Meerdink) mocht niet mopperen toen het met 1-2 ging rusten. Na de pauze vergrootte Luctor al snel de voorsprong naar 1-3 toen Casey een slecht gekeerd schot van Ryan binnentikte. De buit leek binnen maar de scheidsrechter bracht Winterswijk terug in de wedstrijd met een heel goedkoop gegeven strafschop. Daarna was het meer spannend dan goed. Winterswijk kwam wel vaker in de buurt van keeper Tom dan voor rust maar echt gevaarlijk werd het niet, want achterin stond de verdediging zijn mannetje. De beste kansen bleven komen voor Luctor (twee afgekeurde goals) maar gescoord werd er niet meer. Na 5 nagelbijtende blessureminuten floot de scheidsrechter eindelijk af en had Luctor D1 de eerste dik en dik verdiende overwinning te pakken.



Op vrijdagavond stuurde coach Robbie een leuk bericht in de groepsapp van Luctor D1. FC Winterswijk, de tegenstander van dat weekend, werd namelijk door niemand minder gecoacht dan oud-international Martijn Meerdink. "Wie?" zullen sommigen wellicht denken. Maar dat zijn geen kenners. Martijn Meerdink was immers de nimmer verzakende renkoekoek van clubs als De Graafschap, AZ en FC Groningen. En nu dus coach van FC Winterswijk D1, zijn oude club.

Een tegenstander met een oud-international als trainer, dat gaf de wedstrijd toch wat meer cachet. Maar niet alleen de coach van FC Winterswijk was van hoog niveau. Eenmaal aangekomen op Sportpark Jaspers keek de Luctorkaravaan zijn ogen uit. In 2013 is hier een schitterend voetbalcomplex uit de grond gestampt dat plaats bied aan 1400 voetballers uit Winterswijk. Ook de ontvangst was tot in de puntjes geregeld, met een gastheer achter een kansel die de bezoekers de weg wees. Fans werden naar de moderne kantine gewezen terwijl de staf werd uitgenodigd voor een vers bakkie koffie in de bestuurskamer met prachtig zicht op het hoofdveld.

Na wat koetjes en kalfjes toog uw verslaggever naar het veld voor een fotomoment met coach Robbie en Martijn Meerdink.

Eentje voor het plakboek van Dhr. Meerdink

Ondertussen maakte het flitsende rondootje FC Winterswijk indruk op de fans van de bezoekers. In een razend tempo tikten ze elkaar bijna achteloos de bal toe. Je zag de fans denken:
als dat straks ook zo gaat in de wedstrijd, dan zullen we nog wat beleven.

En dat deden ze zeker, maar anders dan gevreesd. Vanaf de eerste minuut was het underdog Luctor dat aan de touwtjes trok. Coach Robbie had de technisch begaafde maar ietwat frêle middenvelders Gijs en Teun een linie naar voren geschoven. Gijs was nu midvoor en Teun linksbuiten net als in de beker tegen Saasveldia. Het was zaak om de slag op het middenveld te winnen met meer power. Sil werd daarom nu bijgestaan door Glenn en Robin. Het bleek een meesterzet te zijn want Robin ontpopte zich als de absolute uitblinker op het middenveld. Hij onderschepte bal na bal, strooide met passes en ging voorop in de strijd. Dit zagen zijn ploeggenoten ook. Teun was na afloop van de wedstrijd tegen zijn vader vol lof over Robin: "Wat was hij goed, hij deed niets verkeerd!"



Maar ook zijn ploeggenoten leken aangestoken door het energieke spel van Robin. FC Winterswijk, een ploeg dat verzorgd voetbal hoog in het vaandel heeft staan, werd voortdurend op de huid gezeten door een tot op het bot gemotiveerd Luctor. De Almeloërs hadden veel meer honger naar de bal, het hunkerde naar een overwinning, na zo veel keren van nèt niet.

Luctor had na een kwartier al met 0-3 voor kunnen staan wanneer de schoten van Casey en Teun en de kopbal Rogelio iets meer precisie mee hadden gekregen. Winterswijk was wat dat betreft veel minder slordig. Uit een van de spaarzame speldenprikken van de thuisploeg scoorde het doodleuk de 1-0 nadat een corner perfect werd ingekopt door hun nummer 5.

Tom geklopt

Zou het weer zo'n wedstrijd worden? Nee dus. Luctor toonde zich onaangedaan en ging verder met waar het even daarvoor gebleven was. De tegenstander opjagen, de aanval zoeken... en kansen missen, dat ook. Teun zag zijn schot vanaf de rand zestien meter over zeilen maar dacht een minuut later toch echt te scoren toen hij op aangeven van Casey de bal langs de geklopte keeper in het lege doel leek te glijden. Leek te glijden inderdaad want met een uiterste krachtsinspanning werd de bal op de lijn gekeerd door hun laatste man.

Nu dan toch?

Nee, weer niet.
Als deze er ook al niet in gaan, wat dan wel? Misschien had Casey wel het antwoord. Hij profiteerde van een mistrap van de Winterswijker goalie en verschalkte hem met een huizenhoge lob. De bal ging steil omhoog en had bij het neerkomen nog zo veel vaart over dat hij na de stuit over het doel leek te vallen, precies zoals het scenario van Luctor D1 dit seizoen voorschreef: Net niet. Alleen dit keer was het net weer even anders. De bal trok zich niks aan van de vloek die er op het team rustte en plofte rakelings onder de lat het doel in: 1:1!

De lob van Casey kiest hel luchtruim...

....en komt weer naar beneden voor een stuit...

....die vervolgens net voor de doellijn...

....onder de lat het doel in ploft.
De goal voelde als een bevrijding voor Luctor want het ging meteen op zoek naar de voorsprong. Die liet niet lang op zich wachten. De onvermoeibare Casey dook op rechts in de vrije ruimte om vervolgens een strakke voorzet af te leveren die via een verdediger voor de voeten van Gijs belanndde. Gijs zei dankjewel en kon simpel de 1-2 aantekenen.




De voorsprong van Luctor was meer dan terecht. Toen het met deze stand de catacomben opzocht voor de thee, mocht het zichzelf afvragen waarom het MAAR 1-2 was, want de wedstrijd zou al lang in de tas moeten zitten voor de bezoekers.

Nu was het nog maar afwachten hoe ze uit de kleedkamer zouden komen. Maar dat viel mee voor de Luctorfans. Vijf minuten in de tweede helft lanceerde Sem Ryan die met grote passen op het Winterswijker doel afstormde. Daarbij wist hij de tackle van hun nummer 4 ternauwernood te ontwijken. Net toen hij wilde schieten was daar een tweede tackle, nu van nummer 6, die de het schot van Ryan afboog naar rechts, precies voor de voeten van Casey. De rechtsvoor kon de bal zo de goal in lopen: 1-3!








1-3, het stond er echt op het schitterende videobord. Er moest nog bijna een hele helft gespeeld worden maar de buffer van twee goals was goed voor de gemoedsrust van de coach en de Luctorfans. Winterswijk moest een konijn uit de hoge hoed toveren om dit nog om te kunnen draaien. En het moet gezegd, ze probeerden het wel. Ze wisten het spel meer naar de helft van Luctor te verplaatsen dat niet meer zo nodig hoefde. Als schouwspel werd het nu allemaal wat minder. FC Winterswijk deed zijn best maar Luctor had de boel achterin goed op orde. Alleen met schoten van afstand werd Tom af en toe getest. Luctor was in de counter feitelijk de gevaarlijkste ploeg maar had de pech dat de buitenspelregel wellicht iets te royaal werd geïnterpreteerd door de grens- en scheidsrechter. Casey zag hierdoor zijn eerste hattrick van het seizoen in rook opgaan, want zijn goal werd wegens vermeend buitenspel afgekeurd.

Zo leek de wedstrijd naar het einde te kachelen maar een kwartier voor tijd hielp de scheidsrechter FC Winterswijk weer terug in de wedstrijd. Bij een corner die door de thuisploeg over werd geschoten constateerde de arbiter als enige van de aanwezigen een overtreding. Tot verbazing van iedereen wees hij naar de stip.

De schermutseling die leidt tot de strafschop

FC Winterswijk nam het kadootje dankbaar aan en scoorde 2-3. Coach Robbie wist niet hoe hij het had en liet zijn ongenoegen blijken tegen de scheidsrechter. Vanaf nu werd hij, elke keer als hij tegen Luctor floot, terechtgewezen door de vuurspuwende Luctorcoach.

