Er zijn al wel foto's maar helaas niet zoveel dit keer. Om nog onopgehelderde redenen zijn de meeste foto's van de SD-kaart (vanaf halverwege eerste helft) van uw verslaggever gewist. Wat er nog van over is kunt u HIERRR bekijken.
Het was alsof de weergoden nog wat goed te maken hadden na de zondvloed van Saasveld van vorige week. Want wat was het heerlijk weer vandaag, 15 graden met een stralend herfstzonnetje. 's Ochtends was het nog best fris geweest, dus de fans hadden toch maar hun jas aangetrokken. Eenmaal op De Horst kregen enkelen daarvan alweer spijt, dat wil zeggen, de mannen. De vrouwelijke fans niet natuurlijk, want zoals bekend hebben de dames het altijd koud als het kwik onder de 20 daalt. Voor de spelers van Luctor C1 was het goddelijke weer ook van harte welkom. Sommigen dachten met afgrijzen terug aan de zere tepels die ze hadden gekregen van de kou in Saasveld. Dat zou ze vandaag niet overkomen.
Vandaag moest dus afgerekend worden met Stevo C1. De ploeg uit Geesteren kent een dramatische seizoensstart met vier opeenvolgende nederlagen (3 keer beker, 1 keer competitie). Luctor was uiteraard niet van plan om aan die reeks een einde te maken. Bij winst zou het aansluiten bij de teams die bovenin het linkerrijtje meedraaien. Coach Huub had wel weer te maken met een uitvaller. Sem was weliswaar aangesloten bij de groep maar Dylan zat nog steeds in de lappenmand na de schop op zijn enkels in Saasveld van een week geleden. Daarom werd Delano uit de D1 opgeroepen als wisselspeler.
Het team van Stevo was niet te vergelijken met de uit de klei getrokken mastondonten van Saasveldia van vorige week. Fysiek waren ze zo op het oog gelijkwaardig aan Luctor. Het zou dus op voetballende kwaliteiten aankomen op het veld. Dat ging Luctor aanvankelijk het beste af. Stevo had veel overtredingen nodig om Luctor af te stoppen. Het was meteen raak nadat de keeper van Stevo een vrije trap van Robin, wellicht gehinderd door de felle zon, pardoes uit zijn handen liet glippen waarna Koen er als de kippen bij was om dit kadootje uit te pakken: 1-0. Daarbij bleef het niet. Sem mocht een paar keer een vrije schop nemen vanaf zo'n meter of twintig. De klutssituaties die daar uit ontstonden leverden Luctor twee goals op die echter allebei werden afgefloten wegens buitenspel. Dit tot verbazing en verontwaardiging van het Luctorpubliek. Ook de spelers van Luctor voelden zich tekort gedaan, maar de scheidsrechter kon niks anders doen, dan er op vertrouwen dat zijn assistent uit Geesteren het bij het rechte eind had. Het was de opmaat voor een vervelende fase in de wedstrijd. De staf van beide teams kregen het een paar keer verbaal met elkaar aan de stok. Ook de grensrechter van Stevo werd een keer op het matje geroepen door de scheidsrechter wegens luidruchtig commentaar op de leiding.
Gelukkig viel er ook nog wel wat te genieten. Casey scoorde bijna 2-0 maar zag zijn bal tegen de paal knallen. Aan de andere kant dacht Stevo te scoren met een mooie krullend schot, ware het niet dat Tom met een katachtige sprong de bal uit de kruising wist te scheppen. Hij kreeg er een staande ovatie voor. Voor de rest bleef het Geesterense gevaar tot de rust beperkt tot schoten uit de tweede lijn die Tom niet in verlegenheid brachten.
Maar denk niet dat Stevo zich zomaar gewonnen gaf. Het beschikte namelijk over een bredere selectie dan het gemiddelde juniorenvoetbalteam. Na rust kreeg hun twaalfde man (hun grensrechter) een nog meer vrijere rol dan hij al had voor de pauze. Uw IWEKB-verslaggever had zich inmiddels ter hoogte van de Geesterense vlaggenist opgesteld om een en ander van dichtbij te kunnen aanschouwen. En het moet gezegd, de tactiek van Stevo betaalde zich uit. Een schitterende pass van Sem op Teun die een vrije doortocht had op het doel van Stevo, werd schaamteloos buitenspel gevlagd terwijl Teun bij het spelen van de bal nog een halve meter achter zijn man liep. Om dan te durven vlaggen voor buitenspel getuigt van een echte over-mijn-lijk-mentaliteit. Je moet lak hebben aan spelregels, fatsoen en respect naar de scheidsrechter, want winnen, daar gaat het om. Zo hield hij Stevo C1 op de been.
De hoon die hem ten deel viel van het Luctorpubliek nam hij als een grote vent. Hij wist natuurlijk dat hij speelde met vuur, maar hij liet de spottende opmerkingen aan zijn adres als een teflonpan van zich afglijden. Moest ook, want de wedstrijd was nog niet afgelopen. Er was werk aan de winkel. De scheidsrechter moest namelijk ook nog een keer de huid worden volgescholden omdat hij vond dat Sem geen gele maar een rode kaart had verdiend na een stevige tackle. Als slotakkoord vlagde hij Cornè nog maar een keer buitenspel (uiteraard onterecht), anders zou hij misschien zomaar de 2-0 hebben gemaakt en dat kon je natuurlijk niet hebben.
Maar het lot was hem vandaag in Almelo niet gunstig gezind. Het voelde voor het "mensenmens" uit Geesteren als een groot onrecht, dat zijn jongens die hij zo graag de overwinning gunde, voor de zoveelste keer als verliezer van het veld stapten. Alles gegeven, niks gekregen. Inzichzelf vloekend en tierend droop hij van het veld af.
En zo werd dit artikel niet het verhaal van Jesper, die vandaag als een nieuwe Ruud Krol de defensie van Luctor C1 gestalte gaf, of van de prima invalbeurt van Delano die nog bijna scoorde na een mooie rush. Nee, de beste man van het veld van vandaag was de bloedfanatieke grensrechter uit Geesteren die in zijn eentje de wedstrijd naar zijn hand zette. Op het resultaat na dan, want als hij het nog niet wist, dan is hij er vandaag wel achter gekomen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten