dinsdag 30 januari 2018

Mama's Luctor D1 woedend op coach Cas Horsman

Trainer Cas (r) niet bij iedereen geliefd
"Wat een l.. de behanger, hij hoeft thuis zeker ook zijn was niet te doen!" De verwensingen aan het adres van Luctor D1-coach Cas Horsman logen er niet om. Gisteren besloot hij vanwege de slechte gesteldheid van het trainingsveld om in plaats van een voetbaltraining, een rugbytraining te geven. De spelers van Luctor D1 vonden het prachtig, maar hun mama's reageerden minder enthousiast toen hun zonen als een stel bemodderde biovarkens van het veld stapten.

Vooral Ryan was bijna onherkenbaar nadat hij tot grote hilariteit van zijn teamgenoten een sierlijke snoekduik in een waterplas maakte. Zijn mama kon er niet om lachen: "Als ik Cas zaterdag tegenkom dan zwaait er wat." Aldus Sharon.

Trainer Cas zag zelf het probleem niet zo. "Wat een gezeur allemaal. Die jongens hadden de grootste lol, dat is ook wat waard. En dat beetje extra was, ach... daar zijn het toch moeders voor?"

Broekje van Teun in de week

Luctor schenkt hoofdveld aan FC Utrecht

"Een superdeal!" Grootaandeelhouder Frans van Seumeren van FC Utrecht  heeft alle reden om in zijn nopjes te zijn. De club uit de domstad was namelijk de eerste die reageerde op de marktplaatsadvertentie van Luctor et Emergo, waarin het hoofdveld van de roemruchte club uit Almelo-Noord werd aangeboden. FC Utrecht hoeft niets te betalen voor het veld want Luctorvoorzitter Klaas Meijer had de advertentie geplaatst in de weggeefhoek. Meijer: "Ja dat klopt, al binnen twee minuten had ik Frans aan de lijn. Ik vertelde hem dat onze hoofdtrainer had besloten om voortaan alleen noch maar op kunstgras te spelen. We hebben er zodoende toch geen bestemming meer voor, dus daarom mag hij hem gratis en voor niks afhalen."

Dat liet Frans van Seumeren zich geen twee keer zeggen: "Ik was er helemaal klaar mee, met dat kloteveld van ons. Over twee weken speelt FC Utrecht weer op een prachtige "zgan" grasmat. Voor nada, noppes, nulkommanul niks! Mocht ook wel eens, want na die tientallen miljoenen die ik tot nu toe in de club heb gestopt, moet ook ik op de kleintjes letten."

Binnen twee minuten belde Frans van Seumeren al met Klaas Meijer op dit niet te missen aanbod

zaterdag 27 januari 2018

Grote ziekenboeg deert Luctor D1 niet tegen SVZW

Liefst vier spelers moest Luctor D1 vandaag missen, met een vijfde die nog maar net hersteld was van een griepje. Trainer Cas moest dus improviseren om een representatief elftal op de been te krijgen. In Sil, Lucas en Hidde uit de D2 vond hij drie capabele vervangers om de gaten in de selectie op te vullen. Van een verzwakking was dan ook niet veel te merken in de oefenpot tegen SVZW, want net als in de uitwedstrijd in de najaarscompetitie (2-4), was Luctor vandaag ook weer de bovenliggende partij. Met name in de eerste helft was het soms genieten van het flitsende samenspel. Bij rust stond het al 4-2, (Doelpunten van Ryan, Gijs, Delano en Noah) waarbij Luctor zich de twee tegengoals mocht aanrekenen en zelf nogal slordig met de kansen was omgesprongen. In het tweede bedrijf liep het allemaal iets stroever. De kansen waren nu spaarzamer en SVZW kwam uit een corner nog op 4-3 waardoor het zelfs nog spannend leek te worden. In de slotfase maakte Luctor aan alle Wierdense illusies een eind met twee fijne goals van Dominique en Teun. Opnieuw een goed resultaat in de aanloop naar de voorjaarscompetitie.

