Hulzense Boys krijgt voetballes van Luctor B1

"Waar is Noah eigenlijk?" Coach Huub onderbrak zijn tactische bespreking plotseling toen hij besefte dat zijn frêle middenvelder niet in de kamer zat. "Ik bel wel even", zei Hein. "Hé Noah waar ben je?" Vroeg Hein met de mobiel op de speaker. "Ik kom net uit bed", klonk het slaperig aan de andere kant van de lijn... om drie voor elf 's ochtends.... Tot grote hilariteit van zijn teamgenoten. "Mooi" zag je Huub denken, één wisselspeler was dus al bekend.

De schone slaper Noah wordt onder gejuich begroet door zijn teamgenoten als hij eindelijk arriveert

Dat Noah de wedstrijd niet helemaal serieus leek te nemen was niet verrassend. De tegenstander van vandaag was Hulzense Boys. De nummer laatst in de Hoofdklasse met 0 punten uit 6 wedstrijden, 1 goal voor, 27 tegen. Appeltje eitje, zou je zeggen, maar schijn bedriegt. Nadere bestudering leerde dat de "De Boys" bijna alleen tegen de hoogstgeklasseerde teams hadden gespeeld. Daarnaast werd tegen koploper Hellendoorn met maar 0-1 verloren. Huub waarschuwde zijn jongens daarom dat ze deze wedstrijd niet zomaar even met twee vingers in de neus zouden winnen.

Het was ze immers in het verleden ook wel eens gebeurd dat ze het deksel op de neus hadden gekregen van een minder gewaande tegenstander. De uitwedstrijd tegen Hulzense Boys zou zomaar weer in een deceptie kunnen uitlopen. 

Welnu, ik kan u verklappen, dat deed het niet.

Luctor was vandaag de Hulzense Boys op een guur en miezerig Sportpark Smidserve op alle fronten de baas. Het contrast met de oefenwedstrijd die ze eerder deze week hadden gespeeld tegen Rood Zwart in Delden was enorm. Op woensdagavond hadden Rood Zwart en Luctor er nog een fascinerend schouwspel van gemaakt (einduitslag 3-2) waar ze van minuut één tot het laatste fluitsignaal in adembenemd tempo elkaar met mooi verzorgd voetbal hadden bestreden.

Hulzense Boys daarentegen was andere koek. Wat de technisch verantwoordelijken van de club hebben bewogen om het team in te schrijven voor de Hoofdklasse mag Joost weten, maar de Boys uit Hulsen hebben er niets te zoeken. Luctor B1, een aardige middenmoter in de Hoofdklasse, speelde met zijn tegenstander als een kat met een hulpeloos muisje. De spelers van Hulsen zagen er kennelijk de noodzaak niet van in om hun tegenstander op te jagen. Tegelijkertijd waren ze niet te beroerd om zich in balbezit keer op keer door Luctor de bal te laten ontfutselen. 

Delano maakt 0-1 na prachtig samenspel met Tristan

Hierdoor kon je nauwlijks spreken van een wedstrijd maar eerder van een sparringspotje. Spanning was ver te zoeken. Uiteraard zag je veel leuk voetbal van de bezoekers, omdat hen geen strobreed in de weg gelegd werd. Voor een keer leuk, maar volgende week wel graag weer een echte tegenstander. Dat is overigens Excelsior, de nummer twee van de competitie, dus dan kunnen ze er weer 'an met de lippe'.

We hebben nog een bult foto's gemaakt van de wedstrijd die u HIERRR kunt bekijken. Daarnaast ook nog foto's van de oefenwedstrijd van afgelopen woensdag tegen Rood Zwart. Onder beroerd kunstlicht dus de foto's HIERRR zijn van dito kwaliteit.

Deze dugout van Falco is nog gelast door de zwaaiende man op de foto hierboven

Patrick denkt het zijne van de lollig bedoelde grafitti op de Falco-dugout

De vlagger van Hulsen was een wijs man, gekleed in regenbroek

De tijd wordt goed benut door Arnak. (Maandag proefwerk Biologie.)

Alaaf!

