Papa van Morris op de foto met idool

Gisteren had de papa van Morris een dag die hem nog lang zal heugen. Tijdens het bekijken van de verrichtingen van zijn zoon - die met Luctor E2 het team van DETO E2 met 7-2 oprolde - zag hij de beroemde verslaggever van Ik worstel en kom boven voorbij lopen. Hij aarzelde geen moment en stapte op zijn held af. Een tikkeltje nerveus was hij wel. "Meneer, zou ik alstublieft met u op de foto mogen?" vroeg hij ietwat bedeesd. Dat vond de verslaggever geen probleem. Als een kind zo blij liet de papa van Morris het resultaat aan zijn vrouw zien. De foto gaat vast en zeker een mooi plekje op de schoorsteenmantel krijgen.

Papa van Morris (rechts) met zijn grote held

NEO legt Luctor D1 over de knie

Luctor D1 moest vandaag voor de tweede keer dit seizoen aantreden tegen het sterke NEO uit Borne. Het hoopte op een herhaling van de bekerstunt waarbij het NEO verrassend met 3-0 uit het toernooi had gecounterd. Die vlieger ging vandaag niet op. Luctor kreeg geen vat op het uitgekiende positie- en combinatiespel van NEO en liep constant achter de feiten aan. Bij rust stond het al 0-3 voor de bezoekers waarna coach Robbie in de tweede helft deze stand probeerde te consolideren. Dat lukte lange tijd vrij aardig maar NEO wist uiteindelijk toch nog twee doelpunten te maken. Dit gebeurde na een fase waarin de wedstrijd werd ontsierd door hoog oplopende emoties in en om het veld, volgend op vermeende en ook echte overtredingen. Verzorger René moest aan beide kanten enkele spelers oplappen maar niet alle spelers haalden het einde van de wedstrijd. Gelukkig keerde na het laatste fluitsignaal de rust weer terug en kon men elkaar al handenschuddend weer recht in de ogen kijken.

Langzaam maar zeker worden de contouren zichtbaar in de Derde Divisie G. In de bovenste helft is DZC'68 letterlijk en figuurlijk een maatje te groot voor de rest. Daarna vechten NEO en Alcides om plek twee, eventueel aangevuld met Rohda Raalte en DZOH.

In de onderste helft is het dringen geblazen. Longa lijkt een zekerheidje voor de rode lantaarn maar daarboven strijden er nog zes clubs voor plek 9 of hoger. Aan Luctor D1 de schone taak om zich hierbij te voegen. Een resultaat halen tegen NEO uit Borne zou daarbij bijzonder welkom zijn.

Luctor achtte zich bij voorbaat zeker niet kansloos want het had NEO in het bekertoernooi volkomen onverwacht op een 3-0 nederlaag getrakteerd. Deze uitslag was echter nogal geflatteerd geweest. Bovendien was in de competitie inmiddels duidelijk geworden dat NEO gewoon een ploeg is die bovenin mee gaat draaien.

Coach Robbie had daarom een list verzonnen om NEO voor een tweede keer te verrassen. Hij stelde Rogelio op in de spits en Glenn centraal achterin. Deze variant bleek vorige week succesvol toen Luctor met 10 man tegen Sparta Enschede alsnog langszij kwam door een doelpunt van Rogelio. Tegen NEO hoopte hij met deze opstelling een vroege voorsprong te forceren, net zoals dit gebeurde in het bekertoernooi.

Helaas voor coach Robbie pakte het dit keer anders uit. NEO had het organisatorisch prima voor elkaar waardoor Luctor geen kans kreeg om het de bezoekers lastig te maken. Door hun betere positiespel oogde het spel van NEO verzorgder en was het ook dreigender. Het was te zien dat het eerstejaarsmiddenveld van Luctor nog in een ontwikkelingsfase zit op het grote veld. Teun, Gijs en Sil zijn dit jaar in het diepe gegooid en doen er alles aan om niet kopje onder te gaan. Gelukkig is het seizoen nog lang en komen er nog genoeg tegenstanders om te laten zien dat ze niet voor niets daar staan, waar ze staan. Alleen kwam NEO vandaag nog te vroeg.