De foto's kunt u HIERRR al vast bekijken, de rest van het verslag leest u hieronder.
Deed gelukkig niet echt zeer
Luctor D1 zit in de lappenmand. Zoals bekend herstellen Ceder en Sem nog van hun operaties aan buik en hand, maar nu heeft het griepvirus ook toegeslagen in het team. Ryan en Tristan konden niet trainen op woensdag en een dag later was Teun ook aan de beurt. Zelfs bij de fans waren er enkele twijfelgevallen. De papa van Teun was nog steeds niet van zijn kriebelhoest af en het was hem ook nog eens in de rug geschoten. Ook de papa van Delano wist niet of hij de wedstrijd van zaterdag ging halen. Hij voelde een biergriep aankomen als gevolg van een feestje dat hij op vrijdagavond in de stad zou hebben. Dan was de aftrap van 10 uur een dag later toch wel erg vroeg.

Voor trainer Cas was het zaak om vervanging te regelen. Hij wachtte tot vrijdagmiddag om te horen hoe het met de zieken ging. Er was goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws was dat Ryan en Teun weer beschikbaar waren. Helaas was Tristan nog steeds niet fit genoeg om aan te sluiten. Daarnaast had Efraïm zich al eerder afgemeld want hij was een weekendje weg met zijn familie.

Ceder en Sem bekijken vanaf de bank hoe hun teamgenootjes het er vanaf brengen

Cas besloot daarom dat naast Sil, ook Hidde en Lucas uit de D2 bij de groep te vragen. Zo had hij twee wissels tot zijn beschikking, dat moest genoeg zijn. SVZW was immers in de competitie in de uitwedstrijd vrij eenvoudig met 2-4 verslagen. "We beginnen met het basisteam aangevuld met Sil, in de tweede helft mogen Lucas en Hidde invallen" aldus trainer Cas in het perspraatje voorafgaand aan de wedstrijd. "We hopen, ondanks dat het een oefenwedstrijd is, dat we weer de steun krijgen van het fanatieke Luctorpubliek zoals we dat ook in de competitie van hen gewend zijn" zo besloot hij.

Dat was nog maar de vraag. Want in de kantine zaten tot 10 minuten voor aftrap alleen de papa's van Gijs, Teun en Wout met elkaar een bekertje koffie te drinken. Waar was de rest van het legioen? Had iedereen een baaldag genomen? Maar nee, die vrees bleek ongegrond. Het legioen had gewoon zo lang als mogelijk was uitgeslapen want vlak voor de aftrap druppelden de fans één voor één binnen.  De harde kern was weer compleet. Dat wil zeggen, op één na: De papa van Delano was er niet. Had de man met de hamer hem toch te pakken gekregen.

De wedstrijd ging er niettemin gewoon om door. Vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Bosch, was Luctor duidelijk de betere partij. SVZW beschikte weliswaar over meer lengte en fysieke kracht, maar dit werd weer teniet gedaan door het surplus aan dynamiek en voetballend vermogen van Luctor. Daarnaast was er bij de bezoekers weinig te bespeuren van een wil om te winnen. "Ze kunnen nu nog lachen!" aldus de trainer van SVZW toen het nog 0-0 stond, alsof hij de bui al zag hangen.

Gijs scoort  de 2-1

De bezoekers gaven Luctor zeeën van tijd waardoor het soms leek of we naar rondootjes keken, waarbij Luctor de bal lekker rondtikte en SVZW er achteraan rende. De wedstrijd had daarom meer weg van een trainingspartij, mede ook omdat Luctor zelf nogal nonchalant speelde. Naast vier doelpunten die het maakte in de eerste helft, incasseerde het ook twee tegengoals door te slapen bij de aftrap van SVZW na de 1-0 alsook bij een corner. 

Dat moest in de tweede helft beter, zo oordeelde ook de papa van Delano. Ja mensen u leest het goed, de papa van Delano had zich met een ultieme krachtsinspanning weten op te richten uit zijn bed - biergriep of geen biergriep - en zich naar De Horst begeven. Hij pakte zelfs nog een restant van de eerste helft mee Hulde! 

's Avonds een vent, 's ochtends een vent. En nee mensen, dat is geen straateczeem op zijn jukbeen.
Ook trainer Cas zal in de pauze gewezen hebben op de nonchalance in het spel van Luctor want na rust had de thuisploeg de zaken achterin prima op orde. Wout was een onneembare vesting op links en op rechts was de ingevallen Lucas een prima vervanger voor Dominique. Aan de andere kant wist ook SVZW zich beter te weren tegen de voorwaartsen van Luctor. Hierdoor was de de tweede helft als schouwspel aanvankelijk wat minder dan de eerste. 

