De tweedejaars van Luctor D1wisten niet wat ze meemaakten in de tweede wedstrijd van het seizoen. Waar ze vorig jaar in de Derde Divisie (toen nog als eerstejaars) elke week op hun tenen moesten lopen om het allemaal te kunnen bijbenen, speelden ze vandaag in de beker tegen ploeg dat 3 klassen lager speelde dan ze gewend waren. Alsof een topklasser een eredivisionist had geloot. De gastheren kregen (vandaag spelend in rode reservetenues) alle tijd van de bezoekers om de bal rond te laten gaan en hun favoriete trucjes aan het thuispubliek te tonen. Aanvoerder Sil fopte keer op keer zijn tegenstander door de bal met een rolletje naar achteren te spelen en het spel naar de andere kant te verplaatsen.
Teun speelde met zijn tegenstanders alsof hij op het schoolplein voetbalde. Een panna, gevolgd door een slalom om drie spelers. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het was genieten geblazen voor de fans aan de kant.
Maar een voetbalwedstrijd kijken kan nog zo mooi zijn, er moet natuurlijk wel wat te zeuren overblijven. Dus ging de discussie tussen de heren voetbalanalitici langs de lijn over waar de poppetjes moesten staan. De papa van Gijs vond dat Ryan in de spits moest staan terwijl de papa van Teun hem juist als de ideale centrumverdediger voor ogen had. Luctor begon de wedstrijd met Ceder in de spits en dat was volgens de voormalig succestrainer in het Oostnederlandse schoolvoetbal een prima keuze. De papa van Teun zag zijn argument pardoes bevestigd worden toen Ceder na een weergaloze solo in de zestien met een loepzuivere schuiver in de linkerhoek, de score wist te openen.
Het stond 1-0 voor de papa van Teun. Maar clash der voetbalanalitici was nog niet gespeeld. De papa van Gijs maakte schitterend gelijk toen Ryan, die inviel voor Ceder, een lastige bal op de rand van de zestien kundig stillegde voor zijn rechter en tegelijkertijd zijn man uitkapte. Zijn schot door het midden leek houdbaar, maar vloog precies door de benen van de ongelukkige keeper. Met een tevreden grijns keek de papa van Gijs naar de papa van Teun. Het stond weer gelijk.
Daarbij bleef het niet. Ryan scoorde nog drie goals. Twee met het hoofd en een intikker. 4-1 voor de papa van Gijs zou je zeggen, maar daar was de papa van Teun het niet mee eens. Zijn kopkwaliteiten heeft hij nooit in twijfel getrokken, maar die waren ook bijzonder nuttig als voorstopper. En die intikker had Stevie Wonder ook nog gemaakt. Afijn, voorlopig zal de spitsendiscussie nog wel even voortduren.
Wat betreft de wedstrijd die geen wedstrijd meer was, was het zaak om niet de tel kwijt te raken. Naast de eerder al genoemde goals, scoorden Delano en Teun ook ieder twee maal, de een nog mooier dan de ander. Dat hadden er ook nog zes meer kunnen zijn als Sem - die op het middenveld strooide met schitterende passes - niet zoveel pech had vandaag. Want hij was niet alleen aangever, maar had zelf ook vele mogelijkheden op eigen succes. Helaas trof geen van zijn schoten doel: paal, lat, alles zat tegen. Je kon merken dat hij het er moeilijk mee had, want toen scheidsrechter Koray een keer floot voor een overtreding op een speler van Grol, liet Sem de scheids weten hoe hij over zijn arbitrage dacht. Hierop mocht Sem met een gele prent aan de broek vijf minuten lang zijn zonden overdenken aan de kant.
Niet dat het veel uitmaakte voor Luctor want ook met 10 man leek het wel of niet Grol maar Luctor met een man meer speelde. Dat kwam mede door de rushes van Wout die telkens weer vanuit het achterveld als een eenmansleger diep in de vijandelijke linies van Grol penetreerde.
Toen scheidsrechter Koray uiteindelijk afblies stond de teller op 8. Kortom een perfect begin voor Luctor D1 in het nieuwe seizoen, want met 6 uit 2 heeft het in de laatste poulewedstrijd bij De Tubanters genoeg aan een gelijkspel om door te bekeren. Fans en spelers hebben nu al zin in volgende week.
Voor de overige foto's die tijdens en rond de wedstrijd gemaakt zijn klikt u hierrrr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten