Luctor Schiet'm van de Fiets Challenge compilatie

U heeft het waarschijnlijk al meegekregen via de sociale media of van familie en vrienden:

De Luctor-Schiet'm-van-de-Fiets-Challenge. 

Hierbij is het de bedoeling dat durfals met een Luctorhart zich voor een X-bedrag door iemand met een voetbal van de fiets laten schieten. Met dit mooie initiatief van Luctor 1-spelers Niels Middelkamp en Chris Boddeman wordt er op een ludieke manier geld opgehaald voor voetbalclub Luctor et Emergo, dat door de Coronacrisis ineens alle zeilen bij moet zetten om de eindjes aan elkaar te knopen.

Hieronder ziet u een playlist van echte Luctormannen (en ook één echte Luctordame) die zich met gevaar voor eigen leven van de fiets hebben laten schieten.

Wanneer u dit kunt waarderen, klikt u dan op de link HIERRRRR alwaar u uw waardering kunt uitdrukken in klinkende munt voor Luctor et Emergo, de club van uw hart.

OF...... u kunt zich natuurlijk ook aansluiten bij de helden die u zijn voorgegaan en zelf een filmpje posten. Durft u de challenge aan?

Teammanager C1 laat weer matje groeien. Eega glijdt bijna van fiets.

Van onze societyverslaggever

Het is al een tijdje noodgedwongen rustig geweest op deze plek (het einde van de corona-lock-down is nog niet in zicht), maar vandaag kunnen we toch een mooie primeur melden: Patrick, de teammanager van Luctor C1, heeft besloten om weer een nostalgisch matje te laten groeien in zijn nek. De wat oudere Heraclesfans onder u, die vroeger ook in het oude stadion aan de Bornsestraat te vinden waren in de tijd van Ton Pattinama en Folkert Velten, zullen zich Patrick ook nog wel herinneren als stand-in keeper van Heracles 1.

De modebewuste Patrick ging in die tijd door het leven met een vurrrrukkelijke jarentachtigmat zoals u hieronder kunt aanschouwen. (Excuses voor de kwaliteit van de foto. Kleurenfoto's waren in de jonge jaren van Patrick nog niet zo gangbaar als vandaag)

Teammanager Patrick (geheel links) 

Het was sowieso de tijd van een maatje meer voor Patrick. Naast de haren mocht ook zijn keepersshirt wapperen in de wind. En zijn keepershandschoenen waren zo ruim, dat in elke vinger een volgroeide bunzing zou passen.

Petra glijdt bijna van bagagedrager

Maar dat was vroeger. Tegenwoordig heeft de teammanager (en parttime keeperstrainer van Luctor 1) een meer eigentijdse coupe. Althans, dat had hij toen we Corona alleen nog maar kenden als zomers importbiertje. Inmiddels hebben we er al een maandje kapperssluiting op zitten en is zijn mat van weleer weer in volle glorie te bewonderen. Dit tot tevredenheid van zijn eega Petra, die gisteren bijna van de bagagedrager gleed toen ze zittend, achterop de fiets, de wapperende manen bewonderde van haar eigen Hans Klok.

Wellicht is dit het begin van een nieuwe trend in coiffureland en zullen binnenkort nog meer Luctorprominenten met een mooie nostalgische mat getooid gaan. We gaan het zien.

Uit de oude doos: "Patatgeneratie wint veldslag van koploper"

Hallo fans,
Omdat er momenteel weinig nieuws te melden is over Luctor, hebben we weer een mooi verhaal uit de oude doos.

zaterdag 11 oktober 2014

Na vier duels waarin Luctor E3 pieken en dalen had verdeeld over de eerste en tweede helft, speelde het uitgerekend tegen koploper DOS'37 twee keer 25 minuten een perfecte wedstrijd. Er stond dan ook heel veel op het spel. Ze speelden namelijk niet alleen voor hun eer en eeuwige  roem, maar ook voor het hoogst haalbare, de heilige graal in het E-pupillenvoetbal: een bak patat! Dat hebben trainer Sergio en trainer Machel geweten. Tegen een steeds gefrusteerder spelende lijstaanvoerder combineerde Luctor E3 zich naar een schitterende 5-2 overwinning.

Op de laatste zaterdag voor de herfstvakantie, stond de thuiswedstrijd tegen het gevreesde DOS'37 uit Vriezenveen op de rol. De ploeg uit het lintdorp kon een perfecte score overleggen want in al hun tot dusverre gespeelde wedstrijden haalden de Vriezenveners de volle winst. Luctor E3 kon dus aan de bak.

Het technische duo moest iets verzinnen om tegen de koploper niet weer op een nederlaag getrakteerd te worden. Er werden allerlei tactische concepten onder de loep genomen, maar ze kwamen er niet uit. Daarom werd besloten om professionele hulp in te roepen in de persoon van niemand minder dan Ronald Koeman. De coach van Southampton, wiens ploeg verrassend goed presteert in de Premier League, werd gemaild met de vraag, of hij niet een keer zijn expertise wilde delen met het ambitieuze trainersduo Sergio en Machel. Het leek een kansloze missie, want je zou verwachten dat een coach uit de beste voetbalcompetitie ter wereld wel wat anders aan zijn hoofd zou hebben dan Luctor E3.

Maar Machel en Sergio hadden op de kalender gekeken en zagen dat de agenda van Ronald Koeman tamelijk leeg was in verband met het interlandvoetbal. Bovendien wisten ze dat de blonde Groninger een voetbalman in hart en nieren was, die geen dag zonder het spelletje kon. In plaats van het gras te maaien van zijn mooie villa in Hampshire, ging hij nog liever E-pupillen coachen. Het mailtje van Sergio en Machel kwam dan ook als geroepen.

"Bartina!...., ik vraag Erwin wel even of hij het gras komt doen, ik moet een dagje weg voor wat scoutingwerk in Nederland", zei Ronald met een smoes.
En zo kon het gebeuren dat op donderdagmiddag de voormalig Europees Kampioen per privéhelicopter Sportpark De Horst met een bezoekje vereerde.

Nadat hij werd ingelicht over de ins en outs van de E3 spelers, begon hij met zijn betoog voor het witte magneetbord. Het werd een langdradig verhaal waar Machel en Sergio geen touw aan vast konden knopen. "Een ruit op het middenveld,  4-3-3, 3-5-2 in de omschakeling, op de counter met valse spits enz. enz." Na een tijdje keken de twee Luctortrainers elkaar even betekinsvol in de ogen en wisten genoeg: Dit kunnen we zelf beter. Sergio stond op en zei tegen Koeman: "Zeg eh trainert, weej wel dawwe in de E's met 7 man speel'n?" Hij werd vriendelijk bedankt voor zijn komst maar werd te kennen gegeven dat Machel en Sergio het vanaf nu zelf wel verder alleen af konden.

 Na het eten van een "balletje mayo" uit de Luctorkantine, vloog de topcoach enigszins bedremmeld onverrichter zake terug naar Hampshire.

"Wat een neulei die Koeman, onnie Machel?" Machel knikte.

Topcoach uit Premier League kan goed neul'n maar niet tellen

Binnen een minuut waren ze er uit over de te volgen strategie: Die werd op vrijdagmiddag om 15:17 uur door Machel gedeeld in de E3-groepsapp: "Winst is patat en drinken voor de jongens". Het was even simpel als briljant. Want laten we wel wezen, je kan tegen ventjes van negen jaar lullen tot je een ons weegt over opdrachten, posities en alzukkedingemeer,  maar voor een bak patat komen er onvermoede krachten in hen naar boven die boven alle tactiek uitstijgen.

Dat bleek ook wel nodig, want toen de spelers van DOS'37 het KG1 veld betraden voor de warming up, tikten de ellebogen van de harde kern elkaar aan: "Moet je zien wat een keerls!" De een was nog groter en zwaarder dan de ander. Zo op het oog speelde DOS'37 in kilo's met zo'n 2 spelers meer op het veld dan Luctor E3. Ook hun yell om elkaar op te peppen was angstaanjagend. Ze schreeuwden zowat de hele Haghoek wakker. De eerste psychologische tik was hiermee uitgedeeld. Als dat maar goed ging.

Daar leek het aanvankelijk niet op want de tweede tik volgde meteen daarop. De scheids floot af voor de aftrap en DOS'37 veroverde meteen de bal. Luctor stond achterin niet goed opgesteld en 3 passes later scoorde de Vriezenveense spits de openingstreffer: 0-1. Binnen een halve minuut op achterstand. "Daar gaan we weer" zo gonsde het vanaf de tribunes. De vroege tegengoal zou in voorgaande wedstrijden de opmaat zijn geweest voor een afslachting, maar deze keer was alles anders.

Wout scoort de gelijkmaker

Het was het het startschot voor een heerlijke voetbalochtend. Binnen drie minuten had Luctor de stand alweer rechtgetrokken. Teun kreeg op links balbezit en glipte handig langs zijn tegenstander en rende op het doel af. Zijn schot werd geblokt door de stevige sluitpost van DOS maar kreeg de bal niet klem. Wout was attent en schoot de bal vlekkeloos binnen: 1-1.

 De spelers van DOS waren helemaal van slag door deze onverwachte gelijkmaker. "Wij staan bovenaan en hun staan toch bijna onderaan?" Ze snapten er niets van. Luctor profiteerde optimaal van de verwarring bij hun tegenstander en speelde DOS regelmatig zoek. Teun was telkens aanspeelbaar op linksvoor en dartelde over het veld. Net als alle voorgaande wedstrijden, slaagde hij er ook nu weer in om zijn directe tegenstander met een panna het bos in te sturen. Het verschil met de vorige wedstrijden was echter dat zijn gepiel nu ook rendement had. Hij was betrokken bij vier van de vijf Luctorgoals.

2-1 door Dominique!

Zo werd de 2-1 ook ingeluid door een actie van de blonde linkspoot. Hij speelde zich vrij op links en passte naar de vrijstaande Dominique. De topscorer deed wat hij moest doen en scoorde gedecideerd. Luctor E3 stond voor tegen koploper!

De trouwe volgers van E3 langs de kant, bleven nuchter. Dit hadden ze vaker gezien dit seizoen, wetende dat er ook nog een tweede helft kwam, waar het zo vaak in mis was gegaan. DOS begon ook weer wat meer tegenstand te bieden en kreeg een kans via hun op De Hulk lijkende midvoor. Het schot was hard maar ging over.

Daarna was het weer de beurt aan Luctor. Teun kwam op een druk middenveld in balbezit en zag een gaatje om Ryan aan te spelen. Die legde zoals altijd zijn ziel en zaligheid in het duel (met een Cruijff-turn en een panna) en wist warempel de 3-1 te scoren! Het was een kantelpunt in de wedstrijd. Luctor had het recept gevonden om de krachtpatsers van DOS te bestrijden, terwijl de Vriezenveners zich via krachtvoetbal weer in de wedstrijd probeerden te spelen. Dit werd toegestaan door de scheidsrechter die probeerde "in de geest van de wedstrijd" te fluiten. Jammer genoeg werd het verschil tussen mannelijk en vuil voetbal anders opgevat door de bezoekers dan de bedoeling was. Hiervan werd Ceder het eerste slachtoffer. Hij was net ingevallen maar kon na een minuut alweer naar de kant na een onbesuisde Vriezenveense tackle op zijn tenen.

Pijnlijke teen voor Ceder

Het trainersduo van Luctor zag het met lede ogen aan en dacht "als het zo moet, dan kunnen wij ook wel wat" Vanaf nu renden ze voor de zekerheid na elke overtreding op een Luctorspeler het veld op met de waterzak, voor een uitgebreide blessurebehandeling, hiermee werden de nodige minuten bijelkaar gesprokkeld. De papa van Teun kon een glimlach niet onderdrukken, bij het aanschouwen van zoveel zorg en aandacht voor hun "zwaargeblesseerde" pupillen.

Tegen het eind van de eerste helft deed DOS toch weer wat terug. Een strakke voorzet vanaf rechts werd schitterend in één keer binnen geknald: 2-3. Luctor toonde zich niet onder de indruk en bleef zijn verzorgde spel koesteren. Ook bij standaardsituaties werd nagedacht voordat er gehandeld werd. Bij een corner stelde Serdar zich slim op en kon vanaf de tweede lijn voorzetten waaruit Chiel bijna kon scoren.

Ryan scoort 4-2!

Het harde spel van DOS vroeg echter om meer dan alleen slim en technisch voetbal. De thuisploeg ging ook meer fysiek van zich afbijten zonder daarbij over de schreef te gaan. (Rinus Israel zou zeggen: realistisch voetbal) Dominique ging het duel aan op het middenveld met een speler van DOS en wist daarbij de bal te veroveren waarna de DOSser op de grond ging liggen roepen om zijn moeder. De scheids zag er niets in en liet doorspelen. Dominique ging dit keer niet voor eigen gewin maar speelde Ryan aan die er beter voor stond. Deze knalde vervolgens zijn tweede van de ochtend binnen.

Jermaine ontsnapt na ontwijken van drie tackles

Met een 4-2 stand ging Luctor de rust in. Nu begon zo langzamerhand het publiek er ook in te geloven al hielden ze nog flink wat slagen om de arm. Daarvoor hadden ze te veel tweede helften de boel inelkaar zien ploffen. Maar wat de geplaagde harde kern vreesde gebeurde niet. In de tweede helft was Luctor voetballend heer en meester op het veld terwijl DOS steeds meer de grenzen van het betamelijke, en de enkels van de tegenstander opzocht. Het verhaal van de wedstrijd werd samengevat in één actie van Jermaine die vanaf rechtsachter als een soort van Alberto Tomba la Bomba om drie onbesuisde tackles van DOS slalomde. Luctor was the Beauty en DOS the Beast.

Chiel tikt het geblokte schot van Dominique binnen

Voor Luctor was het een kwestie van consolideren en wachten op de kansen. DOS schoffelde en rende maar kreeg maar geen vat op de behendige spelers van Luctor. Dit werd nog eens fraai geïllustreerd door een rush á la Robben over links door Teun. De arme DOS verdedigers konden het kwikzilverachtige ventje niet bijbenen en zagen met lede ogen aan hoe hij de bal naar Dominique kon afspelen die volledig vrij stond. Zijn schot werd geblokt door de keeper van DOS maar in de rebound was Chiel er als de kippen bij om de 5-2 binnen te tikken!


Het publiek werd gek van vreugde. Winnen van de koploper, wie had dat gedacht! Nu was het voor Luctor zaak om de wedstrijd uit te voetballen en de tackles van DOS te blijven ontwijken. Dit lukte één keer niet. Een diepe bal naar het Luctordoel werd opgepakt door keeper Niels, maar een aanstormende mastodont van DOS (waar minstens drie Nielsen inpasten) vond het nodig om er toch nog een tackle uit te gooien. Niels vloog als een bowlingkegel in de lucht en bleef roerloos liggen. De trainers van DOS deden wat ze moesten doen en haalden de dader meteen van het veld. Gelukkig kon Niels na behandeling met de wonderspons, de wedstrijd uitkeepen.

Na dit incident was de wedstrijd echt gespeeld en was DOS niet meer bij machte om Luctor nog langer "pijn te doen". En zo waren we getuige van de eerste thuisoverwinning van het seizoen van Luctor E3. En wat voor één.

Gefeliciteerd!

De hoofdprijs wordt geserveerd

Enerverende zespunter in Losser eindigt in remise voor Luctor C1

Na twee zware wedstrijden tegen kampioenskandidaten Sparta Enschede en Helios kon Luctor C1 vandaag zijn krachten meten met middenmoter KVV Losser. Een mooi affiche met twee teams die het niet moeten hebben van fysiek overwicht, maar van verzorgd voetbal (Losser) en snelle omschakeling en mentale veerkracht (Luctor). Het was een clash waarin gestreden ging worden om een mooi plekje in de subtop van de Hoofdklasse 01.

Er werd gespeeld op het hoofdveld, een schitterende nieuwe kunstgrasmat. Heel wat anders dan het holknots-begonia-voetbalveld op Sportpark De Horst dus. Ook over de kantine waren er geen klachten. Koffie kon je in porceleinen kopjes krijgen en de ballen gehakt waren van ambachtelijk niveau. De fijnproevers van de harde Luctorkern konden hun geluk niet op.

Na een fijne lunch namen de fans plaats op de bankjes langs de kant om lekker uit te buiken. Dat was goed te doen want het was voor de verandering eens een keer heerlijk voetbalweer. Het was namelijk droog (hoe bestaat het) en er was zowaar iets dat deed denken aan een lentezonnetje.

Heerlijk weertje

Prima omstandigheden om er leuke wedstrijd van te maken. En dat werd het ook. Beide ploegen lieten het liefst de bal het werk doen, maar ieder met zijn eigen spelpatroon. Losser maakte uitgebreide breiwerkjes waarin achterin de bal eindeloos over en weer werd gespeeld, tot er een opening werd gevonden. Luctor liet het gebeuren zolang ze maar niet over de middellijn kwamen, geduldig wachtend tot Losser een steek liet vallen. Zo gauw dat gebeurde was het Luctor dat via snel direct spel de aanval zocht. Het fascinerende tactische steekspel leverde kansen op aan beide kanten.

Losser kwam een paar keer dicht bij een doelpunt maar keeper Youri en het houtwerk werkten daar niet aan mee. Luctor had ook een paar hele goede mogelijkheden om de score te openen, maar de keeper van Losser had een paar prima reddingen in huis. Een vliegend hoog schot van Sem werd met een glanzparade tot corner verwerkt, net als een laag schot in de linkerhoek van Diego. Maar bij het derde schot van Luctor was het wel raak.... en hoe.

Teun kwam op de middelijn in balbezit en begon aan een van zijn fameuze dribbels, hij schudde drie Lossernaren van zich af tot een vierde hem de bal ontfutselde. De aanval leek te stranden maar Teun bleef jagen op de bal en heroverde hem direct weer, waarna hij zijn weg richting Losserdoel vervolgde. Toen hij op zo'n metertje of eenentwintig van het Losserdoel was gekomen haalde hij uit. Op zijn vlammende schot moest de Losserkeeper het antwoord schuldig blijven. Zijn zweefduik kwam te laat, geen schande want al had André Onana er gestaan, die bal zou er altijd in zijn gevlogen. Het was een juweel van een doelpunt. En omdat het zo mooi was, hieronder de foto's die uw IWEKB-fotograaf van de goal heeft geschoten.

Teun begint aan zijn aanval

Geeft drie Losserspelers het nakijken

Laat zich dan de bal ontfutselen

Maar gaat in de achtervolging

En pikt op zijn beurt de bal weer in

Op weg naar het Losserdoel

Hij haalt uit

"O ooh!" denkt de Losserkeeper

Die gaat wel erg hard

BAM!!!

JONGUH!!!

De gastheren verwerkten deze klap goed want vijf minuten later stond het alweer gelijk. Op de linkerflank brak een speler van Losser door de verdediging van Luctor en werd Youri verrast met een laag schot in de korte hoek. De 1-1 stond ook tijdens de rust op het scorebord, wat de verhoudingen op het veld goed weergaf. In de pauze spraken de leider van Losser en de fans van Luctor met elkaar en wisselden voetbalclichés met elkaar uit: "Het kan nog alle kanten op", "De bal is rond" en "Kiek'n wat't wördt". En inderdaad, het ging na rust nog weer alle kanten op.

Het was Losser dat beter uit de kleedkamer was gekomen wat resulteerde in een veldoverwicht voor de thuisploeg. Na eerst een levensgrote kans verprutst te hebben scoorde Losser even later alsnog. Luctor stond positioneel niet goed waardoor een slim steekpassje de spits van Losser oog in oog met Youri bracht. Met een leep stiftje klopte hij de Luctorkeeper: 2-1.