Dit gezegd hebbende, werd het de bezoekers af en toe ook wel erg makkelijk gemaakt. De Luctorverdediging liet de creatieve voorwaartsen van NEO gewoon hun gang gaan bij de doelpunten die het maakte, met als resultaat een 0-3 achterstand bij rust.

Coach Robbie moest erkennen dat zijn plannetje in de soep was gelopen en gooide het roer om. Rogelio werd op zijn vertrouwde positie achterin geposteerd om voorop in de strijd te gaan. Dit deed hij op een manier zoals we het van hem kennen. Niet lullen maar poetsen.

Toen de rechtsbuiten van NEO een keer dreigde door te breken maakte deze kennis met één van zijn grote mensentackles. Rogelio speelde correct de bal maar de speler van NEO kon zijn tackle niet meer ontwijken en vloog hardhandig op het gras. De emoties bij trainer en publiek van NEO liepen hoog op en spraken er schande van. Dit was wel enigszins te begrijpen omdat het allemaal erg snel ging voor het gemiddelde mensenoog.

Daarom probeerde uw verslaggever de gemoederen weer te bedaren door aan een paar schuimbekkende Bornse vaders de foto te tonen waarop klip en klaar te zien is dat Rogelio eerder bij de bal is en een reglementaire tackle op de bal speelt terwijl de NEO-speler nog bijna een meter achter hem sprint. Deze weigerden echter hun ongelijk te toe te geven en hielden vast aan hun eigen waarheid. Het was voor hen niet te accepteren dat de NEO speler tegen Rogelio was opgebotst en niet andersom.

Rogelio is eerder dan zijn tegenstander die zijn tackle niet meer kan ontwijken.

In de daaropvolgende fase moest de KNVB scheidsrechter alle zeilen bijzetten om de wedstrijd niet uit de hand te laten lopen. De coach van NEO kreeg het een paar keer aan de stok met de arbiter en werd gevraagd om achter de omheining plaats te nemen.

NEO-coach krijgt een berisping

Iedereen liep nu vol adrenaline over het veld met het ene na het andere incident tot gevolg. Ryan moesten dit bekopen met een blessure na een veel te onbesuisde trap op zijn scheen door zijn tegenstander. Maar ook Luctor liet zich niet onbetuigd. Rogelio werd door Robbie uit voorzorg naar de kant gehaald omdat hij bewust op de enkel van een NEO speler zou zijn gestapt. Hijzelf ontkende omdat hij achteruit liep en het niet zou hebben gezien. Hoe het ook zij, daarna keerde de rust weer terug in de wedstrijd.



Gelukkig maar. NEO bleef de betere ploeg maar was niet meer zo dominant als in de eerste helft. Het scoorde nog wel twee goals en nam hiermee wraak op de pijnlijke bekernederlaag. Na het eindsignaal was het mooi te zien dat spelers en trainers van beide ploegen elkaar als volwassen mensen de hand schudden. De coach van NEO erkende bij de nabespreking in de kantine dat hij zich iets te veel had laten gaan in zijn poging zijn jongens in bescherming te nemen.


Hoe pijnlijk ook, de nederlaag was geen schande voor de jongens van Robbie. Tegen NEO mag je verliezen, zo eerlijk moet je zijn. Zo niet volgende week tegen hekkensluiter Longa. Dan moet het gebeuren voor Luctor D1. Wanneer het dan wint, komt het op 5 punten en - veel belangrijker- boven de degradatiestreep.

Benadeeld Luctor D1 vecht zich in ondertal terug

Luctor D1 had zich veel voorgesteld van de uitwedstrijd bij Sparta Enschede. Drie punten meenemen naar De Horst was het doel. Het mocht niet zo zijn. Het team van coach Robbie sleepte op karakter een gelijkspel uit het vuur, toen het bij een 1-0 achterstand het laatste kwart van de match met 10 man verder moest. Coach Robbie moest tandenknarsend accepteren dat hij voor de geblesseerd uitgevallen Ryan geen wissel meer mocht inbrengen. Hiermee ging de door de KNVB aangestelde scheidsrechter ernstig in de fout. De regels zeggen dat D-pupillen altijd mogen doorwisselen. Luctor liet zich niet kennen en ging alles of niets spelen met Rogelio in de spits. Met resultaat. De grote gelegenheidsmidvoor maakte meer dan verdiend gelijk waarna de bezoekers in de slotfase zelfs nog vol voor de winst gingen. Dat lukte net niet.