Luctor B1 worstelt zich boven MVV na achterstand in heroïsch gevecht

Het zijn altijd mooie wedstrijden tegen MVV. De twee buren zijn vaak aan elkaar gewaagd en maken er dan een mooie derby van. Zo ook gisteren op Sportpark de Horst waar Luctor B1 en MVV B1 alweer voor de tweede keer dit seizoen tegen elkaar aantraden. De eerste keer, in het bekertoernooi, liep op een deceptie uit voor de jongens van coach Huub. Ze werden toen getrakteerd op een (ietwat geflatteerde) 1-6 nederlaag. Er was dus wat recht te zetten.

Daarbij was het zaak om het fysiek sterke MVV minder makkelijk in het spel te laten komen dan de vorige keer. Er werd daarom besloten om te beginnen met defensief dichtgetimmerde opstelling: 4-1-3-2 of iets wat daar op leek. De "1" positie zou normaal gesproken ingenomen worden door aanvoerder Sil, maar hij moest vanwege een schorsing toekijken. Toch kon hij zich verdienstelijk maken op de bank. Team- en waterzakmanager Patrick zat namelijk thuis met griepverschijnselen (thuistestje was negatief) zodat junior de honneurs mocht waarnemen. Dat deed hij onberispelijk.

Maar goed, zijn tomeloze energie in zijn rol als Ausputzer werden vandaag node gemist. Dat was ook wel te merken in de beginfase van de wedstrijd waarin Luctor moeite had om antwoorden te vinden op het fysieke overwicht van hun oosterburen. De bezoekers waren in duelkracht een maatje groter dan Luctor. Ze waren sowieso een maatje groter trouwens. Het was zaak om de eerste minuten zonder kleerscheuren door te komen om daarna langzaam maar zeker in de wedstrijd te groeien. Dat lukte maar deels. Hoe langer de eerste helft duurde, hoe meer Luctor zich wist te ontworstelen aan de wurggreep van MVV, maar dat ging wel ten koste van een vroege tegengoal na knullig balverlies in de Luctordefensie. 

De vroege achterstand beloofde niet veel goeds, maar zoals gezegd kregen de jongens van coach Huub steeds beter door hoe je de pummels van MVV kon pootje lichten. Via snel direct spel over de flanken deelde Luctor keer op keer speldenprikken uit aan de verdedigend niet zo overtuigende MVV-backs.  Maar het bleef bij speldenprikken tot het rustsignaal.

In de rust bleek dat spelmaker Teun voor de zoveelste keer dit seizoen niet meer verder kon. Al sinds de tweede minuut liep hij mank na een ongelukkig duel met de MVV aanvoerder en kort voor rust knalde hij met zijn achterhoofd op de grond waarna hij groggy op de grond bleef liggen. Interimverzorger Sil probeerde de duizeligheid nog weg te wassen met de spons, maar tevergeefs. Teun kon niet verder.

Coach Dilano van de D1 die ook op de bank had plaatsgenomen kon zich niet inhouden en gaf Teun met een sardonische glimlach een hilarische preek, waarin hij met zoveel woorden vertelde dat watjes die altijd op de grond liggen beter in een kelderklasseteam kunnen gaan voetballen. "Je hebt er toch niks aan". Dit leidde tot grote hilariteit bij Teuns ploeggenoten op de bank.

Ligt'ie weer

Afijn, Huub voerde hierop wat wijzigingen in de opstelling en de formatie door. Luctor trok de stoute schoenen aan en ging 4-3-3 spelen. Die tactische aanpassing betaalde zich meteen uit. In de eerste minuut na rust scoorde Jay na een snelle rush. Alleen voor de keeper hield hij zijn hoofd koel en scoorde beheersd: 1-1!