Nu was het Luctor dat van een achterstand terug moest komen. Gek genoeg maakte coach Huub nog weinig aanstalte om een tandje bij te schakelen. Haastige spoed is zelden goed vond coach Huub. Hij liet Losser nog steeds de bal rondspelen. De spelers van Luctor moesten wachten op de fouten die Losser zou maken. Na het even te hebben aangezien, begon de tijd toch een beetje te dringen. Met nog een kwartier te spelen, was het tijd voor plan B. Wout schoof een linie naar voren om zich nadrukkelijk met de aanval te gaan bemoeien. Sil die voor rust was uitgevallen met zijn opspelende heup moest weer het veld in om de boel achterin te controleren. Dat deed hij met verve. "He took one for the team" zoals ze dat in Engeland zeggen toen hij met een perfecte rugbytackle, een speler van Losser de weg naar het doel blokkeerde. Hij nam de gele prent zonder morren in ontvangst.

Inmiddels was ook Jay van C2 gearriveerd. Hij werd als pinch-hitter ingezet in de spits. Losser zag de bui al hangen en trok zich met man en macht terug op eigen helft. Luctor bestookte het Losserdoel met schoten en hoge voorzetten en de vraag was of Losser dit tot het eind vol kon houden. Dat konden ze niet. Wout baande zich voor de zoveelste keer een weg door de Losserdefensie en kon vanaf de achterlijn een voorzet geven die Teun bij de tweede paal met zijn borst/buik tegen de paal drukte. In de rebound stond Jay precies op de goede plek om de bal over de doellijn te rommelen: 2-2!

Geen hands van Teun maar buik/borst

De spelers van Luctor vlogen Jay om de nek om de gelijkmaker te vieren. Assistent scheidsrechter Damhuis van Losser deelde niet mee in de feestvreugde en schreeuwde herhaaldelijk naar scheidsrechter Ter Horst dat Teun hands had gemaakt. De beste man had het echter bij het verkeerde eind zoals de foto hierboven laat zien. Teun vangt de bal op met de buik/borst. Grensrechter Damhuis stond er toch al niet goed op bij de spelers van Luctor. Hij was in hun ogen veel te veel bezig als scheidsrechter in plaats van grensrechter. "Jij bent toch de scheids niet, ga lekker vlaggen man!" Kreeg hij van een Luctorspeler te horen. Vond hij niet leuk.

Tristan en Teun zien hoe Jay de bal over de achterlijn frommelt. Ondertussen doet Wout een dutje.

Afijn het stond weer gelijk. Het werd nog een hele hete slotfase voor Losser. Het was nu vrouwen en kinderen eerst. Luctor had Losser in de touwen hangen maar de knock-out bleef uit.
In de allerlaatste minuut leek Luctor toch nog met de eer te gaan strijken toen Wout opeens vrije doortocht kreeg naar het doel van Losser. Hun aanvoerder Stijn wist wat het hem te doen stond en trok aan de noodrem. Scheidsrechter Ter Horst aarzelde geen moment en trok een rode kaart. Toen Wout na afloop de lange rode streep op zijn bovenbeen liet zien die de noppen van de aanvoerder in de tackle hadden aangebracht, was het duidelijk dat de kleur van de kaart terecht was.

De aanvoerder van Losser mag gaan douchen

Met nog een minuut op de klok bleef Luctor het proberen maar tevergeefs. Het bleef 2-2. Een uitslag wat uiteindelijk het beste de verhoudingen op het veld weergaf. Iedereen had hier dan ook vrede mee.

Laatse mogelijkheid voor Luctor. Hein kopt de bal over.

Dat gold ook voor coach Huub. Hij babbelde na afloop nog wat na met een paar verdwaalde Almelose oefenmeesters die ook op Sportpark Brilmansdennen rondliepen waarna hij met vlagger Tom huiswaarts keerde.

Wat doe ie hier dan?

En wat heb ie dan veur'n jas an?

Voor de liefhebbers is er natuurlijk weer een webfotoalbum gemaakt dat u HIERRR kunt bekijken.

Net geen stunt voor Luctor C1 tegen Kampioen Helios

Voor de tweede keer in het seizoen 2019-2020 stond het affiche Luctor C1 - Helios C1 op het programma. De eerste keer was de allereerste competitiewedstrijd van het najaarsseizoen, waarin Luctor op hardhandige wijze kennismaakte met het ijzersterke team uit de hanzestad. Met 0-4 kreeg Luctor een optater van jewelste die een week later nog nadreunde toen er niet gewonnen kon worden van het mindere Bon Boys. Daarna liep het voor Luctor C1 op rolletjes maar Helios was niet meer in te halen want ze werden kampioen van de Hoofdklasse

Stiekem werd er gehoopt dat er vandaag wel een resultaat in zat, want de jongens van coach Huub hadden inmiddels een veel beter ingespeeld team, al werd Ryan als centrale man achterin nog node gemist. Helaas voor de gastheren was het niveau van Helios er ook niet minder op geworden. Ze hadden kennlijk veel deventer koek gegeten in de winterstop want fysiek was Helios al een soort van half B-elftal. Luctor kon zijn borst natmaken.

Helios B1.... pardon C1

Daarmee moesten ze trouwens nog wel even wachten want nadat het 

KOM OP LUCTOOOOOOR!!! 

na de toss uit elf kelen had geklonken meldde scheidsrechter Holterman doodleuk dat hij de wedstrijdbal en grensrechtersvlaggen was vergeten mee te nemen uit de kleedkamer. Uiteindelijk werd Efraïm, die begon als wissel, gesommeerd om met haastige spoed de spullen uit het scheidsrechterskleedhok op te halen. 

Afijn, toen het beginsignaal uiteindelijk klonk werd al gauw duidelijk dat het een heet ochtendje voor Luctor C1 ging worden. In de eerste helft kreeg Helios een handvol kansen en Luctor, met de wind mee, nog geen halve. Niet dat Luctor slecht speelde, maar Helios was gewoon (letterlijk en figuurlijk) een maatje groter. Toch waren er best fases dat Luctor heel goed tegenstand bood. Ze lieten zich niet zomaar naar de slachtbank leiden. Net als Heracles tegen Ajax het weekend ervoor, was het een wedstrijd van David tegen Goliath. En heel soms dan wint David, dus waarom vandaag niet? 

Welnu, Helios was gewoon een heel goed voetballend team. Het duurde nog best lang, maar na een half uur lukte het Helios - na dus al wat kansen verprutst te hebben - om Youri te passeren. Bij die ene goal bleef het tot het rustsignaal. De 0-1 ruststand bood dus eigenlijk nog best perspectief voor de tweede helft.

Net als bij de aftrap in het eerste bedrijf, moest ook het begin van de tweede helft uitgesteld worden. Dit keer was niet scheidsrechter Holterman maar zijn assistent van Helios oorzaak van het oponthoud. Beide teams, scheidsrechter Holterman en vlagger Tom stonden te popelen om aan de tweede helft te beginnen, maar de vlagger van Helios (met de merkwaardige achternaan "Afgeschermd") was nog in geen velden of wegen te bekennen. Navraag leerde dat hij in de Luctorkantine nog een bal gehakt aan het wegwerken was die groter was uitgevallen dan hij had gedacht. Na zo'n anderhalve minuut wachten, nam hij met een snaakste glimlach en in sukkeldraf, blij verzadigd zijn plek weer in aan de zijlijn. 

Assistent scheidsrechter dhr "Afgeschermd"

Hij kreeg gelijk meer te doen want het bleek dat coach Huub snode plannen had gesmeed in de rust. Het thuispubliek was blij verrast want Luctor speelde een stuk alerter en gretiger waardoor Helios ineens alle zeilen moest bijzetten. Anders dan voor rust was de wedstrijd veel meer in evenwicht. Het lukte Luctor echter maar niet om echt uitgespeelde kansen te creëren. 10 minuten na rust hoopten de gastheren dan maar via een corner een bres te slaan in de Heliosdefensie. 

Dat pakte desastreus uit. De corner werd onschadelijk gemaakt door een back van Helios waarna er een razendsnelle counter volgde die eindigde in de 0-2 voor de bezoekers. Toen even later ook nog de 0-3 werd gemaakt (Helios profiteerde van weifelend optreden van Luctor bij een corner van de bezoekers) was de wedstrijd gespeeld.

Zou je denken. Maar nee, terwijl de staf in de dug-out van Helios zich (voor na de wedstrijd) al zat te verheugen op een lekkere bal gehakt waarover vlagger "Afgeschermd" zo had gepocht, richtte Luctor zich nog één keer op. Uit het niets scoorde het twee identieke rebound-goals (Arnak en Delano) waardoor het opeens een hele hete slotfase werd. 

Delano scoort de 2-3

Het alles-of-niets offensief had zomaar een derde goal voor Luctor kunnen opleveren, maar er kwam helaas geen "Wonder van Schrikkeldag". Helios had met blozende wangen een enorme zeperd kunnen afwenden.

Daar had iedereen van Luctor trouwens best vrede mee, want eerlijk is eerlijk, Helios was over de hele wedstrijd gezien de verdiende winnaar. Maar Luctor liet zien dat het pas verslagen is nadat het allerlaatste fluitsignaal geklonken heeft, hoe goed de tegenstander ook is. Met deze wetenschap kan het de komende weken bouwen aan een heel mooi voorjaarsseizoen.

Voor de liefhebbers zijn er weer foto's die u kunt gaan bekijken als u HIERRR klikt.

Luctor B1 haalt punten en zak vol moraal op in Enschede

Jochem ziet hoe C1-huurling Wout kordaat ingrijpt voordat de nummer 7 van Victoria '28 gevaarlijk kan worden

Het is het eerste weekend van de voorjaarsvakantie en dat betekent veel carnaval (Albergen!) en weinig voetbal. De meeste amateurvelden zijn dit weekend maar mondjesmaat bezet voor het beker- en inhaalprogramma, de reguliere competitie ligt bijna stil. Ook Luctor C1 - het team dat dit jaar wordt gevolgd door IWEKB - heeft nu twee weekenden vrij. Weinig te doen voor de IWEKB-redactie, zou je zeggen. Maar nee, het is juist een mooie gelegenheid om ook eens een ander team te gaan bekijken. Luctor B1 bijvoorbeeld, in de uitwedstrijd tegen V.V. Victoria '28 Enschede. Een club die bij de doorgewinterde Luctorfans warme herinneringen doet oproepen want hier promoveerde Luctor in 2013 naar de 1e Klasse.

