Sensationele bekerstunt in Rijssen: Luctor C1 knikkert Excelsior '31 uit de beker

Vantevoren werd er al stiekem gehoopt op een stuntje. Luctor C1 stond verrassend eerste in de bekerpoule, waar vooraf derdedivisionist Excelsior '31 tot grote favoriet was bestempeld. Omdat de regionale topclub uit Rijssen tegen Den Ham punten had gemorst, had Luctor op het schitterende Sportpark De Koerbelt aan een gelijkspel genoeg om door te mogen bekeren. Excelsior had echter snode plannen en draaide Luctor vanaf minuut één de duimschroeven aan. In het eerste half uur was het eenrichtingsverkeer naar het doel van Tom. Luctor mocht zich gelukkig prijzen dat Excelsior slechts één keer het net wist te vinden. Pas in de slotfase van de eerste helft wist Luctor zich aan de wurggreep van zijn tegenstander te ontworstelen. Men kon slechts gissen naar het spul dat elftalleider Mark in de thee moet hebben geroerd, want na rust stond er een als herboren Luctor op het veld: Fanatiek, fel, doelgericht en onvermoeibaar werd Excelsior teruggedrongen op eigen helft. Binnen vijf minuten waren de rollen helemaal omgedraaid na goede goals van Teun en Sem. Ook daarna hield Luctor het initiatief. De gastheren bleven het wel proberen maar de beste kansen waren voor Luctor. Geen moment kreeg je de indruk dat grootmacht Excelsior dit nog wel recht kon breien. En dat gebeurde ook niet want Luctor bracht de voorsprong met een soevereine wedstrijdmentaliteit over de eindstreep waarmee de eerste bekerstunt van dit prille seizoen een feit was.

You'll never..... catch it, Sems schitterende indraaiende bal was onhoudbaar

Het leven van een zaakwaarnemer van een C-junior gaat niet altijd over rozen. Dat geldt ook voor de manager van Ivar. Hij dacht op zaterdagochtend nog even een kwartiertje extra slaap te kunnen meepakken door het plichtmatige verzamelritueel op De Horst over te slaan en direct naar sportpark De Koerbelt te rijden, maar daar stak trainer Huub een stokje voor. Om kwart over moest Ivar zich namelijk melden voor de wedstrijdbespreking. "Geweldig[duimpje omhoog]" antwoordde Ivars zaakwaarnemer in de C1-groepsapp met nauwelijks verholen ironie. Kijk, dan had de zaakwaarnemer van Teun dat toch handiger aangepakt, want hij vertelde zijn jonge cliënt dat hij zelf alvast naar Luctor moest fietsen. Hij zou hem dan wel oppikken als ze klaar waren voor vertrek. Hadt'ie mooi de tijd om nog even de krant te lezen en wat zaken te regelen in het kleine kamertje waar hij zoals te doen gebruikelijk altijd 's ochtends de krant las en zijn urgente zaken regelde.

Afijn, even na half negen was iedereen present om gezamenlijk in kolonne naar Rijssen te rijden. Dat wil zeggen, dat was de bedoeling maar dit ging meteen al mis. De zaakwaarnemer van Jesper wilde kennelijk via Bornerbroek en Enter rijden want hij ging linksaf richting Van Rechteren Limpurgsingel. Waar hij even niet aan dacht was het feit dat deze weg in de richting Zenderen was afgesloten wegens werkzaamheden. Bij het kruispunt besloot hij om een u-bocht te maken om zo via de Vriezenveense weg via Wierden naar Rijssen te rijden. Vele auto's uit de supporterskaravaann volgden hem slaafs Zo niet uw wakkere IWEKB-verslaggever. "Wat doet hij nou?" Dacht hij bij zichzelf, "Je kan te gewoon de Rechtterenlimpurg richting Vriezenveen nemen?" Hij had natuurlijk gelijk, want toen uw verslaggever het kruispunt Bleskolksingel - Plesmanweg overstak, zwaaide hij triomfantelijk naar de supporterskaravaan die mooi moest wachten voor het rode verkeerslicht.

Toch maakte hij zelf later ook een verkeerde keuze. Hij koos ervoor om voor Rijssen linksaf te slaan naar de N347. Een lekkere snelle weg, maar wel behoorlijk om. De zaakwaarnemer van Tijn die achter hem reed, ging gewoon rechtdoor door de stad en kwam zo als eerste aan op de Koerbelt. Alleen was het uw IWEKB-verslaggever die als laatste lachte, . De manager van Tijn gokte namelijk dat er vooraan nog wel ergens een plekje vrij was op de parkeerplaats, maar wat hij geen rekening mee hield, was dat er de "Ter Horst Anker ren" gaande was bij Windhonden Renvereniging Rijssen. De parkeerplaats werd nu niet alleen bevolkt door auto's van voetbalouders maar ook door vele overdwars geparkeerde caravans van windhondenrenmensen. Hij moest dus onverrichterzake weer de parkeerplaats af om een plekje te zoeken op de toegangsweg. Uw IWEKB-verslaggever had zijn bolide toen al lang en breed geparkeerd. Zo, dan weet u dat ook weer.