De goal was een kantelpunt in de wedstrijd. Het was nu veel meer een gelijkopgaande strijd, met kansen over en weer maar de grootste kansen waren voor Luctor. Optisch had MVV misschien nog steeds een overwicht, maar ze deden er te weinig mee. Dat was ook een verdienste van de verdeding waar de backs Efraïm en Kervork de zaakjes goed voor elkaar hadden. Voorin waren het Jay, Sem en Tristan die steeds weer voor gevaar zorgden. Wat je ook zag was dat MVV moeite had het fysieke spel gericht op duelkracht, langer vol te houden. De 2-1 van Jay kwam dan ook niet uit de lucht vallen. De voorsprong gaf Luctor ineens vleugels. Bijna letterlijk, want vleugelspits Tristan gooide nu alle remmen los. Uit een van zijn indrukwekkende rushes scoorde hij 3-1 waarmee het pleit was beslecht. Omdat het zo mooi was, hieronder de goal van Tristan in 9 foto's.

Tristan zet zijn brommer aan

In de slotseconden scoorde MVV nog wel de 3-2, maar die goal was slecht voor de statistieken want direct daarop floot de scheids het eindsignaal. Zo sleepte Luctor een zwaarbevochten overwinning uit het vuur tegen een sterker gewaande opponent, die via een uitgekiende tactiek en met de juiste mentale instelling zijn meerdere moest erkennen in Luctor B1. Chapeau!

Voor alle foto's (niet geredigeerd dus ook veel meuk) kunt u zoals altijd HIERRR klikken.

Dappere Luctorjeugd laat zich niet kennen in griezelige spokentocht

Gisteravond was het op en rondom Sportpark De Horst griezelen geblazen. Luctor et Emergo had voor de pupillen een spannende spokenpuzzeltocht georganiseerd en daar waren wij van Ik Worstel En Kom Boven natuurlijk bij. Onder begeleiding van enkele onverschrokken papa's en mama's liepen er vele groepjes kinderen door het Rosarium en de Haghoek op zoek naar spoken. Onderweg en aan de finish waren er gelukkig ook vele kalmeringsmiddelen aanwezig voor de deelnemers om enigszins to bedaren te komen. (Chips, marshmellows, warme chocomelk, knakworsten enz.)

Bij veel griezels kon men ook letters verzamelen van een puzzelwoord die na afloop van de tocht op Sportpark de Horst aanelkaar geplakt konden worden. 

Uw onbevreesde IWEKB-verslaggever liep de tocht ook mee en maakte ondertussen (vaak bibberige) foto's. (Vanwege het slechte licht welteverstaan, niet vanwege de spanning)

Een kleine selectie kunt u hieronder al zien. De rest staan in het webalbum dat u kunt bezoeken als u HIERRR klikt.

Luctor wint beloftenderby tegen PH na lelijk schouwspel

Omdat Luctor B1, het team dat uw IWEKB-verslaggever dit seizoen wekelijks volgt, twee weken lang geen wedstrijd op het programma heeft staan, was het voor hem een uitgelezen mogelijkheid om de derby Luctor A1 - PH A1 bij te wonen.

Het mooie affiche had alles in zich voor een mooie voetbalkraker. Maar dat werd het niet. Wie dit blog volgt weet dat alle woorden over wedstrijden tussen Luctor en PH met een goudschaaltje gewogen dienen te worden. Omdat ik nu al weet dat een uitgebreid verslag van de wedstrijd zal leiden tot gezeik ga ik het kort houden. 

In een wedstrijd waar de gemoederen hoog opliepen zagen we twee zeer middelmatige ploegen waarin Luctor niettemin verdiend met 1-0 won van PH. Schoppartijen, slaande spelers, gele en rode kaarten en gebrek aan respect voor de arbiter, die zich daarom genoodzaakt zag om in de 82e minuut het eindsignaal te blazen. Uw verslaggever had geen zin om nog meer foto's te maken van onverkwikkelijke taferelen die zich vervolgens nog afspeelden op het veld. Daarvoor is deze plek niet bedoeld.

Alle mensen die zich zouden kunnen herkennen in het bovenstaande zouden vandaag wellicht een keer in de spiegel kunnen kijken en tegen zichzelf zeggen: "Was het nou echt nodig wat ik gisteren deed en zei op het veld?"  

Ik wens iedereen veel wijsheid toe.

We hebben nog wel foto's van (over het algemeen) mindere onverkwikkelijke zaken van de derby. Die waren er gelukkig ook en die kunt u HIERRR bekijken.

Wesley Sneijder en Dirk Kuyt ook van de partij bij volgende Luctorbingo

 Kort nieuws - Vandaag is het nieuws uitgelekt dat Wesley Sneijder en Dirk Kuyt bij de volgende grandioze Luctorbingo ook een tafeltje voor twee gereserveerd hebben. De twee voormalige internationals zijn de laatste tijd bijna onafscheidelijk van elkaar. Bij RTL 7 zijn ze een vast analistenduo met een zeer oorspronkelijke kijk op het voetbal, bedoeld voor de kijker voor wie analyse eigenlijk iets te veel gevraagd is. Tevens zijn ze gezamenlijk in een illegaal gokavontuur gestapt maar dit is vooralsnog geen succes gebleken. De politie kreeg er lucht van, waarop ze zijn opgeroepen om te getuigen. 

De twee coryfeeën zijn de laatste tijd onafscheidelijk. Foto ANP

Uw IWEKB-verslaggever sprak met het duo over hun keuze om nu ook samen mee te doen aan de Luctorbingo. 

Wesley Sneijder: "Ik ben geen veldtrainer, maar een gokker, dan doe je wel eens dingen die verkeerd kunnen uitpakken. Het illegale goksyndicaat blijkt voor mij geen goede match te zijn. Ze boden geen maatwerk voor mijn behoeftes, daarom ga ik nu voorlopig even mijn eigen weg. De Luctorbingo past in dit plaatje."

Dirk Kuyt: "Ik doe het niet voor het geld maar vind het leuk om te spelen. Daarnaast zag ik dat één van de prijzen een Tandenbleekarrangement bij Dental Clinics was, dan is de keuze niet moeilijk"

Wij van Ik Worstel En Kom Boven wensen de twee coryfeeën veel plezier en succes op de bingo.

Stoer strijdend Luctor B1 speelt met hart op Sallands Slagveld

 

Elke millimeter werd met hand en tand verdedigd

"Oh da's jammer, deze komen uit de fabriek." Uw IWEKB-verslaggever had zich er nog zo op verheugd: De zelfgedraaide ballen gehakt van ROHDA Raalte. Jaren geleden had de Sallandse club op de entourage van het bezoekende Luctor D1 een onvergetelijke indruk gemaakt toen zij zich tegoed deden aan de met liefde gedraaide ballen uit de ROHDA-keuken. Maar dit jaar moesten de gasten het doen met fabrieksballen. Geen slechte hoor, maar niet van het hemelse niveau van destijds. 

Geen slechte bal, maar niet van het niveau van jaren terug. Net als het Eerste van ROHDA eigenlijk

Het geld was waarschijnlijk op bij ROHDA voor duurdere ballen gehakt, dat geld is namelijk in de peperdure modernisering van de kantine gegaan. Er stond een videowand in een lounge-hoek die opgebouwd was uit negen (9!) flatscreen tv's en als je wat bestelde uit de keuken dan kreeg je een futurischtisch ogende schijf in je handen gedrukt die begon te knipperen als je bestelling klaar was. Zaten we hier in een voetbalkantine of in de business-class lounge van Schiphol?

Dan nu naar de wedstrijd. Coach Huub moest weer improviseren omdat zowel Wesley als Antonio wegens lichamelijk ongemak waren afgehaakt. Sem uit de B2 (dat niet speelde vandaag) werd daarom weer aan de wedstrijdselectie toegevoegd. Maar met slechts 2 wissels mocht er niet veel misgaan met spelers in de wedstrijd. "We kunnen gewoon doorwisselen" aldus Huub, die het probleem ervan niet zag.

Naast de spelers was ook de staf dun bezet. Vlagger Koen moest voor de tweede achtereenvolgende week verstek laten gaan. Vorige week was hij in Walibi, vandaag op de Military in Boekelo. Wat een zak hooi, dames en heren. Afijn, teammanager/verzorger Patrick nam met frisse tegenzin de honneurs waar als grensrechter. 

Coach Huub besloot tegen zwaar favoriete ROHDA - immers tweeëneenhalf keer zo groot als Luctor - daarom met een alternatieve 4-1-3-2-formatie te gaan spelen met Sil als een soort strandjutter van verdwaalde ballen en opjager voor de viermansdefensie. Koploper ROHDA mocht het spel maken, Luctor wachtte rustig af op fouten van de Sallanders. Nu kun je veel zeggen over het domme geneul wat er vaak uit de mond van coach Huub komt, maar op voetbaltactisch gebied heeft hij ze allemaal wel op een rijtje. De wedstrijd ontvouwde zich in de eerste helft precies zoals het orakel uit de Ossenkoppelerhoek het zich had voorgesteld. 

ROHDA beet zijn tanden stuk op een gedisciplineerde Luctordefensie van waaruit de bezoekers met snelle tegenstoten in de tegenaanval gingen. En met succes. Teun stuurde Tristan met een leep diagonaal passje de diepte in. De vliegensvlugge vleugelspits ontdeed zich van zijn directe tegenstander, zag dat de keeper te ver naar links stond waarop hij de bal met een droge schuiver in de rechterhoek knalde: 0-1!

Tristan schiet de 0-1 binnen

ROHDA was weliswaar de dominante ploeg geweest, maar kansen had het nog niet kunnen creëren, in tegenstelling tot Luctor, dat steeds weer plaagstoten uitdeelde waarmee het ROHDA in verlegenheid bracht. Bijna verdubbelde Luctor de score na weer een aanval van de tandem Teun - Tristan. Een diagonale hoge pass reet de defensie van ROHDA open als een warm mes door een pakje boter. Tristan kon opnieuw uithalen maar dit keer miste zijn schot precisie en rolde rechts van het doel.

De gastheren hadden niet echt een plan B. In balbezit waren ze sterk, maar misten de creativiteit. Alle gevaar kwam uit dode spelmomenten. Dat ging lang goed voor Luctor, maar tegen het eind van de eerste helft scoorden de Sallanders de gelijkmaker uit een corner waarbij een ROHDA speler die was vrijgelaten de bal fraai diagonaal laag in de verre hoek schoot.

In de rust overlaadde Huub zijn jongens met complimenten. Ze deden precies wat hen was opgedragen en als ze dit in de tweede helft zouden volhouden dan was een resultaat haalbaar. De spelers knikten instemmend. Nog 40 minuten knallen. Hiervoor werden Sem en Jay ingebracht. Noah die niet meer verder kon (net terug na een rugblessure) en Tristan die last had van zijn voet namen plaats op de bank.

Bij ROHDA dat over twee blikken reservespelers beschikte (ipv twee spelers zoals Luctor) werden ook nieuwe krachten opgetrommeld. Hun nummer 15 was zo uit de kluiten gewassen (duwde Ryan als een bowlingkegel omver) dat hij zo bij ROHDA-2 mee kon doen. Het fysieke overwicht van ROHDA en het gebrek aan reserves bij Luctor was terug te zien op het veld. Teun liep als een oude man over het veld toen een heupblessure, opgelopen op de training, weer opspeelde. Toen hij ook nog zijn enkel verzwikte kon hij niet meer verder. Maar daar bleef het niet bij. Arnak kreeg in een duel een elleboog in de nek en ging bijna knock-out. Omdat Patrick vlagger was en Huub bezig was met de wissels greep uw IWEKB-verslaggever in de gauwigheid de waterzak en rende snel het veld over naar de onfortuinlijke Arnak. De back was nog helemaal groggy en had wel 10 minuten nodig om weer op de benen geholpen te worden.

Teun strompelt van het veld

Uit arren moede moesten Noah en Tristan - hun pijntjes verbijtend - weer terug de wei in. En er moesten nog een dik kwartier gespeeld worden. Het werd nu een uitputtingsslag waar Luctor de opdracht had om stand te houden tot het laatste fluitsignaal. ROHDA trok een nieuw blik reserves open en gooide alles uit de kast. Het was pompen of verzuipen. Het beukte en beukte op de Luctormuur die angstaanjagend kraakte, maar niet brak. Huubs jongens gooiden hun ziel en zaligheid in de strijd om het kostbare punt over de streep te trekken. Het was fascinerend te zien hoe het onderdeurtje Delano elk duel met tegenstanders die een kop groter waren, onverschrokken aanging. Bijna was alle inspanning voor niets geweest toen een hoge boogbal over de 3,5 turvenhoge Hidde zeilde. Met een herculiaanse krachtsinspanning wist hij de bal - via een zenuwslopend kusje op de lat - over het doel te wippen. De meegereisde fans in het uitvak hadden het niet meer. 

Tegelijkertijd ontstond er door de belegering op de Luctorhelft een enorme ruimte om uit te breken. De dominantie van ROHDA was weliswaar groot, maar de gevaarlijkste ploeg bleef Luctor vreemd genoeg. De grootste kans uit de tweede helft was voor Jay die uit een counter bijna de 1-2 tegen de touwen schoot. Zijn schot ging rakelings over. 

Toen de blessuretijd was aangebroken vroeg Teun of hij er weer in mocht. "Kost weer wat tijd en ik kan misschien nog iets doen bij een counter". Huub, die verder ook geen andere konijnen in zijn hoge hoed had zitten kon zich hier wel in vinden. "SCHEIDS WISSEL!!" riep Huub in de tweede minuut van de blessuretijd. De bank van ROHDA (Bestaand uit een coach, leider, veldtrainer, materiaalman, diëtist, fysio en mental coach) ontplofte bijna van woede vanwege deze actie, die overduidelijk alleen bedoeld was om tijd te rekken. Een vreemde reactie want het was gewoon volgens de spelregels. 

Het was ook wel grappig om te zien hoe Jay (die nog kakelfris oogde) werd gewisseld voor Teun die het veld in strompelde als een piraat met een houten poot. Twee minuten later blies scheidsrechter Veltmaat het laatste fluitsignaal. Ze hadden het gered! De onverwachte remise werd gevierd als een kampioenschap door Luctor. ROHDA kon het puntverlies maar moeilijk verkroppen. Scheidsrechter Veltmaat was de gebeten hond omdat hij in de ogen van de staf veel langer had moeten bijtrekken. Daar had Luctor natuurlijk geen boodschap aan. Met stralende gezichten zochten ze de kleedkamer op.

Het uitvak moest ook even bijkomen van de spanning. Slecht voor je hart dit soort wedstrijden maar goed voor de Luctorziel. De ploeg die worstelde en bovenkwam deed vandaag zijn naam eer aan.

We hebben meer foto's zoals altijd, die u allemaal HIERRR kunt bekijken.

Luctor B1 zet in tweede helft orde op zaken tegen aartsrivaal PH

Luctor B1 heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt dit seizoen. Het is een team met sympathieke jongens, dat leuk kan voetballen, maar het heeft wellicht iets te veel hooi op de vork genomen door zich in te schrijven voor de Hoofdklasse. Hierbij moet gezegd worden dat dit niveau normaal gesproken niet te hoog gegrepen zou hoeven te zijn, maar om de een of andere redenen zijn er in deze competitie dit jaar een handvol ploegen van divisieniveau die eveneens gekozen hebben om een jaartje Hoofdklasse te doen. 

Excelsior, HHC, Helios, Rohda Raalte zijn clubs waar selectiespelers voor het oprapen liggen. Daartegen moet onderdeurtje Luctor het dit jaar dus opnemen. Er zit weinig anders op dan puntjes bijelkaar sprokkelen tegen ploegen als Hulzense Boys, Diepenveen, MVV, dat werk.

En..... dan is er natuurlijk Luctor tegen PH. Altijd de wedstrijd van het seizoen. Dit keer zelfs twee keer, want nog geen maand geleden stond hetzelfde affiche in het bekertoernooi op de rol. Luctor was er alles aan gelegen om de 3-1 bekerwinst in de competitie nog eens dunnetjes over te doen. Want wie je bij de club ook spreekt, als je van PH wint, dan is alles goed. 

Coach Huub (zelf een ON-ner van origine) wist wat hem te doen stond: de drie punten op De Horst houden. Daar had hij nog wel een beetje een hard hoofd in vanwege ziektes en absenties. Wesley en Teun waren net terug uit de lappenmand en Noah ontbrak vanwege een familietrip. Ook vlagger Koen ontbrak omdat hij het kennelijk belangrijker vond om met een vriendin naar Walibi te gaan. "Kon'ie niet onderuit" aldus coach Huub. Is ook wel heel belangrijk, Walibi.

Afijn grensrechter Kevin van de D1 werd opgetrommeld om in te vallen. Dat kon net, want er zat precies 90 seconden tussen het laatste fluitsignaal van de D1 pot op het hoofdveld en het eerste piepje bij de B1 op het kunstgrasveld. Jeugdvoorzitter Edwin rende gauw even naar de scheids om te zeggen dat de grensrechter onderweg was.

Edwin op weg naar de scheids met de mededeling dat de grens er aan komt

Als je het over de duivel hebt

Vangen Kevin!!

Komt'ie!

Topper

Dan nu de wedstrijd. Net als in de beker begon Luctor sterk, maar PH had de zaakjes achterin nu beter op orde dan toen. De score werd nog wel geopend door Delano die uitstekend werd bediend door Jay vanaf rechts. Daarna was Luctor ook nog wel de betere ploeg, gevaarlijk over de flanken met Tristan die als een brommer langs de lijn scheurde. Jay had de 2-0 op zijn schoen, maar kreeg het van heel dichtbij nog voorelkaar om de bal over te schieten. 

Niet veel later kreeg Luctor het deksel op de neus. Met een verdwaalde hoge bal die slecht door de Luctordefensie werd weggewerkt kreeg PH de gelijkmaker op een presenteerblaadje geserveerd. Het stond zomaar 1-1. 

Luctor ging weer op zoek naar een voorsprong, maar PH hield de boel tot de rust goed dicht. Na de pauze moest het dan maar gebeuren. Dat ging nog een hele klus worden voor de jongens van coach Huub want direct na rust scoorde PH uit een corner waar Luctor het rechterdoelgebied totaal genegeerd had. De PH-speler kon de bal vogeltjevrij binnnenvolleren. Het stond 1-2.

Het kwam nu goed van pas dat de spelers goed hadden geluisterd naar teammanager Patrick die vooraf had gewaarschuwd dat PH weliswaar de underdog was, maar best op voorsprong kon komen. Dan was het zaak om de kopjes niet te laten hangen en gewoon de mouwen op te stropen. "Kein geloel, fußball spielen." Zou Ernst Happel gezegd hebben. En zo geschiedde. 

Na een aanval uit het boekje over de schijven Lucas, Kervork, Sil en eindstation Hein, scoorde Luctor de gelijkmaker. Daarna ging Luctor volle bak op zoek naar de winst. De verkouden spelverdeler Teun, die al na 10 minuten op eigen verzoek werd gewisseld "Ik ben toch te ziek, Huub", moest het laatste kwart van de wedstrijd er toch weer in om voor een impuls op het middenveld te zorgen. De gewaagde invalbeurt pakte goed uit. Luctor had PH in de slotfase volledig in de houdgreep. Sil's voorzet die onderweg werd aangeraakt kreeg zoveel effect mee dat de PH-keeper hem door de vingers liet glippen. Het slotakkoord was voor snotneus Teun. Hij dribbelde zich vrij en schoot op doel. De keeper kon de bal tegenhouden maar uit de chaotische rebound was Teun er als de kippen bij om alsnog de 4-2 binnen te schieten. 

Wederom een dikverdiende zege voor Luctor B1 tegen de vrienden uit de Schelfhorst. Voor vele volgers van dit team is het seizoen dus al geslaagd. 

Tot slot willen we nog even een pluim uitdelen aan scheidsrechter Kohinor. Deze grote grijze fluitgeitebreier voelde de wedstrijd perfect aan en in plaats van kaarten uit te delen nam hij spelers na een overtreding even apart voor een schoolmeesterlijke preek. Hiermee ontaardde de derby niet in een ordinaire schoppartij, want die kennen we ook in de kleurrijke historie van Luctor tegen PH.

Hulde voor Grote Grijze Geitebreier Kohinor

Wilt u meer foto's zien? Klikt u dan HIERRR voor de link naar het webalbum.