Robbie haalt verhaal bij arbiter W. Elzinga. Deze is onvermurwbaar ondanks dat hem de regels worden voorgehouden.

De derde wedstrijd van het seizoen bracht Luctor D1 naar Sparta Enschede. Vorig seizoen was de trip naar Enschede-Oost voor de toenmalige E-tjes nog een verre reis, maar dit jaar in de drie provincies omvattende Derde Divisie is het "lekker in de buurt". Een blik op de stand leerde dat Sparta een moeilijke competitiestart kende: Nul uit twee. Net als Luctor dus een ploeg dat in de eerste plaats tevreden zal zijn als het klassebehoud weet veilig te stellen aan het eind van het seizoen. Je kon dus met recht spreken van een zes-punten-pot. Coach Robbie wist dit natuurlijk ook en was er alles aan gelegen om de concurrent meteen op achterstand te zetten.

Maar Sparta-uit is altijd lastig. Hier kunnen de Perzen over mee praten:

THIS IS SPAARTAAA!!!

Bepaald geen walk-over dus. Bovendien had Robbie te kampen met een uitgedunde selectie, want Robin en Chiel konden niet spelen. Vaste invalkracht Ceder mocht daarom weer aanluiten bij de selectie. Hiermee had de ploeg twee wissels, dat moest voldoende zijn dacht de coach. 

Tot zijn niet geringe verbazing vertelde de coach van Sparta vlak voor de wedstrijd echter dat de KNVB-scheidsrechter van dienst (Dhr. Elzinga) het niet toestond om door te wisselen. Met andere woorden: gewisselde spelers mogen daarna niet meer het veld in. Zowel Luctor als Sparta waren hierover not amused. Niemand had zo snel de exacte regels met betrekking tot het wisselen paraat maar beide teams vroegen zich af of dit wel volgens de regels was. De papa van Teun googlede daarom snel even het "Handboek competitiezaken amateurvoetbal, Seizoen 2016/17" tevoorschijn op zijn smartphone. (pdf) 

Vliegensvlug scrollde hij door het ellenlange document tot hij het aanbelandde op pagina 53 in paragraaf 3.6.1 waar het volgende staat te lezen:

Het bewuste artikel laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Pupillen mogen gewoon doorwisselen.

Robbie kreeg de telefoon met het desbetreffende artikel van de papa van Teun  in de handen gedrukt en toog er mee naar scheidsrechter Elzinga. Deze had geen boodschap aan het officiële reglement. Hij had die dag nog - zoals hij aangaf - gebeld met de KNVB (want hij had namelijk hun nummer) en die vertelden hem dat doorwisselen niet was toegestaan. Een vreemd verhaal, want de KNVB is normaal gesproken niet bereikbaar in het weekend. En al is het waar, dan kan hij niet zomaar de officiële regels terzijde leggen. Hij had moeten inzien en erkennen dat de regels die hem waren ingefluiterd door een KNVB-dwaallicht niet klopten, want het officiële reglement stond zwart op wit voor zijn neus. Tot ontzetting van beider coaches bleef hij onverbiddelijk vasthouden aan zijn eigen foute interpretatie van de regels. Hoofdschuddend dropen ze allebei naar hun dug-out. 

Het zou kunnen dat het scheidsrechter Elzinga toch niet helemaal lekker zat dat hem vlak voor de aftrap de les werd gelezen over de spelregels want in de beginfase had hij zijn hoofd er niet helemaal bij. Hij floot Glenn af omdat hij de bal van keeper Tom binnen het strafschopgebied aangenomen had, echter.... Glenn kreeg de bal niet uit een doeltrap van Tom, maar gewoon tijdens het spel. Dan is dat uiteraard toegestaan. Toen hem dit vanaf de kant werd meegedeeld keek hij verschrikt op en stak hij zijn hand schulbewust omhoog. Het was duidelijk, Dhr. Elzinga had zijn dag niet. Hij mag hopen dat er geen rapporteur langs het veld stond.

Dylan komt te laat tot opluchting van de Spartakeeper die kennelijk nodig moet plassen

Luctor liet zich er gelukkig niet door van de wijs brengen. Na een wat stroef begin begon het steeds beter te draaien bij de blauwhemden. Sparta werd flink op de huid gezeten door Luctor waardoor het spel zich voornamelijk op de helft van de gastheren afspeelde. Dylan en Casey kregen een paar mogelijkheden om de score te openen maar de keeper was telkens een sta in de weg. Ondanks dat het net niet werd gevonden, was het spel en de inzet van Luctor een stuk beter dan een week eerder tegen Tubantia. Volgers van het team was het ook al opgevallen dat er scherp was getraind eerder deze week. Dit kreeg nu dus een vervolg in de wedstrijd tegen Sparta. Vooral Sil liet zich gelden op het middenveld. Hij stofzuigde als Jan Wouters in zijn beste dagen en pikte alle kruimels op die voor zijn onvermoeibare voeten kwamen. 

Sil in één van zijn talloze duels

Het was nog steeds 0-0 toen de scheidsrechter floot voor rust. Iedereen van Luctor stapte met een gerust gevoel naar de kleedkamer. Na rust zouden ze nog alle kans krijgen om de wedstrijd naar zich toe te trekken, zo was de mening van staf en spelers.

In de tweede helft maakten Wout en Ceder hun opwachting die er in kwamen voor Gijs en Teun. Dit betekende dat Luctor al zijn wissels had opgebruikt. Althans volgens de regels van het uit de duim gezogen spelregelboekje van scheidsrechter Elzinga. Ondanks dat er niet meer kon worden gewisseld speelde Luctor allerminst met de handrem er op. Het bleef er hartsochtelijk inkleunen. Soms iets te enthousiast misschien, want zowel Ryan als Casey liepen een gele prent op. 

Maar ook Sparta begon na rust wat meer van zich af te bijten. Het meldde zich vaker op de helft van Luctor en speelde met meer zelfvertrouwen, zonder overigens echte uitgespeelde kansen te creëren. De grootste kansen waren nu ook weer voor Dylan en Casey die enkele keren over de flanken dichtbij een goal kwamen. Het was dan ook een enorme domper voor Lucor toen Sparta de score opende uit een dood spelmoment. Een vrije trap vloog over Rogelio die de bal liet gaan in de veronderstelling dat Tom de bal zou oppikken. Hij zag echter niet dat de grote nummer 3 van Sparta achter hem stond en zo de bal met enig fortuin (hij raakte'm verkeerd) over Tom kon lepelen.

Maar daar bleef het niet bij. Even later kreeg Ryan in een duel een enorme optater op zijn wreef en zeeg huilend ter aarde. Verzorger René deed nog wat hij kon met de heilzame spons maar er was geen beginnen aan. Ryan kon niet meer verder. Wat sommigen vooraf vreesden werd nu bewaarheid: Luctor moest met 10 man verder spelen omdat de scheidsrechter het vertikte om één van de twee gewisselde spelers van Luctor nog speelminuten te gunnen. Teun en Gijs bleven op de bank. Een arbitrale flater zoals je ze zelden ziet.

Ryan moet de strijd staken

Coach Robbie moest nu improviseren en zette Rogelio in de spits op de plek van Ryan. Achterin ging Luctor één op één spelen met Tom als een soort Manuel Neuer die twintig meter voor zijn doel geposteerd stond. Je zag de frustratie maar tegelijk ook de vastberadenheid op de gezichten van de Luctorpupillen. Dit laten we ons toch niet gebeuren? Er werd gestreden om elke meter, om elke bal, om elke grasspriet. Als je het niet wist dacht je dat niet Sparta, maar Luctor met een man meer speelde. De beloning volgde vijf minuten voor tijd. Rogelio denderde in zijn bekende bulldozerstijl het strafschopgebied van Sparta binnen. Waar hij vorige week nog de keeper wilde omspelen en zijn kans om zeep hielp, prikte hij nu de bal slim langs de toesnellende Spartakeeper: 1-1!

Zijn medespelers renden naar hem toe om met hem een feestje te vieren, maar Rogelio rende naar zijn grootste fan aan de kant. Met een ontroerend handgebaar (hartje) bedankte hij zijn vader. Deze is voor jou, leek hij te willen zeggen.  

Rogelio rent naar zijn grootste fan

In de hectische slotminuten bleef Luctor vol voor de winst spelen. Hierdoor was het tot het laatst spannend aan beide kanten want ook Sparta bleef gevaarlijk. Gescoord werd er echter niet meer.

Robbie complimenteert zijn jongens voor hun fantastische inzet

Gewonnen werd er niet maar bij het laatste fluitsignaal overheersde de trots bij Team Luctor. Het had zich teruggevochten uit een verrloren gewaande positie. Met een man minder kwamen er onvermoede krachten naar boven in het onheus behandelde team. En als dat gebeurt, dan heb je aan Luctor D1 een hele kwaaie. Nu weten ze het bij Sparta ook:

THIS IS LUCTOOOOR!!!!!

Nieuwe naam voor Serieus Luctor

Het roemruchte blog Serieus Luctor zal met onmiddellijke ingang verder gaan onder de naam

Ik worstel en kom boven

Hiertoe is besloten omdat gebleken is dat lezers de site verwarden met de officiële website van Luctor et Emergo. Om aan alle onduidelijkheid een eind te maken gaan we daarom vanaf nu als Ik worstel en kom boven door het leven. Voor de klassiek geschoolden onder u is de naam wellicht geen verrassing.

De fans hoeven niet te treuren, Ik worstel en kom boven zal net zo Serieus Luctor onder de aandacht brengen als voorheen. Wij wensen u veel leesplezier.

Eerste punt voor worstelend Luctor D1

In de eerste thuiswedstrijd van het seizoen hoopte Luctor D1 tegen Tubantia D1 de 3 punten op De Horst te houden. De Hoofdklassekampioen van vorig jaar had het team - net als Luctor - flink verjongd. De teams leken dus aan elkaar gewaagd en in de wedstrijd hielden ze elkaar ook aardig in evenwicht. De eerste helft was voor Tubantia, de tweede voor Luctor. Voor rust, waren de jongens van coach Robbie niet vooruit te branden. Geen bal kwam aan, duels werden gemeden, het was een wanvertoning. De openingsgoal van Tubantia na een mistrap van Tom was illustratief voor het spel van voor rust. Na een donderpreek van coach Robbie werd het in de tweede helft in ieder geval qua instelling een stuk beter. De 1-1 kwam na een fraaie aanval die begon bij Sem die Casey op rechts wegstuurde. Na een korte sprint gaf hij een loepzuivere voorzet op Dylan die de bal simpel kon binnentikken. Daarna ging Luctor voor de winst spelen met Rogelio als breekijzer in de spits. De aanvoerder was een plaag voor de Tubanterdefensie die zich geen raad wisten met de grote blauwe bulldozer. De eerste thuisoverwinning hing in de lucht maar de kansen die Luctor nog kreeg werden niet benut. 1-1 was al met al een uitslag waar beide teams wel mee konden leven.

Rogelio baant zich een weg tussen vier roodhemden

Als we naar de kalender kijken dan zit de zomer er bijna op. Kijken we echter naar buiten, dan lijkt het er allerminst op dat de herfst aanstaande is. De zomer is wat laat op gang gekomen, maar wil dat nu goedmaken en is hard op weg om van september de warmste maand van het jaar te maken. Voor de voetballers van Luctor D1 betekent dit dat de wedstrijden onder subtropische temperaturen worden afgewerkt. Extra ingelaste drinkpauzes zijn daarom noodzakelijk om de spelers te behoeden tegen uitdroging. Verzorger René heeft zich hierop goed voorbereid want sinds kort beschikt hij over een fors tray waterflessen waarmee de oververhitte puberlijfjes hun dorst kunnen lessen.

Het tray was in de match tegen HVV Tubantia zeker geen overbodige luxe. Probleem alleen was dat de rug van verzorger René was gaan opspelen. Fysieke inspanning diende hij tot een mimimum te beperken. Het sleuren met een vol krat water en het rennen naar geblesseerde spelers in afwachting van de verkoelende waterzak kon hij voorlopig op zijn buik schrijven.

Coach Robbie die altijd alles tot in de puntjes geregeld wil hebben, moest dus snel op zoek naar een vervanger voor deze vaak onderbelichte maar o zo belangrijke taak. Hij besloot dat de keeperstrainer Patrick de rol van Eerste Assistent-Verzorger op zich moest nemen. Toen de keeperstrainer werd ingelicht over zijn uitgebreide takenpakket, reageerde hij niet meteen onverdeeld enthousiast. De avond ervoor had hij op Camping Westerholt nog volop genoten van de heerlijke nazomer met enkele andere campinggasten. En dat ging gepaard met meer dan alleen een glaasje prik. Pas rond half vier had was hij het bed van zijn gezellige camping-chalet ingedoken, dus van een optimale voorbereiding was bepaald  geen sprake geweest. Daar had coach Robbie geen boodschap aan. Nood breekt wet.

Patrick voelt dat het gisteren iets laat geworden was. Hij weet hier nog niet van zijn nieuwe rol.

De met een licht prikkelende hoofdpijn kampende keeperstrainer nam de taak manmoedig op zich en deed het naar omstandigheden voortreffelijk. De sprints naar om verzorging smekende junioren gingen nog wat houterig maar wat wil je ook, na het bachanaal van de nacht ervoor. Met wat oefening en geheelonthouding op de dag voor de wedstrijd, kunnen er nog zeker 2 seconden winst geboekt worden.

Run Patrick, run!!

Dan nu de wedstrijd. Hierover is in de introductie eigenlijk alles al gezegd. Het was een wedstrijd verdeeld over twee helften met Tubantia dat in de eerste helft de zaken goed voor elkaar had, mede geholpen door het armoedige spel van Luctor.

Dit had coach Robbie zich heel anders voorgesteld. Hij nam zijn jongens buiten naast de kleedkamer bij elkaar voor een hairdryer treatment.

En warempel, in de tweede helft zagen we een ander Luctor. Het strijdtoneel speelde zich veel meer af op de helft van de bezoekers, omdat er nu wel voor elke bal gestreden werd. Het spel was nog steeds niet je van het, maar de inzet maakte veel goed. Dat D1 wel degelijk wat in huis heeft zagen we bij de gelijkmaker. Sem stuurde halverwege de helft van Tubantia met een afgemeten pass Casey op rechts de diepte in. Deze was sneller dan zijn directe bewaker en wist met strakke voorzet Dylan te bereiken die zich goed had gepotitioneerd bij de tweede paal. Hij tikte de bal simpel binnen. Een prachtig doelpunt briljant in zijn eenvoud.

Dylan tikt eenvoudig binnen na goed voorbereiden werk van Sem en Casey

Tubantia zat nu in de hoek waar de klappen vielen al was het wel een keer gevaarlijk dichtbij een penalty. Volgens iedereen van Tubantia werd er hands gemaakt in het strafschopgebied door een verdediger van Luctor, terwijl aan Luctorkant werd gezegd dat de arm aan het lichaam geplakt zat. Hoe het ook zij, er werd niet voor gefloten. 

Na de goal had Robbie nog een verrassing in petto voor Tubantia. Centrale verdediger Rogelio ging in de spits spelen. Deze onverwachte ingreep deed de wedstrijd bijna kantelen. Rogelio bulldozerde zich keer op keer door de defensie van Tubantia die met man en macht aan de bak moesten om de krachtpatser van het scoren af te houden. In een flitsende counter was hij bijna succesvol toen hij alleen op de keeper van Tubantia afliep. In plaats van te schieten ging hij voor de passeerbeweging. Rogelio kwam er wel voorbij, maar zijn draaicirkel was (net als bij een echte bulldozer) te groot waardoor hij de bal pas net over de achterlijn weer onder controle kreeg.