Werd er nog gevoetbald dan? Jazekers! Het was een soort van finale in de bekerpoule tussen Excelsior '31 C1 en Luctor C1. Na twee wedstrijden voerde Luctor verrassend de ranglijst aan met 6 uit 2. Excelsior had vorige week tegen Den Ham verzuimd om te scoren (0-0) en volgde op 2 punten. Hierdoor moest de derdedivisionist vrezen om in de poulefase al uit het bekertoernooi te worden gekegeld, Excelsior-onwaardig volgens de kenners. Luctor wist natuurlijk dat de buit nog lang niet binnen was. Het was zaak net zo te beginnen tegen Excelsior als het vorige week deed tegen SJO JOC JO15-1 (In een keer goed!). Meteen d'r op vliegen was het devies. Helaas pakte dit voor het team van coach Huub anders uit want het bleek dat Excelsior er net zo over dacht. Vanaf het eerste fluitsignaal grepen de Rijssenaren het initiatief. De roodwitten lieten de bal goed rondgaan, terwijl Luctor amper de bal over meer dan drie schijven wist te verplaatsen. Het middenveld van Luctor wist zich geen raad met het slimme positiespel van Excelsior. Het duurde eigenlijk nog best lang voordat de thuisploeg scoorde, pas na een goed kwartier. Als je wat langer keek zag je ook waarom. Het was een team met een voorbeeldige voetbalfilosofie (verzorgd, opbouwend spel) maar miste stootkracht voorin. Ondanks hun dominantie in het eerste half uur, waren de kansen voor het doel van Tom relatief schaars. Hierdoor bleef Luctor een vroegtijdige afstraffing bespaard.

Na een minuut of vijfentwintig ging de Rijssense storm liggen. Luctor kreeg eindelijk wat lucht om het ook eens wat langer dan twee gelukte passes op de helft van de tegenstander vol te houden. Vlak voor het rustsignaal kreeg het zowaar een paar kansen wat de stemming in het bedrukte uitvak goed deed. Een gelijkspel zit er misschien nog wel in, zo was de wens de vader van de gedachte. De bal is rond nietwaar?

Wat er vervolgens in de catacomben onder de hoofdtribune allemaal gezegd, gedaan en geslikt is, zullen we wellicht nooit weten, maar Luctor stapte als uit de as verrezen uit de kleedkamer. Er stond ineens een tot de tanden gewapende voetbalmachine op het veld, die lak had aan reputaties. Excelsior wist niet wat het overkwam. De blauw-witte wervelwind die nu over de Koerbelt raasde gooide binnen vijf minuten de wedstrijd op zijn kop. Teun deelde de eerste tik uit. Uit een heerlijke diagonale pass van Sem lanceerde hij zichzelf voor de keeper van Excelsior die hij met een zacht maar loepzuiver schot -"een kutschot" zoals Teun na de wedstrijd toegaf - te slim af was. Vijf minuten later wreef Sem nog meer zout in de Rijssense wonden met een indraaiende vrije trap vanaf de linkerflank die pardoes in het doel zeilde.

Teun op weg naar de 1-0

Excelsior had twee enorme opdoffers gekregen en wankelde als een reus op lemen voeten. Luctor kreeg nog diverse mogelijkheden om de wedstrijd op het slot te gooien maar was slordig in de afwerking. De derdedivsionist was dus nog steeds niet verslagen. Het hield stug vast aan zijn voetbalfilosofie van verzorgd samenspel wat op zich te prijzen was maar soms heb je ook een breekijzer nodig. Daar ontbrak het de Rijssenaren aan. Of misschien leek dat alleen maar zo en waren het de verdedigers van Luctor die boven zichzelf uitgroeiden door hun mannetjes vakkundig kalt te stellen. Alleen al de actie van Tijn die de linksbuiten van Excelsior met een bijna plagerige kapbeweging het bos in stuurde was de reis naar Rijssen waard.

Hoe langer de wedstrijd duurde, hoe meer je besefte, dit geven ze niet meer weg. Ook toen Excelsior uit frustratie zijn toevlucht zocht tot schopvoetbal hield Luctor het hoofd koel. Ze lieten zich de kaas niet meer van het brood eten. Dat is ook een kwaliteit. Toen de scheidsrechter ten slotte floot voor het eindsignaal voelde het vreemd genoeg niet eens als een bevrijding. Ze waren gewoon beter geweest. De David uit Almelo-Noord had de Goliath uit Rijssen met hartverwarmend dynamisch voetbal uit de beker gegooid. Hulde!

Er zijn ook meer foto's en die kunt u HIERRR bekijken.