Teun zet de eindstand op het scorebord: 6-3
Gelukkig werd er wel gescoord, maar tot schrik van de Luctorfans was het eerst SVZW dat de spanning terug leek te brengen door uit een klutssituatie na een corner (weer uit een corner) de 3-4 te scoren. In de slotfase maakten Dominique en Teun, die beiden even hadden uitgerust op de reservebank, met twee uitstekende goals aan alle Wierdense hoop op een resultaat een eind. Eindstand 6-3. Prima resultaat vond trainer Cas die zichzelf na de persconferentie beloonde met een waterfiets uit de snackcorner.

Deze waterfiets had hij wel verdiend, vond trainer Cas

zaterdag 20 januari 2018

Lekker opwarmertje voor Luctor D1 tegen KOSC

Het kunstgrasveld van Sportpark De Horst lag bedekt onder een flinke laag hagel van de vorige dag, maar dat weerhield de teams van Luctor D1 en KOSC D1 er niet van, om tegen elkaar een oefenpot te spelen in aanloop naar de voorjaarscompetitie. Hoewel het vriendschappelijk was kon de match ook als inhaalwedstrijd worden beschouwd omdat de laatste ronde in de najaarscompetitie tussen beide teams was afgelast. Zo beschouwd kon KOSC vandaag nog op gelijke hoogte komen met Luctor als het wist te winnen. Het team van trainer Cas dacht daar anders over. Na een voorzichtig begin was Luctor duidelijk de bovenliggende partij. Bij de rust stond het nog 1-0 maar in de tweede helft schakelde Luctor een tandje bij en werden de Ootmarsumers vakkundig kapotgespeeld, eindstand 6-1. 

U kunt de (grotendeels onbewerkte) foto's in het webalbum bekijken, wanneer u HIERRR klikt.



Wout: "Ja het is echt koud buiten". Teun: "Oh, ik en Nienke hebben met Kerst van die zwarte sporthandschoentjes gekregen, ik neem die van Nienke wel mee, kun je die mooi aandoen."

De linksback en linksbuiten van Luctor D1 waren op de vroege zaterdagochtend online met elkaar in conclaaf terwijl ze het PS4-spel Fortnite speelden. (De hit van dit moment voor de gamende Luctorjeugd van tegenwoordig.) Wout en Teun hadden wel zin in de wedstrijd tegen KOSC later die ochtend maar ze wilden er wel fatsoenlijk bijlopen. Met van die sneue lompe winterhandschoenen, daar kon je toch echt niet mee aankomen op het voetbalveld. Wout nam het aanbod van Teun dan ook maar wat graag aan. De ouderen onder ons schudden nu wellicht meewarig het hoofd, maar die begrijpen er niks van. Met roze voetbalschoenen, het haar met gel goed gestyled, en kekke sporthandschoentjes aan, speel je nu eenmaal met veel meer zelfvertrouwen. Vraag anders maar aan Leco of Maik de Boer.

Teun trekt zijn handschoentjes nog even recht
Je kan er van alles van vinden, maar wie de wedstrijd Luctor D1 - KOSC D1 bekeek, moest toegeven dat het met "de moraal" wel goed zat. KOSC dacht aanvankelijk dat het Luctor nog wel pijn kon doen. Luctor moest in de eerste 5 minuten nog even wennen aan het met dikke witte hagelstenen bezaaide veld, maar daarna nam Luctor het heft in handen en stond het niet meer af.

De toeschouwers werden getrakteerd op een heerlijke pot voetbal. Mooie individuele acties, verzorgde aanvallen, attent verdedigen, bijna alles klopte. Alleen het rendement had wat beter gekund, met name voor rust werden er aardig wat kansen verprutst. Luctor kwam in de eerste helft wel op voorsprong nadat Hein uit een corner beheerst binnenschoot.


Deze twee bikkels bleven gewoon buiten staan in de rust

Het echte vuurwerk werd bewaard voor de tweede helft. Daarin kwam KOSC geheel tegen het beeld van de wedstrijd in, nog wel eerst op gelijke hoogte. En als Sepp niet zo attent had gekeept bij een uitbraak van de bezoekers, dan had het zelfs geheel onverdiend 1-2 gestaan. Maar de spits van KOSC die helemaal vrij op het doel van Sepp afstormde, werd op uiterst kundige wijze de bal ontfutseld door de Luctorksluitpost die onbevreesd op de bal dook.

