Seizoensopening Luctor C1: Natter dan natte nul-nul

In een door de weergoden gestraft Saasveld moest Luctor C1 het opnemen tegen het in de beker verrassend sterk presterende Saasveldia. De uit de kluiten gewassen ploeg uit het Twentse boerendorp heeft  kick-en-rush-voetbal tot ware kunst verheven. De bezoekers uit Almelo kozen voor een meer eigentijdse voetbalfilosofie. Daar kwam in de eeste helft helaas weinig van terecht door de verschrikkelijke regenbuien die Sportpark De Esch teisterden. Goed voetballen was onbegonnen werk. Het enige echt noemenswaardige moment was een magnifieke vrije trap van Casey die op de kruising uiteenspatte. Na rust werd het droog wat de wedstrijd ten goede kwam. Luctor was technisch en combinerend de betere ploeg, terwijl Saasveldia steeds loerde op de counter. Als je goed keek viel er best wel wat te genieten, maar voor een lekkere pot met veel kansen en doelpunten was je vandaag in Saasveld aan het verkeerde adres. In de slotfase moest het lustig er op los schoppende Saasveld het doen met een man minder waardoor er een soort powerplay van Luctor ontstond. Dit leverde wel kansen op maar geen goals. Eindstand 0-0.

Na de vroege bekerpot van vorige week tegen Excelsior '31 (om 08:15 verzamelen op De Horst) was het wel fijn dat de eerste wedstrijd van de competitie voor Luctor C1 tegen Saasveldia om 14:00 op de kalender stond. Iedereen kon zich zo in alle rust voorbereiden op de wedstrijd. Dat gold ook voor uw IWEKB-verslaggever. Vorige had hij het er in de kantine nog over met de zaakwaarnemer van Sil dat hij die ochtend geel geen tijd had gehad om te douchen. "Gauw even kop-en-kont met het washandje" vertelde hij de voormalig topreservekeeper van Heracles. "Dat doe je dan toch wel in de goede volgorde met dat washandje?" Vroeg de oud-Heraclesgoalie enigszins ongemakkelijk.

"Ja hoor, dat heb ik geleerd van mijn vrouw." Zoals u wellicht weet is de echtgenote van uw IWEKB-verslaggever verpleegkundige in het ZGT. Van haar weet hij dat zaalpatiënten niet elke ochtend gedoucht kunnen worden, maar wel met het washandje een wasbeurt krijgen volgens de kop-en-kont methode. Het is bij deze wasmethodiek zaak om met het washandje eerst de kop te wassen en daarna de kont. Wel wil ik u het advies meegeven dat, mocht u ooit op een ziekenzaal komen te liggen, om voor de zekerheid een plekje in zaal 1 in het eerste bed bij de deur te reserveren. Dus niet het laatste bed in zaal 3.

Maar waar waren we ook al weer gebeleven? Oh ja, we hadden dus alle tijd voor de voorbereiding van de match om twee uur. En wie coach Huub inmiddels een beetje kent, weet dat hij zweert bij een grondige voorbereiding. "Rond 12:30 uur vertrekken we." meldde hij in de groepsapp. Anderhalf uur voor de aftrap dus. De zaakwaarnemer van Teun vroeg daarop: "Gaan we met de fiets?" Een vlugge blik op Google Maps leerde namelijk dat de snelste fietsroute naar Sportpark De Esch in Saasveld slechts 42 minuten zou kosten. Dan waren er nog 48 minuten voor de warming-up (De teambespreking was in Almelo al gedaan).




Maar nee, we zouden gewoon met de auto gaan aldus Huub. "Mmmh" dacht de zaakwaarnemer van Teun, "Moeten we dan zolang in de kantine zitten?" Hij ging even uitzoeken of er nog wat anders te doen was in Saasveld die zaterdag, kon hij er nog een leuke middag van maken. Opnieuw moest Google uitkomst bieden: "Agenda Saasveld" tikte hij in het zoekvenster.

"Geen agenda items" was het resultaat. Er was dus afgezien van de wedstrijd Saasveldia C1 - Luctor C1 niks te doen in Saasveld die middag.

Sterker nog, bij aankomst op Sportpark De Horst leek het wel of de wedstrijd òòk was afgelast want de parkeerplaats was helemaal uitgestorven. Binnen in de kantine was het niet anders, je kon er een kanon afschieten.

Gezellig is anders

Was de wedstrijd afgelast dan? Nee, die ging gewoon door, want die werd gespeeld op kunstgras. "Werd'tie maar afgelast" dachten velen want och mensen wat was het nat buiten.