Er was nog bijna een kwartier te spelen, een eeuwigheid dus. In een zenuwslopende slotfase was het vrouwen en kinderen eerst voor Luctor D1. Het hoefde niet meer mooi, als het maar uit de buurt van de Luctorgoal was.

Het hoefde nu niet meer mooi. Weg is weg.

En als je geen nagelbijtende Luctorfan was, dan zag je dat Luctor eigenlijk helemaal niet zoveel te vrezen had want FC Winterswijk kwam er maar niet doorheen. Sterker nog, de counters van Luctor zorgden voor het meeste gevaar. Er werd zelfs een tweede goal afgekeurd. Nu was Glenn de pechvogel, omdat de scheidsrechter vond dat Ryan de keeper onreglementair had gehinderd, voordat Glenn de bal in het doel schoot. Daar was wat voor te zeggen.

De blessurebehandeling van de keeper die er op volgde duurde even waardoor er ook flink wat tijd bijgetrokken ging worden. Tot afgrijzen van Robbie, uiteraard, die niets liever wilde dan dat deze emotionele achtbaanrit nu eindelijk voorbij was. Maar de rit duurde nog 5 tergend langzame minuten. Toen het bevrijdende eindsignaal eenmaal klonk, vloog iedereen van Luctor elkaar juichend in de armen. Ze hadden het geflikt! De eerste overwinning op het hoogste niveau waar een Luctorteam ooit gespeeld had was een feit. En daar viel helemaal niets op af te dingen.




zondag 23 oktober 2016

Hollandse Avond Luctor 2016

Uw IWEKB-verslaggever was getuige van één van de leukste feestjes van het jaar: De Hollandse Avond bij Luctor et Emergo.

Het viel nog niet mee om mooie plaatjes te schieten in de bomvolle kantine, want voor de gezelligheid was de verlichting op minimaal gezet. Lastig voor de fotograaf (zonder flits), maar de stralende gezichten van de feestvierders maakten veel goed.

Om alle foto's te kunnen bekijken klikt u: Hierrrrr.

Hieronder vindt u alvast een voorproefje.









zaterdag 22 oktober 2016

Luctor D1 bekert door na heetgebakerd duel in Saasveld

Het bekertoernooi blijkt dit jaar voor Luctor D1 een uitgelezen podium om het vervuilde blazoen weer wat op te poetsen, nu het in de zware competitie van de Derde Divisie G nog niet zo wil vlotten. Na een glorieuze poulewinst (9 uit 3) werd in de eerste ronde van de knock-outfase ook Saasveldia D1 aan de zegekar gebonden. De winst op het team uit het kerkdorp kreeg Luctor niet in de schoot geworpen. De eersteklasser speelde bij vlagen mooi voetbal en kon het spel van de twee klassen hoger spelende bezoekers goed bijbenen. Luctor was wel de ploeg waar het meeste gevaar van uitging en kwam halverwege de eerste helft verdiend op voorsprong door een goede goal van Casey. Omdat Luctor na rust verzuimde om de wedstrijd in het slot te gooien, bleef Saasveldia hoop houden op de gelijkmaker. De spanning in en om het veld werd naarmate de wedstrijd vorderde steeds groter. Te groot zelfs voor enkele spelers van beide teams. Zij boften dat de te jonge scheidsrechter zijn kaarten was vergeten, want er zaten wel een paar gele en zelfs rode overtredingen bij. Al met al geen reclame voor het voetbal maar de 0-1 bleek uiteindelijk genoeg om de wedstrijd over de streep te trekken. Luctor D1 moet deze bekerpot maar gauw vergeten, of zoals de Duitse voetbalfilosoof Oliver Kahn ooit riep na een lelijke winstpartij van zijn ploeg: "Mund apputzen, drei Punkte!" 






