zondag 26 maart 2017

Grote opluchting bij Luctor: Ballen en zak Harm gered

"Wie heeft de ballen en de waterzak meegenomen?"...........

Dat was even schrikken, gisteren op de terugweg vanuit het verre Lichtenvoorde, toen coach Robbie vanuit de bijrijderstoel van de auto van de papa van Chiel zijn berichtje verstuurde. Luctor D1 had er eerder die dag tegen LONGA'30 in een spannende wedstijd drie hele belangrijke punten opgehaald, maar tegelijkertijd wel de waterzak en het net met voetballen laten liggen. Niemand had er aan gedacht om de spullen weer mee terug te nemen naar De Horst.




Als het nou bij SVZW of De Tukkers was geweest, maar nee LONGA'30 dus. Wat nu? Robbie zag er als een huis tegenop om bij Harm te moeten opbiechten dat ze zijn ballen en zak in de Achterhoek hadden achtergelaten. Gelukkig zijn ze bij Luctor niet voor één gat te vangen.


Redder in nood Henk Ordelman
Na wat heen- en weergebel, werd er een oplossing gevonden: LONGA-2 moest een dag later namelijk in Tubbergen spelen tegen TVC-2. Dan kon hun elftalleider en vlagger Henk Ordelman mooi de ballen en zak van Harm meenemen naar Tubbergen. Uw IWEKB-verslaggever wilde op zondagochtend dan wel even naar TVC rijden om de spullen daar op te halen. Zo gezegd, zo gedaan.

Toen uw verslaggever het blijde nieuws aan Robbie vertelde, sprong hij een gat in de lucht. "Zou je LONGA'30 en in het bijzonder Henk Ordelman hartelijk willen bedanken voor de belangeloze medewerking?" Tuurlijk Robbie, bij deze. De geplaagde Luctor D1-coach kan weer opgelucht ademhalen, de ballen en zak van Harm waren gered. En de huid van Robbie ook. 

Harm is tevreden: zijn zaakje is weer compleet






zaterdag 25 maart 2017

Alle ball'n op de kop van Polko!

Man of the match
In het verre Lichtenvoorde heeft Luctor D1 een reuzenstap gezet naar verlenging van het verblijf in de Derde Divisie. Het plaatselijke LONGA'30 streed moedig om zijn laatste kans voor direct lijfsbehoud, maar moest het afleggen tegen een dodelijk effectief Luctor. Man van de wedstrijd was Ryan, die eindelijk zijn draai gevonden lijkt te hebben als midvoor. Hij scoorde drie echte spitsengoals, allemaal met zijn hoofd. Trainer Robbie blijkt dus ineens over een heus Kopfballungeheuer  te beschikken. Tot genoegen van de meegereisde Luctorschare. "Alle ball'n op de kop van Polko!" werd er al gescandeerd. De lente kon zo niet mooier beginnen voor Luctor D1. Hoewel ze officieel nog niet veilig zijn, behoort een plek in het linkerrijtje zomaar ineens tot de mogelijkheden.


"REVANCHE" stond er met koeienletters op het grote witte instructiebord geschreven toen Luctor D1 s'ochtends de bestuurskamer betrad voor de tactische bespreking. Coach Robbie wilde zijn jongens hiermee er nog eens fijntjes aan herinneren dat rode lantaarndrager LONGA hen op De Horst in de thuiswedstrijd, op een pijnlijke nederlaag had getrakteerd. "Nou dan weten we wat ons te doen staat." zei Teun tegen Casey. De stemming zat er dus al vroeg in. En dat lag trouwens niet alleen aan de oppepende woorden van de coach.

De eerste zaterdag van de lente beloofde een prachtige te worden. Bij het ochtendkrieken straalde de zon je al tegemoet tegen een blauwe hemel, ingekleurd met een paar witte accenten. Een heerlijke dag voor Lichamelijke Ontspanning NGedane Arbeid in Lichtenvoorde. Het was de laatste lange reis buiten de provinciegrenzen. Want waar waren ze inmiddels overal al niet geweest? Winterswijk, Meppel, Doetinchem, Emmen, en dan moeten ze ook nog een keer naar Genemuiden. Wat een afstanden, daar kon Luctor 1 nog een puntje aan zuigen. Busvervoer zou wel een keer fijn zijn, maar dat zit er bij een club als Luctor voorlopig nog even niet in. Het werd carpoolen dus. Ook best gezellig. Uw verslaggever mocht weer meerijden in de fantastische nieuwe Duitse bolide van de papa van Sil. Hij had'm pas een maand of twee, dus hij moest nog een beetje wennen aan alle toeters en bellen waarmee de wagen was volgestopt. Vooral de navigatie was best lastig, waardoor de terugreis iets langer duurde dan de bedoeling was. Maar wat gaf het, ze hadden geen haast.