Wat er zich boven in de hemel heeft afgespeeld is niet helemaal zeker maar waarschijnlijk ging het zo:

God vraagt aan zijn weergoden: "Zeg wat hebben jullie de afgelopen vier maanden gedaan eigenlijk uitgevreten? Het is zo droog daar beneden. Sinds mei is er amper een druppel water gevallen. Wanneer gaan jullie al die bakken met water eens keer over mijn schepping uitstorten?" De regengod Anzar keek verschrikt op. "Ehrm oh, ehr ja baas, waren we nog van plan. Maar we hadden het nog druk met orkaan Florence in Amerika. We gaan het gelijk doen." Anzar ging meteen aan de slag. Hij pakte de watercontainer met de sticker "Nederland en Noord-Duitsland" en goot deze leeg in de beregeningsinstallatie. Daarna moest hij nog even de coördinaten van Nederland en Noord-Duitsland intikken. Hij keek even op het display, en zag dat het nog op "Saasveld en omstreken" stond. "Hey Aeolus, waar ligt Saasveld ook alweer?!" vroeg hij aan zijn collega die van de afdeling Wind. "Da's toch een dorpje in Oost-Nederland?" Zei Aeolus. "Oh da's goed genoeg" dacht Anzar, die geen zin had om "Nederland en Noord-Duitsland" in te tikken. "Hupsakee!" zei hij tegen zichzelf toen hij klikte op de knop "Run program".

Het gevolg laat zich raden. De bak water die bedoeld was voor het gebied "Nederland en Noord-Duitsland" voor die dag, werd helemaal over "Saasveld en omstreken" uitgesproeid. Tja, en dan krijg je dit:

Maar weer of geen weer, gevoetbald werd er. Dat was in de eerste helft volstrekt onbegonnen werk. De spelers van Luctor wisten zich geen raad met de barre omstandigheden en het gladde veld. Het was een rommeltje. De bezoekers namen wel het initiatief, maar van goed uitgespeelde aanvallen was amper sprake.

Het was Casey die zorgde voor het hoogtepunt voor rust. Hij mocht een vrije trap nemen van zo'n meter of twintig afstand. Saasveldia's keeper was wel 1.90 meter lang dus een hoge bal leek geen optie. Daar dacht Casey anders over want hij ranselde de bal met een enorme poeier tegen de kruising.

Schitterende vrije trap van Casey: De groene reus van Saasveld is gekopt maar krijgt hulp van het aluminium

Verder was het niet veel soeps, wat Saasveldia en Luctor het hondstrouwe publiek in de eerste helft voorschotelden. Net toen de scheidsrechter floot voor het rustsignaal werd het droog. Dat was fijn, want nu kon het water langzaam in de grond zakken zodat er weer een bespeelbaar veld ontstond. De tweede helft was dan ook veel beter te pruimen. Het contrast in spelopvatting tussen de gastheren en de bezoekers werd nu goed zichtbaar. Luctor probeerde de bal rond te laten gaan, zoekend naar openingen terwijl Saasveld zich hoofdzakelijk beperkte tot het hanteren van de lange bal in de diepte. Daarmee was de thuisploeg overigens niet ongevaarlijk. 

Tom moest blijven opletten

Maar hoe langer de wedstrijd duurde hoe meer Luctor controle over het spel kreeg.  De spelers van Saasveld hadden geen reguliere wapens meer om het technische overwicht van Luctor te bestrijden (De hakballetjes van Tijn en Jesper waren smullen) maar vonden toch een antwoord door over te gaan op "Realistisch voetbal". Dit is een term die ooit door de spelers van het beroemde Oranje van het WK'74 werd geïntroduceerd. Met realistisch voetbal bedoelden ze dat een tegenstander uit de wedstrijd moest worden gespeeld, zo niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. Met andere woorden: uit de wedstrijd schoppen. 

Welnu, Saasveld C1 bleek over een behoorlijke dosis realisme te beschikken. De spelers van Luctor waren vogelvrij en gingen niet mee in het harde spel van Saasveldia. Teun, Ryan en Casey, om er een paar te noemen, moesten het bekopen met enkele blauwe plekken, maar Dylan had minder geluk. Een flinke tackle op zijn enkel betekende voor hem einde wedstrijd.

Dylan kan niet meer verder

Hoewel de scheidsrechter wel steeds floot voor de vele overtredingen van de gastheren, had hij veel eerder strenger op moeten treden. Pas na de zoveelste trap op een Almelose enkel stuurde hij een Saasveldse "realist" voor vijf minuten naar de kant. Daarna voerde Luctor de druk nog meer op. Er ontstonden enkele hachelijke momenten voor het Saasveldse doel. Ook meende Luctor recht te hebben op een strafschop nadat Koen was neergehaald in de zestien, maar de arbiter was het voorval ontgaan. Het was nu alle vrouwen en kinderen eerst voor de verdediging van Saasveldia, dat kraakte maar het barstte niet.

Zo bleef het 0-0. Vantevoren zou Huub er waarschijnlijk voor hebben getekend, Saasveldia had immers een paar grote namen in het bekertoernooi uitgeschakeld, maar gezien het spelbeeld maakte er eigenlijk maar één team aanspraak op de overwinning, dat was Luctor. Maar goed, in ieder geval een resultaat en nog ongeslagen in officiële wedstrijden. Daar kon coach Huub wel mee leven.

Meer foto's kunt u HIERRRR bekijken.