Hier had u Luctor 1 in 2013 kampioen kunnen zien worden. Sindsdien zijn de borden niet meer gewassen.

Maar vandaag was er dus een wedstrijd tussen de B1-teams van beide clubs. Dat wil zeggen, de B1 van Luctor was een heel ander team dan dat er aan het begin van het seizoen op het wedstrijdformulier stond. Liefst 7 spelers ontbraken vanwege blessures, verplichtingen bij de A1 maar ook godbetert vanwege "stoppen met voetballen" en "skivakantie".... De technische staf bestaand uit Dilano  (waarnemend interimcoach) en Johnny (huidig assistent en aankomend interimcoach) moest dus weer uit de reserves van andere Luctorteams putten, om de ploeg weer op volle oorlogssterkte te brengen. Die kwamen uit de B2 (zoals al zo vaak de afgelopen tijd) maar ook twee spelers van C1
(Teun en Wout) die u als IWEKB-fan wellicht kent van de verhalen op deze plek. De zaakwaarnemer van Wout bood de zaakwaarnemer van Teun (die was komen lopen naar De Horst ivm zijn lage score op zijn stappenteller die dag)  een lift aan in zijn Volvo V70. Zijn vrouw kon wel achterin zitten naast de twee jongens, vond ze helemaal niet erg.

Voorin werd er gezellig gekeuveld over het dramatische spel van Heracles tegen VVV op vrijdagavond en over de navelbreuk- en liesbreukoperaties die beide zaakwaarnemers hadden ondergaan. "Heb je ook een matje gekregen? Oh, ik ook". Afijn de lange rit naar Enschede duurde zo een stuk korter.

Dan nu naar het voetbal. Er stond een straffe wind (de voorbode van Storm Dennis) dwars over het veld van het hoofdveld van VV Victoria '28, niet handig voor lange hoge ballen. Zelfs bij ballen over de grond hadden de spelers van beide teams nog alle moeite om de bal lang te spelen. Toen de wedstrijd een paar minuten bezig was was al duidelijk dat Luctor B1 een resultaat zou kunnen halen in Enschede. Het team van Victoria bestaand uit een bont gezelschap van spelers met familie uit alle windstreken, had wel een paar leuke voetballers, maar het team miste power en dynamiek. Het probeerde vaak via de vleugels de aanval te zoeken maar de vleugelbacks Tom en Jochem stonden hun mannetje. Toch werd het nog wel een enkele keer gevaarlijk voor het doel van keeper Tom met name bij hoge ballen die, vanwege de wind, lastig waren te lezen door de Luctorverdediging. Maar het was toch vooral het beter verzorgde spel van Luctor dat opviel in de eerste helft. Na eerst een knoeperd van een dubbele kans gemist te hebben (Julius en Tijn) kwam vlak daarna toch de verdiende voorsprong nadat Julius zich handig ontdeed van twee verdedigers in de zestien en een strakke lage bal voor de voeten van spits Ivar afleverde: 0-1. Daarna liet Luctor na om de wedstrijd al in het slot te gooien want snelle aanvallen via Dylan en Ivar strandden in schoonheid en buitenspel.

Dylan is dicht bij de 0-2 maar de bal gaat via de keeper naast

Daarna kregen de Almeloërs een flinke domper te verwerken toen Dylan zich bij het neerkomen in een sprongduel lelijk verstapte. Dilano sommeerde Teun om zich snel warm te gaan lopen want het betekende einde oefening voor Dylan.

Dylan verlaat het strijdperk

De ene onheilstijding was amper verwerkt of de andere diende zich alweer aan. In de zestien van Luctor werd de nummer 7 van VV Victoria ogenschijnlijk onreglementair gevloerd door Tijn. Scheidsrechter Menkehorst wachtte even maar floot toen toch. Penalty dacht iedereen, maar nee hij floot voor een schwalbe van de nummer 7 die ook nog eens een gele prent kreeg. Daar kwam Luctor met de schrik vrij, want het leek toch verdacht veel op een strafschop. Maar misschien dat scheids Menkehorst, die er dicht op stond, het toch goed had gezien. Wat wellicht ook meespeelde was het gedrag van de nummer 7 even daarvoor. Voor aanhoudend gezeur tegen de scheids had hij al twee keer een waarschuwing gekregen. Hij had dus de schijn tegen gehad.

Zo kon Luctor de voorsprong tot de rust vasthouden. Toen het rustsignaal klonk haastte het uitvak zich naar de kantine, die een zelfde karakteristieke uitstraling had als die van Luctor. Niks geen deftigheid, maar wel een mooie bar en heerlijke ballen gehakt. Alleen een goede afzuiginstallatie zou er niet mistaan, want de frituurlucht was er zo dik, dat je het kon snijden met een mes.

Heerlijke bal

Nadat de magen weer gevuld waren met alle lekkernijen uit de kantinekeuken maakte het uitvak zich op voor een boeiende tweede helft. Ze werden op hun wenken bediend want de gastheren maakten binnen vijf minuten na rust de gelijkmaker na een prachtige aanval over een stuk of vijf schijven. Luctor stond er bij en keek er naar. Dat was een tegenvaller voor interimcoach Dilano die in de rust zijn team nog had verteld dat er hier zeker een resultaat te halen was. Nog een goal tegen en ze zouden weer met lege handen staan. "En dat kunnen we niet hebben", dacht Dilano. Tot zijn opluchting brak er nu een sterkere fase van zijn team aan wat resulteerde in twee prima doelpunten van Luctor. Beide keren waren aanvoerder Sven en invaller Teun de hoofdrolspelers. De 1-2 werd gemaakt uit een corner van Teun die rekening houdend met de wind in de rug, de bal precies liet neervallen in het niemandsland tussen de Victoriakeeper en zijn verdedigers. Sven profiteerde van de besluiteloosheid van de Enschedese defensie en kopte de bal na de stuit kiezelhard hoog in het doel.

BAM JONGUH! roept Bas als Sven met zijn hoofd de 1-2 tegen de touwen knalt

Vijf minuten later bedankte Sven Teun voor zijn assist met een perfect aangesneden vrije trap in het strafschop gebied. De frêle linkspoot was zijn bewaker te snel af en schoot de bal ijskoud tegendraads in de linkerhoek.

Hoppa! 1-3, een prachtig B1-debuut voor Teun met een assist en een goal

Zo dat gaf even rust voor Dilano en Johnny op de bank. Een marge van twee goals, dat moest wel genoeg zijn toch? Daar leek het lange tijd wel op want ondanks dat Victoria vanaf nu veel meer aandrong, werd het nauwelijks gevaarlijk voor het doel van Luctor. Van het veldspel van Victoria had Luctor weinig te vrezen, maar de gastheren hadden nog een ander wapen in huis: Hun nummer 10 had een verradelijk schot in zijn rechterbeen waarmee hij uit een vrije trap keeper Tom wist te verrassen. Zijn schot leek hoog over te gaan maar daalde door de wind razendsnel tegen de lat waarna een Victoria-aanvaller de bal in de rebound in het doel kon werken: 2-3. “Het zal toch niet?!” gonsde het door het uitvak op de overdekte tribune. Nu werd het toch nog even hachelijk. Dilano maande zijn team meermaals met zijn luide sonore bas om "rust te nemen",  dat is - mocht u het niet weten -  trainerscode voor tijdrekken. Dit tot frustratie van de spelers van Victoria en ook een zekere fan op de tribune, die luidkeels de scheidsrechter trakteerde op sarcastische complimenten. Maar de spelers van Victoria kon er ook wat van. Een van hen had het alsmaar over "Je k-----moeder!" bij elk blauw shirt dat hem dwars zat. Gelukkig haalden de spelers van Luctor hun schouders er over op.

Het uitvak kon de verbale uitspattingen van een Victoriafan maar matig bekoren

In de slotfase stelde Luctor alsnog orde op zaken, maar pas nadat Sven een penalty (na een overtreding op Ivar) had gemist. Een minuut later was het alsnog raak. Julius gooide de bal diagonaal in de zestien waarbij de Victoriaverdedigers er van uitgingen dat er zou worden gefloten omdat Ivar buitenspel stond. De bal vloog echter met de wind in de rug over Ivar heen en belandde bij Tijn die slim (niet buitenspel)  vanachter de verdediging opdook. De grens van Victoria had de vlag al omhoog gehad voor Ivar maar toen Tijn de bal kreeg trok hij zijn arm weer naar beneden. De spelers van Victoria keken roerloos toe hoe Tijn de bal totaal ongehinderd langs de Enschedese keeper kon schieten.

Tijn schiet vogelvrij de 2-4 binnen

Ondanks hevige Enschedese protesten wees scheidsrechter Menkehorst gedecideerd naar de middenstip. Een van de Victoriaspelers was nu niet meer voor rede vatbaar en begon zijn frustraties te botvieren op dhr. Menkehorst. Dit resulteerde in twee gele kaarten binnen twintig seconden. Hij kon gaan douchen. Het was nu 2-4 met nog maar een paar minuten op de klok, de drie punten konden in de Luctortas want die kwamen er toch niet meer uit. En zo geschiedde. Bij het laatste fluitsignaal balden de Luctorspelers hun vuisten. Ze hadden een prima overwinning geboekt tegen Victoria '28 en kwamen met hen op gelijke hoogte. Dat hadden ze even nodig. Naast de drie punten nam de ploeg van Dilano en Johnny ook nog een zak vol moraal mee naar De Horst. Wij van IWEKB zeggen Proost en Alaaf!

We hebben natuurlijk ook weer een bult foto's gemaakt die u HIERRR kunt gaan bekijken