Sepp ontfutselt de spits van KOSC de bal


Het waren de laatste stuiptrekkingen van KOSC want Luctor was daarna heer en meester. Er viel veel te genieten: Tristan draaide voor de neus van zijn twee grootste fans, een paar keer op onnavolgbare wijze weg van zijn directe tegenstander. Ryan sleurde in de spits, steeds twee verdedigers aan zich bindend en was niet van de bal te krijgen. Gijs gooide er een paar solo's uit. En zo kunnen we nog wel even door gaan.

Ryan kopt de 2-1 tegen de touwen

Het was niet alleen mooi maar ook effectief wat Luctor liet zien. Ryan kopte raak uit een corner, invaller Sil Kremer was attent toen hij een geblokt schot van Tristan in de rebound binnenschoot, daarna brachten Teun, Tristan en nogmaals Ryan de eindstand op 6-1.

Teun maakt 3-1 na goed voorbereidend werk van Tristan en Sil K.
De handschoentjes van Nienke (zus van Teun) zitten Wout als gegoten

De fans trakteerden hun helden op een welverdiend applaus maar spoedden zich daarna naar de Luctorkantine om op te warmen en de overwinning te vieren. In de derde helft werd onder het genot van een hapje en een drankje de wedstrijd door de heren analytici nog eventjes dunnetjes overgedaan.




maandag 15 januari 2018

John Polko verlaat Luctor 5 en stapt over op Walking Football

Gisteren op het Snerttoernooi: "Hé Mats, was jij dat?", roept de van pijn kermende John Polko op het kunstgrasveld van Luctor. Mats de Groot die meer dan 10 meter van hem af stond antwoord verbaasd "Nee ik deed echt niks John!" De roemruchte Luctorheld van weleer dacht dat hij was neergehaald door Mats, maar John-Boy had zichzelf buitenspel gezet door iets te enthousiast uit te halen voor een afstandsschot. Zijn achillespees van middelbare leeftijd kon het niet meer bolwerken en scheurde finaal van zijn linkerhak.


Verzorgster Natasja liep nog met waterzak en spons naar de pechvogel, maar hoeveel ze ook sponste, de achillespees wilde er niet meer aan. Einde oefening voor John Polko op het Snerttoernooi.


Ondanks alles kan John nog lachen



Voorlopig alleen Sitting Football voor John
Maar niet alleen vandaag. Toen de roemruchte speler van Luctor 5 van de dienstdoend ZGT-chirurg de bevestiging kreeg dat zijn achillespees er af lag, hoefde hij niet lang na te denken. "Ik stap over op Walking Football Sharon!" zei hij tegen zijn zichtbaar opgeluchte echtgenote. "Groot gelijk John, jij wordt ook een dagje ouder, je moet zuinig zijn op je mooie lichaam!" zei Sharon terwijl ze troostend zijn hand vasthield.

Over de vraag bij welk Walking Footballteam hij zich ging aansluiten hoefde hij niet lang na te denken:

"Luctor 5 natuurlijk, want hardlopen doen ze allang niet meer. Heb je wel eens naar dat gehobbel van Charles gekeken? Die haal ik nu met krukken nog in!"

Dat lijkt wat optimistisch van John, voorlopig zal hij het met "Sitting Football" moeten doen.

Wij wensen John veel sterkte met zijn revalidatie.

zondag 14 januari 2018

Snerttoernooi Luctor groot succes

Vandaag was Sportpark De Horst het toneel van een nieuw evenement georganiseerd door Jeffrey Nijkamp en Sandor Nijkamp: Het Snerttoernooi. Op dit toernooi ging een bonte mengelmoes van Luctorspelers uit de A1, heren- en damessenioren het tegen elkaar opnemen. Een mooie opzet, want de gemengde teams versterkten het Luctorfamiliegevoel tussen spelers die tot vandaag misschien nog nooit met of tegen elkaar gespeeld hadden.

Wie de wedstrijden bekeek kon vaststellen dat - ondanks het grote niveau- en leeftijdsverschil tussen de spelers - het voetbal op het veld af en toe echt wel ergens op leek.

Na afloop werd het in de Luctorkantine als vanouds gezellig. Natuurlijk mocht een grote pan snert niet ontbreken. Daarnaast waren er broodjes rookworst, De biertap stroomde bijna onophoudelijk om de dorstige kelen te smeren, er was een vleespakkettenloterij, een pokertoernooi en oergezellige muziek. Luctor et Emergo ten voeten uit dus.


Ik Worstel En Kom Boven was ook van de partij en schoot een fotoalbum vol met plaatjes dat u HIERRR kunt gaan bekijken.

Hieronder alvast een klein selectie.


Rookworsten worden klaargemaakt


High five!


Het was koud, dus waar kun je het beste je handen warmhouden?

Hier dus


John-Boy kan hier nog lachen maar het ziet er niet goed uit

Heraclesveteraan macht zijn opwachting. Zou hij het nog kunnen?

Zo te zien wel

Voorzitter a.i. komt ook een kijkje nemen

Mag ik een worstje?




Ie bint toch gèn vegetariër of wa?


Heerlijk!


zaterdag 13 januari 2018

Luctor C1 kampioen na monsterzege op SV Enter

We hebben er met zijn allen even op moeten wachten, maar vandaag heeft Luctor C1 dan toch eindelijk het kampioenschap in de Eerste Klasse binnengehaald. In de uitwedstrijd (die na overleg met SV Enter op De Horst werd gespeeld) was het team van coach Robbie vanaf de eerste minuut heer en meester. Al na 45 seconden was het raak voor Luctor door Julius die een foute terugspeelbal van Enter genadeloos afstrafte. Niet lang daarna verdubbelde Julius de score en leek de wedstrijd een trainingspartij te worden. Luctor ging steeds meer met de handrem er op spelen waardoor de roodwitten geloofden dat er nog een ommekeer mogelijk was. Vooral toen het team uit het klompendorp kort na rust onverwacht een penalty kreeg en ook benutte. De wedstrijd leek ineens weer spannend, Luctor moest immers winnen om kampioen te worden. Maar schijn bedriegt. In de tweede helft was er maar één team dat de dienst uitmaakte: Luctor. Casey kalmeerde het gemoed van coach Robbie met een simpele binnentikker waarna Alec, Julian en Olav de eindstand op 1-6 brachten. Een prachtige kampioenswaardige uitslag. Na de wedstrijd kon het feest beginnen met kinderchampagne voor de spelers en bier voor hun zaakwaarnemers. Het bleef nog lang onrustig op De Horst.

Er zijn ook (nog niet bewerkte) foto's gemaakt. Die kunt u bekijken als u HIERRR klikt. De rest van het verslag leest u hieronder.

Gefeliciteerd jongens!
"Nee Mam, 't is niet in Enter, ze spelen thuis! Maar het is toch een uitwedstrijd? Ja maar ze hebben het verplaatst naar De Horst op verzoek van Luctor!"

Het was maar goed dat de mama van Jochem nog even met haar moeder sprak over de kampioenswedstrijd van hun (klein)zoon, anders hadden opa en oma mooi op Sportpark De Krompatte naar een leeg veld staan koekeloeren. Het was ook wel een gedoe die kampioenswedstrijd. Eerst werd hij begin december afgelast vanwege het winterweer. Daarna kreeg coach Robbie het niet met de coach van Enter voor elkaar om de wedstrijd een week later te spelen omdat de laatste al wat anders had en toch wel heel graag bij de wedstrijd van zijn team wilde zijn. Dus moest het maar op 13 januari, midden in de winterstop. Om Luctor tegemoet te komen werd besloten om de wedstrijd te verplaatsen naar De Horst. Dat was natuurlijk ook het mooiste, kampioen worden in eigen huis.

En gelukkig was iedereen die het wilde meemaken op tijd ingelicht over de verplaatsing naar De Horst want de parkeerplaats was goed gevuld. Het weer had slechter gekund. Er blies wel een koude wind, maar het was droog. Met een goede winterjas en een hete bak koffie uit de Luctorkantine was het goed te doen.

Voor coach Robbie was het de vraag hoe Luctor C1 de feestdagen was doorgekomen. Was iedereen nog fit? Was iedereen bij de les? Toen Robbie de kleedkamer uitstapte was te zien dat hij er nog niet helemaal gerust op was, getuige zijn strakke smoel.

Robbie geconcentreerd, Henri geamuseerd
De zorgen van Robbie bleken al gauw nergens voor nodig geweest. Er waren nog geen 45 seconden verstreken sinds het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Pas of het stond al 0-1 (het was immers officieel een uitwedstrijd) voor Luctor. Het was een kadootje van Enter. Een Enterse terugspeelbal was veel te slap waardoor Julian eerder bij de bal kon komen dan de niet zo kwieke volslanke keeper van Enter. Julius kon Julian simpel bedienen die voor een leeg doel de bal simpel over de achterlijn schoot. Luctor C1 stond voor!

Julius opent de score. Was het trouwens een Rabona?

Er kon zowaar een lachje af bij Robbie. Die werd nog wat breder na een minuut of 5 toen Julius na een fraaie solo de voorsprong verdubbelde. Dat ging lekker zo. Luctor domineerde de wedstrijd in de eerste 20 minuten volkomen. De bezoekers uit het klompendorp kwamen er niet aan te pas. Slechts sporadisch waren er meer dan drie rood-witte shirts op de helft van Luctor te bespeuren.

Luctor had in deze fase de score eigenlijk verder moeten uitbouwen gezien het overwicht. Maar om de een of andere reden leken de spelers van Luctor de twee goals voorsprong wel prima te vinden. Alsof ze dachten "Het is nog winterstop, waarom zouden we ons dan uitsloven?". Luctor schakelde naarmate de eerste helft vorderde steeds weer een tandje lager zo leek het. Hierdoor ging de Entercoach geloven dat ze Luctor eigenlijk best wel goed partij gaven. Als ze dit tot de rust konden volhouden dan was er na rust met een meer aanvallende instelling misschien nog wel wat te halen, zo sprak hij af met zijn assistent.

Toen de scheids floot voor rust, haastte iedereen zich naar de warme kantine. Daar zat de stemming er al goed in want de biertrap stroomde al. De Luctorfans namen er al een op het aanstaande kampioenschap. "Ze bint al an't tapp'n hier, mooi op tied" zei een Enterse fan vol bewondering.

Jut en Jul zoeken de warme kantine op

Nadat de magen weer gevuld waren met ballen gehakt, bier en koffie, was het tijd voor de tweede helft. Kijken hoeveel ze er nog bijmaken, zo was de gedachte bij de Luctorfans. Maar dat viel aanvankelijk tegen. Na zo'n vijf minuten in de tweede helft, kreeg Enter een penalty na een onreglementaire tackle van Rogelio. Scheidsrechter Pas was overigens indirect betrokken bij het ontstaan van de penalty, want doordat hij een Luctorpass van richting veranderde kon Enter uitbreken waaruit uiteindelijk de penalty ontstond. Coach Robbie was not amused. In de eerste helft had hij de Luctorspelers ook al een paar keer in de weg gestaan en nu dit. "Wat een $%^*@-"

Tom kiest de verkeerde hoek. Enter scoort 1-2.

De penalty werd perfect ingeschoten waarmee het ineens nog maar 1-2 stond. Het zal toch niet? De fans van Luctor keken nu toch even ongemakkelijk. Maar dat duurde gelukkig niet lang. Casey maakte al heel snel de bevrijdende 1-3 via een intikker, tot opluchting van iedereen van Luctor. Vanaf dat moment veranderde de wedstrijd in een kat-en-muisspelletje, waarbij de kat Luctor het muisje Enter alle hoeken van het veld liet zien. Uitblinker Alec maakte 1-4 na een klutssituatie, Julian scoorde met een geplaatste schuiver in de linkerhoek en Casey bediende Olav die de 1-6 eindstand op het scorebord zette. Hiermee kwamen de "thuisspelende" bezoekers uit Enter nog goed weg.

Casey viert de 1-3 met Julius en Olav
Met nog een paar minuten te spelen waren de voorbereidingen voor het kampioensfeest al in volle gang. De kinderchampagne (appel & aardbei), bloemen en kampioensschaal werden klaargezet. Het aftellen was begonnen. Toen scheidsrechter Pas eindelijk affloot kon het feest beginnen. Er werd gezongen en gedanst door spelers en staf en het publiek klapte zijn handen stuk. Ze hadden het'm geflikt. Ze moesten er even op wachten, maar dan heb je ook wat.

Van harte gefeliciteerd allemaal en veel succes straks in de promotieklasse!