Het is herfstvakantie, voor veel teams betekent dit een weekendje vrij. Zo niet voor Luctor et Emergo D1. Het jonge team van coach Robbie is met perfecte cijfers doorgedrongen tot de knock-outfase van het bekertoernooi en mocht het in Saasveld opnemen tegen de plaatselijke D1. Coach Robbie neemt het bekerprogramma net zo serieus als de reguliere competitie waardoor zijn spelers zich al om half tien moesten melden op De Horst voor de wedstrijdbespreking. Nadat iedereen was bijgepraat, trok de Luctorkaravaan richting Saasveld. Het dorp ligt zo afgelegen in het Twentse land vanaf Almelo bezien, dat de stoet auto's zich in drieën splitste als gevolg van de verschillende navigatiesoftware waar de diverse bestuurders gebruik van maakten. Ja, Saasveldia uit: altijd lastig.

De TomTom van elftalleider Larry toonde zich het slimst. Hij vertrok ergens in de staart van het peloton maar kwam een minuut eerder aan dan de derde groep. Met een grijns van oor tot oor verwelkomde hij hen op de parkeerplaats van Sportpark De Esch.

De fans gingen daarna vlug naar binnen want het was waterkoud, en dat waren ze niet meer gewend. De doorleefde Saasveldiakantine deed een beetje trootsteloos aan maar er werd wel koffie geschonken in echt hotelporselein. Jammer alleen dat de eerste ronde koffie bijna niet te hachelen was: Lauw en ouder dan de baard van Robbie. Gelukkig werd er daarna een verse kan bijgezet. Die was een stuk beter.

Toen de teams eenmaal het veld betraden voor de warming-up tikten de Luctorfans elkaar aan. "Hé, dat is toch Renze Fij?" En inderdaad, Saasveldia D1 had een heuse prof weten te strikken als coach dit jaar.

Renze Fij



Luctorkeeperstrainer Patrick van der Leij keek met bewondering naar de voetbalheld van Heracles Almelo. Daar stond immers een jongen die het een stuk verder geschopt had dan hijzelf destijds bij het toenmalige SC-H. Kijk maar naar de cijfers van Fij:


Bron: Wikipedia

Daar kon Van der Leij nog een puntje aan zuigen!

Dan nu naar de wedstrijd. Deze werd geleid door een jonge knaap van een jaar of 14, nogal al jong zou je zeggen. Het contrast met de strenge oude fluitende brombeer van een week geleden kon niet groter zijn. Ook hun stijl van fluiten was een verschil van dag en nacht. In het eerste deel van de wedstrijd was dit geen probleem want de teams speelden toen nog een faire pot voetbal.

De "BUISMAN TRIBUNE" was op een handvol plaatsen na helemaal uitverkocht


Luctor begon sterker en kreeg een paar kansen, onder andere via gelegenheidsmiddenvelder Robin die een bal rakelings langs de rechterkant van de paal schoot. Luctor bepaalde het spelbeeld maar Saasveldia kwam er een paar keer goed uit, mede geholpen door slecht geposteerde Luctorverdedigers die nog niet helemaal wakker leken.

Het schot van Robin gaat net naast


Na een kwartier spelen bracht Casey Luctor verdiend op voorsprong. Hij werd perfect in de linkerzone van de zestien in stelling gebracht door Robin en verschalkte de torenhoge doelman van Saasveldia met een mooie hoge bal.

Casey viert zijn openingstreffer met zijn ploegenoten 

Na de 0-1 kwam Saasveldia iets vaker in de buurt van de goal van Tom, maar het miste de finesse om Luctor echt in verlegenheid te brengen. Luctor kwam nog het dichtst in de buurt van een goal toen Robins schot na een mooie paraboolvlucht op de lat uiteenspatte.

Schot van Robin valt op de lat


Ook Teun was twee keer dichtbij. De eerse keer wilde de keeper van Saasveldia de bal wegroeien maar Teun sprong in de baan van het schot waardoor de bal via de kluts net naast het doel vloog. Even daarna kwam hij twee schoenmaten te kort om een voorzet van Casey met een artistieke sprong binnen te volleren.

Teun springt en....

....Teun baalt



Het bleef 0-1 tot de rust.

In de tweede helft kwam Dylan in het veld voor Casey op rechtsbuiten. Hij gaf meteen zijn visitekaartje af met een fijne dribbel die werd afgesloten met een gedurfd stiftje, dat nog onschadelijk kon worden gemaakt door de lange Saasvelder goalie.

De keeper van Saasveld kan er nog net bij


Daarna had Teun de 2-0 op zijn schoen toen hij vanaf een meter of 18 het kunstje van Robin uit de eerste helft herhaalde. Ook zijn bal stuitte via de lat over de achterlijn.

De bal van Teun daalt net te laat
Naarmate de tijd begon te dringen voor Saasveldia, werd de wedstrijd steeds vervelender. Zowel publiek als spelers van beide teams zochten de grensen van het fatsoen op. De jonge scheidsrechter voelde dit niet goed aan waardoor het spel langzaam maar zeker in een schoppartij veranderde. Beide coaches grepen nog wel in door hun spelers die over de schreef waren gegaan, aan de kant te halen, maar de arbiter liet te veel zijn beloop. Dit had wellicht maken met het feit dat hij vergeten was om zijn gele en rode kaart in zijn borstzak te stoppen. De wedstrijd had in ieder geval niet veel langer moeten duren of spelers waren elkaar te lijf gegaan. Iedereen was dan ook opgelucht toen het eindsignaal klonk.

Robbie zal de komende week nog wel een hartig woordje spreken met enkele van zijn spelers, want ze lieten te veel hun emoties boven hun verstand gaan. Maar goed, 0-1 winst en door in de beker, da's ook wel weer een keer fijn.

zondag 16 oktober 2016

Luctor 5 vindt nieuwe kledingplan veuls te ingewikkeld

Sinds enige tijd is het nieuwe kledingplan van kracht bij Luctor et Emergo waarmee alle teams verzekerd zijn van een tot de puntjes verzorgde outfit. Toch blijkt nu dat er sommige teams moeite hebben met de kleine lettertjes van het kledingplan. Het wassen en beschikbaar stellen van de shirtjes wordt dan wel door de club geregeld, dit geldt niet voor de broekjes en de sokken. Luctorspelers worden geacht deze zelf te wassen en mee te nemen.

Omdat meerdere spelers van het team hadden aangegeven dat ze het lastig vonden om op zondagochtend (terwijl ze nog licht beneveld waren van de zaterdagavond ervoor) te moeten onthouden dat ze hun sokken en broekjes moesten meenemen naar de voetbal, hadden ze met zijn allen een wasvrouw geregeld die voor hen hun sokken en broekjes zou wassen en klaarzetten.

Prima plan, zou je denken, maar dan moet er op zondagochtend wel iemand zijn die er aan denkt om naast de tas met shirtjes OOK de tas met kousen en broekjes mee te nemen. Dat was vandaag bij de uitwedstrijd tegen Holten 5 niet het geval. Bij het omkleden in de kleedkamer bleek dat alleen de tas met shirtjes was meegenomen. De kousen en broekjes lagen nog bij Luctor. Spelers en staf keken elkaar verwijtend aan. "Dat zou jij toch doen? Ikke, nee jij toch?"

Gelukkig bleek voetbalclub Holten nog wel een paar afdankertjes hebben liggen die het team van Luctor 5 kon lenen. Deze werden vlak voor de aftrap aangereikt, terwijl de teams al op het veld stonden. Er was geen tijd meer om uitgebreid te passen, iedereen trok dus daarom maar snel aan wat ze in de handen kregen. Voor Dhr. Kuipers, de nummer 3 van Luctor 5, pakte dit ongelukkig uit. Het broekje dat hem werd toebedeeld was eigenlijk twee maten kleiner dan de omtrek van zijn imposante achterwerk toeliet. Met hangen en wurgen wist hij zich in het smalle broekje te persen. Hoewel het groenfluoriserede exemplaar zijn klokkenspel in een beknellende camel toe veranderde, had dit geen invloed op zijn spel. Hij scoorde zelfs in de met 4-7 gewonnen uitwedstrijd.

"Het ging best wel lekker vandaag, dat moeten we vasthouden!" Zo vertelde een opgetogen Kuipers aan IWEKB. Hij is dan ook van plan om de rest van het seizoen af te maken in de gifgroene ballenknijper.


Dhr. Kuipers worstelt zich in het twee maten te kleine Holtense broekje

Luctor 5 met in het midden een opgewekte heer Kuipers in zijn nieuwe strakke geluksbroekje


PS: De redactie van Ik worstel en kom boven wil hierbij Dhr Nijkamp bedanken voor het aanleveren van de foto's.