Terug naar het voetbal. Dat was dus bij LONGA'30. Een mooie grote club (1100 leden) uit Lichtenvoorde, met een fantastische nieuwe accomodatie, voorzien van moderne kleedkamers en kantine, een klassiek ogende tribune en (voor de liefhebbers) een superdeluxe kunstgrasmat. Aan het met honderden sponsorborden omringde hoofdveld was te zien dat de enige voetbalvereniging uit het 13 duizend zielen tellende dorp veel gulle fans had. Als je niet beter zou weten dan zou je denken dan dat David bij Goliath op bezoek ging. Maar zo was het niet. LONGA D1 heeft het dit jaar heel erg moeilijk. De klok stond vijf voor twaalf voor de Lichtenvoorders want met 7 punten uit 17 wedstrijden stond het strak onderaan. Het moest in het - niet malse - resterende programma minstens twee keer winnen om überhaupt nog een kans te maken op nacompetitie. Luctor was op papier nota bene de makkelijkste tegenstander in hun gevecht om het naderende onheil nog te kunnen afwenden.

Daar had Luctor D1 natuurlijk geen boodschap aan. Het wilde LONGA vandaag de genadeklap geven om zo later met een goed gevoel - en een comfortabele buffer - de strijd met de grootste overgebleven concurrent Sparta Enschede aan te kunnen gaan.

De wedstrijd ontvouwde zich in eerste instantie ook precies, zoals de Almeloërs het zich hadden voorgesteld. Luctor zette zijn tegenstander vast op eigen helft, die aanvankelijk moeite had om zich aan de wurgreep van Luctor te ontworstelen. De openingstreffer van Luctor kwam dan ook niet uit de lucht vallen. Dat wil zeggen... eigenlijk toch ook weer wel. Dylan mocht namelijk een corner nemen aan de linkerkant, die hij hoog voor de pot gooide. Ryan sprong in de rug van zijn tegenstander en won het kopduel. Omdat de keeper was gestruikeld over Koen die ook al op de grond lag, stuiterde de bal pardoes in het doel: 0-1.

Ryan kopt raak: 0-1
Een paar minuten later was het andermaal raak. Als je met halfdichtgeknepen ogen keek, leek de 0-2 wel een herhaling van de eerste goal. Opnieuw een corner vanaf links met Ryan als afmaker met het hoofd. Wat een weelde voor Ryan, die met de twee rake kopballen zijn jaarproductie pardoes verdubbeld had. Luctor leek hard op weg naar een hele comfortabele uitoverwinning, maar dit was schijn. LONGA kreeg namelijk steeds meer grip op het spel van Luctor dat na de 0-2 voorsprong wat gas terug leek te nemen. Voornamelijk via dode spelmomenten moest keeper Tom een paar keer aan de bak.



Bij een terugvallende bal uit een corner probeerde een speler van LONGA via een lepe boogbal Tom te verrassen. De Luctorgoalie kon de bal met een uiterste krachtsinspaning tegen de lat duwen waarna Koen de bal wegwerkte. Dat had een waarschuwing moeten zijn geweest, maar die werd niet ter harte genomen. Luctor speelde met vuur door zo'n nonchalante spelopvatting en kreeg hiervoor uiteindelijk de rekening gepresenteerd. Bij een zoveelste corner van LONGA stonden keeper en verdediging van Luctor niet op te letten, waardoor de bal zomaar ineens in het net lag: 1-2.

Het was inmiddels wel duidelijk geworden dat LONGA zeker geen walk-over was. Toen de scheidsrechter voor rust floot, hadden de spelers van Luctor D1 even tijd om hun zonden te overdenken. Ze moesten beseffen dat ze voetbalden in de Achterhoek, het land van De Graafschap dat zweert bij het motto: D'R AN!!

Maar goed, bij Luctor hadden ze ook geen verkeerd motto, IK WORSTEL EN KOM BOVEN. In de tweede helft zou duidelijk moeten worden welke van de twee lijfspreuken stand ging houden.

LONGA probeerde het nog wel. Het deed wat er van hen gevraagd werd, het ging D'r an. Maar net als bij de betaald voetbalclub uit het naburige Doetinchem, kon hun tomeloze inzet het gemis aan kwaliteit niet verbloemen. Luctor liet LONGA het spel maken, maar Luctor was in de counter steeds veel gevaarlijker. Vooral Casey zat steeds op het vinkentouw ter hoogte van de middelijn in afwachting van aanvoer uit het achterveld. Hij stond aan de basis van de 1-3 nadat Glenn hem de diepte in had gestuurd. Zijn voorzet vanaf de achterlijn was precies op maat voor Ryan die zo zijn kop-hattrick kon completteren: 1-3!

En dat is 3!

Drie goals uit evenzovele kopballen, wat een effectiviteit! Ryan is helemaal los. Dat zagen de fans ook. "Alle ball'n op de kop van Polko" werd er geroepen. Zijn vader John-Boy kon een glimlach niet onderdrukken. Dat kon de vader van Chiel een paar minuten later ook niet trouwens, want zijn oogappel had op een haar na de goal van het jaar gescoord. Zijn duizelingwekkende solo langs een handvol Lichtenvoorders deed de liefhebbers langs de lijn watertanden. Kappen... draaien... een Cruiff-turn, een Zidane, het hele voetbaltruukjeshandboek kwam langs in één eeuwigdurende weergaloze actie waarmee hij zich in scoringspositie manouvreerde. Zijn schot leek zo de rechterhoek in te zeilen, ware het niet dat de LONGA-keeper met een uiterste redding de bal tot corner kon verwerken.




In de slotfase kwam LONGA nog een paar keer dichtbij de aansluitingstreffer, maar Tom stond zijn mannetje en zijn verdedigers ook trouwens. Het was worstelen, maar ze kwamen boven. Luctor hield stand en zette hiermee een reuzenstap naar direct lijfsbehoud. De finish is in zicht, maar we zijn er nog niet. De marge van 6 punten op Sparta Enschede is prettig, maar zeker geen reden om achterover te gaan leunen. Nog een paar keer vlammen en het zou zomaar kunnen dat Luctor D1 in de bovenste helft van de Derde Divisie gaat eindigen. Wij van IWEKB houden u op de hoogte.

zaterdag 18 maart 2017

The Dab is dood, leve de Bokito!

De wedstrijd Luctor D1 - ROHDA D1 kende vandaag een wereldprimeur: De Bokito!

Onder toeziend oog van zijn vader - de zilverrug Patrick van der Ley - was het zoon Sil die zijn nieuwe juichbeweging voor het eerst aan het Luctorpubliek toonde. Sil, die als een echt alfamannetje zijn duel won van zijn directe tegenstander om vervolgens  voor Luctor D1 de belangrijke 2-1 te maken, wilde dat maar al te graag weten. Wat volgde was een vreugdedans zoals we die kennen van euforische bosgorilla's. Het moet wel raar lopen als dit niet de nieuwste rage op de Nederlandse voetbalvelden gaat worden:

The Dab is dood, leve de Bokito!


Zoek de verschillen: Bokito (midden) en Sil (rechts)

De metamorfose: Arjan Rikmanspoel

Vandaag was het dan zover voor een markant Luctorfan. Op een afgeladen Sportpark De Horst vertoonde hij zich voor het eerst na zijn metamorfose. Mensen moesten twee keer kijken toen ze hem zagen. "Was dat niet Arjan Rikmanspoel?" Ja mensen, het was'm echt. Want vanaf nu gaat hij als brildrager door het leven. En het moet gezegd, hij is er niet nog lelijker op geworden.

Namens alle medebrildragers zeggen wij van Ik Worstel En Kom Boven:

Welkom bij de club Arjan!


Arjan 2.0 of liever: -2.0 links en -1.50 rechts

Luctor D1 verslaat ROHDA in wedstrijd met drie gezichten

Luctor D1 heeft vandaag tegen ROHDA Raalte opnieuw een flinke stap gezet naar direct lijfsbehoud in de Derde Divisie. Het jonge team van coach Robbie overrompelde ROHDA in het eerste kwartier door hun verdediging steeds op te jagen. Luctor had toen al met 3-0 voor kunnen staan, maar alleen Teun vond het net na een snelle aanval over links. Halverwege de eerste helft kantelde de wedstrijd en was ROHDA de bovenliggende partij. Na rust scoorde het de verdiende gelijkmaker en leek het erop dat Luctor de wedstrijd uit handen ging geven. Daar dacht Sil anders over, want met zijn karaktervolle eenmansactie op de rand van het strafschopgebied hielp hij Luctor over het dooie punt heen. Zijn goal deed de wedstrijd opnieuw kantelen, want na de nieuwe voorsprong van Luctor was het verzet van ROHDA gebroken. Luctor liet zich nu de kaas niet meer van het brood eten en ging op zoek naar de bevrijdende 3-1. Die werd verdiend gescoord door Ryan die zich daarvoor een slag in het rondte had gewerkt. De 3-1 was ook de einduitslag waarmee Luctor tegen een sterke middenmoter drie hele belangrijke punten op De Horst wist te houden.


Sil in het duel waaruit hij de 2-1 weet te scoren

In de aanloop naar de wedstrijd tegen ROHDA Raalte kreeg Luctor D1 een flinke domper te verwerken. Aanvoerder Rogelio  had thuis 'bij een stoeipartij' zijn hand gebroken waardoor hij minstens een maand niet inzetbaar is. Het team zou dus zonder zijn steunpilaar in de verdediging, de belangrijke fase in de competitie met wedstrijden tegen de directe concurrenten Longa en Sparta moeten afwerken. En vandaag dus ook tegen middenmoter ROHDA Raalte.

De plek van Rogelio in het hart van de defensie werd nu ingenomen door Robin, terwijl Glenn de linkshalfpositie van Robin voor zijn rekening ging nemen. Daarnaast koos Robbie om nu met de punt naar achteren te spelen, om zo het centrum achterin - zonder Rogelio - ondersteuning te kunnen bieden. Dit pakte goed uit. Het centrale gelegenheidsduo Koen en Robin stond als een huis, alsof ze al jaren samen speelden.

Maar ook in de linies ervoor zag het er goed uit. Vanaf het eerste fluitsignaal greep Luctor de bezoekers bij de keel. Al in de eerste minuut had het op 1-0 moeten komen toen Casey op rechts aan zijn bewaker ontsnapte en een puike voorzet  afleverde, maar Glenn en Teun vergaten om de trekker over te halen. Toch was hiermee de toon gezet. ROHDA werd diep op eigen helft opgejaagd door het middenveld en de voorhoede van Luctor.


Een tweede kans liet niet lang op zich wachten. Casey kwam even buiten het strafschopgebied in balbezit en zag dat de ROHDA-keeper iets te ver voor zijn doel stond. Zijn listig gebogen schot kon hij met een glanzparade nog net over de lat wippen.

Glanzparade ROHDA-keeper

Weer net niet. Maar drie keer is scheepsrecht, want de derde kans was wel raak. Sem veroverde de bal op het middenveld en stuurde Teun de diepte in die een vrij veld voor zich had. De blonde linkspoot zag de keeper voor zich opdoemen maar hield het hoofd koel. Hij krulde de bal langs de goalie in de linkerhoek: 1-0!






De voorsprong was tot dat moment dik en dik verdiend en smaakte naar meer. Helaas voor het thuispubliek liep het anders dan gehoopt. Er ging nu bij ROHDA ook een lichtje branden dat Luctor echt niet te verslaan was met de handrem er op. De Sallanders schakelden een tandje bij waardoor Luctor de grip over de wedstrijd kwijtraakte. ROHDA kwam vaker in de buurt van het doel van Tom, maar scoren deed het niet voor rust. Dit was mede de verdienste van het eerder genoemde centrale duo Robin en Koen die met hun alerte spel steeds voorkwamen dat ROHDA echt gevaarlijk werd.

In de rust maakte coach Robbie een paar omzettingen waardoor Glenn, die een beetje aan het zwemmen was op het middenveld, naar achteren werd geschoven. Dit leek een logische ingreep, maar na rust was Luctor nog steeds zoekende om de flow van het eerste kwartier terug te vinden. ROHDA drukte Luctor terug op eigen helft en kreeg ook kansen. Knullig balverlies op het middenveld verraste de tot dan toe goed georganiseerde Luctordefensie dat ijskoud werd afgestraft door de reusachtige blondine in de spits van ROHDA.

ROHDA-spits scoort de gelijkmaker
Nu was het zaak voor Luctor om niet het hoofd te verliezen, iets wat we in het verleden meer dan eens zagen gebeuren. ROHDA dat beschikte over een aantal technisch begaafde spelers die de bal goed rondspeelden, wilde nu doordrukken. Luctor gaf zich echter niet gewonnen, al kwamen de bezoekers via hun blonde spits bijna op voorsprong. Tot opluchting van het thuispubliek had zij haar vizier niet op scherp staan toen ze na een mooie aanval de bal in de voeten kreeg: haar schot ging naast.

Luctor had dringend een oppepper nodig om de vastgelopen motor weer aan de praat te krijgen. Gelukkig had Sil hiervoor het juiste gereedschap. In een verbeten duel op de rand van het strafschopgebied van ROHDA ontdeed hij zich van zijn tegenstander waarna hij met een ziedende streep in de linkerhoek de keeper van ROHDA verschalkte. BAM! 2-1!








Dit was precies wat Luctor nodig had. Sils goal was een dreun van jewelste voor ROHDA. Het deed de wedstrijd voor een tweede keer kantelen en vanaf dat moment speelde Luctor een gewonnen wedstrijd. Casey en Dylan kwamen een paar keer goed door over de flanken en Ryan jaagde voorin achter elke bal aan. Luctor had het vloeiende spel van het eerste kwartier weer teruggevonden en liet het niet meer uit de vingers glippen. Met nog vijf minuten op de klok zorgde Luctor voor een passend slotakkoord. Glenn speelde na een mooie dribbel Ryan vrij die met een droge knal de wedstrijd op slot gooide: 3-1. HOPPA! Drie hele belangrijke punten blijven op De Horst na een schitterende teamprestatie van Luctor D1. Door het ontbreken van hun aanvoerder Rogelio, moesten anderen nu hun verantwoordelijkheid nemen en dat deden ze voorbeeldig. Ze konden zich niet meer verschuilen en deden wat er van hen gevraagd werd.

Coach Robbie kon zich met de sleutelwedstrijd tegen LONGA voor de boeg, geen beter scenario wensen.



zondag 12 maart 2017

Heracles Almelo toont mentale veerkracht tegen FC Utrecht

Hallo fans, volgers van dit blog zijn op deze plek gewend van alles en nog wat te lezen over Luctor et Emergo, maar uw IWEKB-verslaggever leek het deze week voor de verandering eens aardig om verslag te doen van de wedstrijd Heracles Almelo - FC Utrecht. Te meer omdat de woorden Ik worstel en kom boven wel heel erg van toepassing waren op deze wedstrijd.

Heracles is sinds de winterstop nog zoekende naar het juiste ritme getuige de 16e plek op de ranglijst van het kalenderjaar 2017 en ook de afgelopen twee wedstrijden tegen Ajax en NEC gingen kansloos verloren. Tegen Utrecht hoopte het team van John Stegeman voor een stuntje te zorgen, want de ploeg van Erik ten Hag blijkt in uitwedstrijden bijna niet te kloppen. Alleen PSV en Ajax wisten dit seizoen tegen de Utrechters de drie punten in eigen huis te houden. Daarnaast had het  al zijn 6 wedstrijden op kunstgras niet verloren.

Aan Stegeman de schone taak om met een strijdplan te komen. Dat viel nog niet mee want mede door blessures, waren enkele posities wel erg licht bezet. Vooral de vraag wie rechtsback moest spelen was een lastige. Vorig jaar veroverde Wout Droste een vaste plek in de hoofdmacht ten koste van Tim Breukers. Dat was natuurlijk niet zo moeilijk want Breukers kan namelijk niet voetballen. Dat kan Wout Droste wel. Dat wil zeggen, dat kon'ie. Dit jaar is hij geen schim meer van de solide back zonder fratsen, die altijd een zeven-min of hoger scoorde. Zijn niveau is inmiddels zo ver gezakt dat Stegeman uit arren moede maar weer besloot om Breukers ( 'Den Knooierd') het voordeel van de twijfel te gunnen. Maar de Almelose oefenmeester was er toch niet helemaal gerust op. Hij moest met een voetbaltactische noviteit komen om er zeker van te zijn dat de fouten die Breukers zou maken, geen gevolgen zouden hebben. Voor de zekerheid had hij Mike te Wierik daarom een linie achter Breukers geposteerd als rechtsback-back. Dat was verstandig van Stegeman maar het betekende wel dat het middenveld met een man minder speelde.

Dit zagen we terug in de wedstrijd. Het getalenteerde middenveld van Utrecht speelde onder aanvoering van baltovenar Barazite Heracles in de eerste helft geregeld van het kastje naar de muur. De 0-1 stand bij rust (goal Ayoub) was aan de magere kant. Het was aan Bram Castro te danken dat de Almeloërs niet al met een 0-3 achterstand de kleedkamer ingingen. De Belg toonde zich als sluitpost eens te meer een puntenpakker. Toch leek er voor Utrecht, ondanks dat het slecht met zijn kansen omsprong, geen vuiltje aan de lucht. Heracles had een wake-up-call nodig om de wedstrijd weer naar zich toe te trekken. Die kwam er ook van de persoon van scheidsrechter Kamphuis, vlak voor rust.

Kamphuis belaagd door Heraclieden (Fotostill FoxSports)
De leidsman liet in de 45e minuut na om Van der Maarel een tweede gele kaart te geven voor het vastpakken van Kuwas, die anders zo goed als vrij baan had gehad naar het doel van Utrecht en floot voor het rustsignaal. De spelers van Heracles reageerden als door een wesp gestoken. In woord en gebaar lieten ze Kamphuis weten hoe ze over zijn coulante houding tegenover Van der Maarel dachten.

Dat het net voor het rustsignaal gebeurde was misschien maar goed ook. Nu konden ze even tot rust komen en kon Stegeman de negatieve energie bij zijn spelers kanaliseren naar positieve dadendrang. Het resultaat mocht er wezen want de Heraclieden stapten als herboren uit de kleedkamer. De 1-1 viel al in de 46e minuut toen Kuwas een heerlijke splijtende pass van Hoogma in de volle loop uit de lucht kapte, hiermee keeper Jensen van Utrecht het bos in stuurde, waarna hij behendig binnentikte.

De klap kwam hard aan bij de bezoekers, terwijl Heracles juist een mentale oppepper kreeg. Het creatieve middenveld van FC Utrecht werd voortdurend op de huid gezeten waardoor het nauwlijks nog gevaarlijk werd. De tweede helft werd een gevecht van twee speelstijlen: passie versus creativiteit. In de negentigste minuut won de passie van Heracles het van de creativiteit van Utrecht.

Bruns: van Schlemiel tot Matchwinner (Fotostill Foxsports)
Een pass van Gosens over een meter of vijftig belandde via Kuwas bij captain Bruns. Deze zag zijn schot nog gekeerd door Jensen maar in de rebound kopte Bruns de 2-1 binnen. Een mooie opsteker voor de matchwinner, want in de eerste helft was hij nog de schlemiel toen hij met een verkeerde pass de 0-1 van Utrecht inluidde.

Andermaal had Heracles zijn veerkracht getoond want het heeft met deze overwinning nu al 15 punten verzameld na eerder in de wedstrijd achter te hebben gestaan. Dat zien de Heraclesfans (en dan vooral die van Luctor) graag: Ze worstelen en komen boven.

zaterdag 4 maart 2017

BWO blaast bekersprookje Luctor D1 uit

Het bekeravontuur van Luctor D1 is op de eerste zaterdag van maart in de kwartfinale geëindigd tegen het Hengelose BWO. In een wedstrijd met weinig hoogtepunten hadden de spelers van Luctor hun kop niet naar bekervoetbal staan.. Het voetbal van de Almeloërs beperkte zich grotendeels tot het spelen van "de lange bal". Deze tactiek wil nog wel eens werken, wanneer het team tot op het bot gemotiveerd de strijd aangaat, maar daarvan was vandaag geen sprake. Als een stel verveelde pubers speelden ze een verplicht nummer af. BWO - bepaald geen wonderteam - had wel de juiste instelling en profiteerde van de off-day van de bezoekers. Bij een corner stond het team van Luctor niet op te letten waardoor een BWO-er de bal bijna ongehinderd kon inschieten: 1-0. Daarna had Luctor nog meer dan een halve wedstrijd om de zaken weer recht te zetten, maar de echte wil om te winnen ontbrak. Pas in de laatste tien minuten - met Rogelio als stormram voorin - leek het nog ergens op en kwamen er een paar dotten van kansen, die echter niets opleverden. Wat ook niet hielp, was dat de Luctorspelers elkaar nogal eens de huid volscholden in plaats van elkaar op te peppen. Al met al een weinig verheffende vertoning dus.

Het leek uw IWEKB-verslaggever daarom beter, om het vandaag hierbij maar te laten.

Volgende keer, tegen DZOH in Emmen, beter.