Rogelio passeert de keeper maar de bal komt net te laat om de bal in het doel te werken

Ook de hectische slotfase leverde geen goals meer op. Einduitslag 1-1. Minder dan gehoopt voor Luctor, maar na de draak van een eerste helft heeft het team zich na rust redelijk weten te herstellen. Het was een leerzame wedstrijd. 

Luctor D1 houdt schade beperkt tegen Doetinchemse reuzen

Sil met zijn directe tegenstander. Commentaar overbodig.

De eerste kennismaking met de Derde Divisie zullen de spelers van Luctor D1 zich nog lang heugen. Het team opende de competitie meteen met een uitwedstrijd bij DZC'68 in Doetinchem. Niet alleen de reis er naar toe was langer dan ze gewend waren. Dat gold ook voor de spelers van de tegenstander. De helft van hun uit de kluiten gewassen ploeg zou in een B-team niet misstaan, terwijl hun sterspeler Michel,  een reusachtige mddenvelder van Afrikaanse komaf, zo bij Luctor 2 had kunnen meedoen. Zowel vanwege zijn postuur, als ook zijn spel. De superatleet was de spil in het team van DZC. Al na 53 seconden had hij Tom verrast met een onhoudbare knal van buiten de zestien. Daarna bleef het lang 1-0 tot even voor rust toen DZC er - volkomen verdiend - nog twee bij maakte. Na rust gooide coach Robbie het roer om door Glenn achterin als extra verdediger in te zetten. Dit pakte goed uit. In de tweede helft bleef DZC'68 de dominante partij, maar Luctor slaagde er in om het doel schoon te houden. Dat was na de oorwassing in de eerste helft tegen deze formidabele ploeg, al een morele overwinning op zich.

Het was vroeg opstaan voor spelers en fans van Luctor D1. Verzamelen om 7:45 bij Luctor, had coach Robbie geschreven in de groepsapp. Dat waren de meesten niet meer gewend sinds de F. Tegenstander van vandaag was DZC'68 uit Doetinchem. Niet bepaald een club waar Luctor wekelijks over de vloer kwam. Eventjes googlen leerde dat de club uit de Achterhoek bepaald geen kleine jongen was. 1.350 leden waarvan hun A1 t/m D1 actief is op landelijk niveau. Wanneer je even doorklikte naar de teampagina van D1 was te lezen dat DZC in het bekertoernooi met 10-0 en 12-0 had gewonnen. De laatste wedstrijd was nota bene tegen Hoofdklasser FC Zutphen D1. Het was duidelijk dat Luctor D1 meteen in het diepe werd gegooid in hun seizoensopening.

Eenmaal aangekomen op Sportpark Zuid (Na een ietwat vertraagde reis, omdat de papa van Teun en coach Robbie al keuvelend een afslag op de TomTom over het zagen), werd Luctor meteen met de neus op de feiten gedrukt. Het DZC-team dat al bezig was met de warming-up bleek niet een selectie van B-jeugdspelers te zijn maar de tegenstander van Luctor D1. Dat was even slikken. Waar in eerdere wedstrijden Rogelio - de grootste speler van Luctor D1 - met zijn imposante voorkomen ontzag inboezemde bij zijn tegenstanders, waren de rollen nu omgedraaid. DZC had een blik opengetrokken met spelers die hun groeispurt al achter de rug hadden gehad.

Flinke jongens, die Achterhoekers

Hoe zou dat aflopen? Welnu, 53 seconden na de aftrap stond het al 1-0 voor de thuisclub. De goal werd gemaakt door hun absolute uitblinker Michel, spelend met nummer 16. Hij stak letterlijk met kop en schouders boven alle spelers op het veld uit. De arme Sil had de ondankbare taak hem het spel onmogelijk te maken. Het was onbegonnen werk. Hij stond als middenvelder opgesteld, maar met zijn zevenmijlslaarzen hoefde de grote donkere spelmaker maar een paar passen te zetten om het hele veld te bestrijken. Hij was dan ook overal te vinden. Karakteristiek was een moment in de tweede helft waar hij een bal de diepte in speelde, bedoeld voor hun linksbuiten. Deze reageerde wat laat waarop de nr 16 besloot zelf maar achter de bal aan te gaan. 15 grote stappen later was hij alweer in balbezit.

Afgezien van de ster van DZC was de rest van het team stuk voor stuk van uitstekend niveau. Goed voetbal ging gepaard met surplus aan fysieke kracht. Zelfs Rogelio was hier niet tegen opgewassen. In een duel werd hij door de razendsnelle en beresterke rechtsbuiten van DZC met een schouderduw als een bowlingkegel tegen het gras gewerkt. Luctor mocht in de eerste helft van geluk spreken dat ze de schade tot 3-0 hadden weten te beperken. Zelf was het slechts één keer echt gevaarlijk geweest, maar de goal van Dylan werd afgekeurd omdat de voorzet van Ryan al achter de achterlijn was geweest.

Het doelpunt van Dylan wordt afgekeurd

Toen het rustsignaal klonk, vreesden de meegereisde Luctorfans een verdere afstraffing in de tweede helft. De papa van Teun bleef vrolijk en grapte al dat hij hoopte op het "Wonder van Doetinchem". Hiervoor hoefde Luctor slechts vier keer te scoren, zo zei hij gevat. Het grote wonder bleef uit, maar met enige overdrijving kan wel worden beweerd dat Robbie met zijn ploeg in de tweede helft een klein wondertje heeft verricht. DZC slaagde er ondanks het veldoverwicht, niet meer in om te scoren. Glenn was door de coach naar achteren geschoven als extra slot op de deur. Dit pakte goed uit.

Luctor deed er alles aan om DZC het spel onmogelijk te maken. Dit deden ze met bewonderenswaardige inzet. Af en toe werden hierbij de randen van het toelaatbare opgezocht. Één keer ging Robin daar overheen. Met een veel te laat ingezette tackle maaide hij zijn tegenstander omver. Hij leek zelf ook te schrikken van de onbeholpen actie. De donkergele kaart die hij kreeg van de KNVB-scheidsrechter had ook zomaar een andere kleur kunnen hebben gehad. Het was een smetje op een voor de rest sportieve match.

Toen het eindsignaal klonk, haalde Luctor opgelucht adem dat het na rust geen verdere klappen had opgelopen. De spelers van DZC namen de felicitaties van hun tegenstander in ontvangst en daarmee was de eerste kennismaking met de Derde Divisie voor Luctor een feit. Een echte ontgroening was het geweest. Dat was niet erg, want tegen teams van het kaliber DZC moet de doelstelling van dit jaar (lijfsbehoud) niet worden zekergesteld. Dat moet de komende weken gebeuren in wedstrijden tegen teams als NEO, Tubantia, Sparta en Longa. Als Luctor er het niveau haalt als tegen NEO in de beker (3-0) dan kan het daar zeker stappen zetten naar handhaving.

Typisch beeld: Teun heeft nog even nodig om in zijn shirt te passen terwijl de nr 16 van DZC er al lang is uitgegroeid

BREAKING! Ernst Soer wordt geen Directeur Betaald Voetbal

Zojuist is bekend geworden dat Luctor coryfee Ernst Soer geen directeur Betaald Voetbal gaat worden van de KNVB. Op de jaarvergadering is met grote meerderheid besloten dat Soer voorzitter moet worden van Luctor et Emergo. Hiermee is een overgang naar Zeist voorlopig van de baan voor de Luctor coryfee.

Soer maakt bekend dat zijn kandidatuur als Directeur Betaald Voetbal met grote meerderheid is weggestemd door de Luctorleden. Als gevolg hiervan is hij per direct gekozen tot voorzitter van Luctor et Emergo.