Eerste punt voor worstelend Luctor D1

In de eerste thuiswedstrijd van het seizoen hoopte Luctor D1 tegen Tubantia D1 de 3 punten op De Horst te houden. De Hoofdklassekampioen van vorig jaar had het team - net als Luctor - flink verjongd. De teams leken dus aan elkaar gewaagd en in de wedstrijd hielden ze elkaar ook aardig in evenwicht. De eerste helft was voor Tubantia, de tweede voor Luctor. Voor rust, waren de jongens van coach Robbie niet vooruit te branden. Geen bal kwam aan, duels werden gemeden, het was een wanvertoning. De openingsgoal van Tubantia na een mistrap van Tom was illustratief voor het spel van voor rust. Na een donderpreek van coach Robbie werd het in de tweede helft in ieder geval qua instelling een stuk beter. De 1-1 kwam na een fraaie aanval die begon bij Sem die Casey op rechts wegstuurde. Na een korte sprint gaf hij een loepzuivere voorzet op Dylan die de bal simpel kon binnentikken. Daarna ging Luctor voor de winst spelen met Rogelio als breekijzer in de spits. De aanvoerder was een plaag voor de Tubanterdefensie die zich geen raad wisten met de grote blauwe bulldozer. De eerste thuisoverwinning hing in de lucht maar de kansen die Luctor nog kreeg werden niet benut. 1-1 was al met al een uitslag waar beide teams wel mee konden leven.

Rogelio baant zich een weg tussen vier roodhemden

Als we naar de kalender kijken dan zit de zomer er bijna op. Kijken we echter naar buiten, dan lijkt het er allerminst op dat de herfst aanstaande is. De zomer is wat laat op gang gekomen, maar wil dat nu goedmaken en is hard op weg om van september de warmste maand van het jaar te maken. Voor de voetballers van Luctor D1 betekent dit dat de wedstrijden onder subtropische temperaturen worden afgewerkt. Extra ingelaste drinkpauzes zijn daarom noodzakelijk om de spelers te behoeden tegen uitdroging. Verzorger René heeft zich hierop goed voorbereid want sinds kort beschikt hij over een fors tray waterflessen waarmee de oververhitte puberlijfjes hun dorst kunnen lessen.

Het tray was in de match tegen HVV Tubantia zeker geen overbodige luxe. Probleem alleen was dat de rug van verzorger René was gaan opspelen. Fysieke inspanning diende hij tot een mimimum te beperken. Het sleuren met een vol krat water en het rennen naar geblesseerde spelers in afwachting van de verkoelende waterzak kon hij voorlopig op zijn buik schrijven.

Coach Robbie die altijd alles tot in de puntjes geregeld wil hebben, moest dus snel op zoek naar een vervanger voor deze vaak onderbelichte maar o zo belangrijke taak. Hij besloot dat de keeperstrainer Patrick de rol van Eerste Assistent-Verzorger op zich moest nemen. Toen de keeperstrainer werd ingelicht over zijn uitgebreide takenpakket, reageerde hij niet meteen onverdeeld enthousiast. De avond ervoor had hij op Camping Westerholt nog volop genoten van de heerlijke nazomer met enkele andere campinggasten. En dat ging gepaard met meer dan alleen een glaasje prik. Pas rond half vier had was hij het bed van zijn gezellige camping-chalet ingedoken, dus van een optimale voorbereiding was bepaald  geen sprake geweest. Daar had coach Robbie geen boodschap aan. Nood breekt wet.

Patrick voelt dat het gisteren iets laat geworden was. Hij weet hier nog niet van zijn nieuwe rol.

De met een licht prikkelende hoofdpijn kampende keeperstrainer nam de taak manmoedig op zich en deed het naar omstandigheden voortreffelijk. De sprints naar om verzorging smekende junioren gingen nog wat houterig maar wat wil je ook, na het bachanaal van de nacht ervoor. Met wat oefening en geheelonthouding op de dag voor de wedstrijd, kunnen er nog zeker 2 seconden winst geboekt worden.

Run Patrick, run!!

Dan nu de wedstrijd. Hierover is in de introductie eigenlijk alles al gezegd. Het was een wedstrijd verdeeld over twee helften met Tubantia dat in de eerste helft de zaken goed voor elkaar had, mede geholpen door het armoedige spel van Luctor.

Dit had coach Robbie zich heel anders voorgesteld. Hij nam zijn jongens buiten naast de kleedkamer bij elkaar voor een hairdryer treatment.

En warempel, in de tweede helft zagen we een ander Luctor. Het strijdtoneel speelde zich veel meer af op de helft van de bezoekers, omdat er nu wel voor elke bal gestreden werd. Het spel was nog steeds niet je van het, maar de inzet maakte veel goed. Dat D1 wel degelijk wat in huis heeft zagen we bij de gelijkmaker. Sem stuurde halverwege de helft van Tubantia met een afgemeten pass Casey op rechts de diepte in. Deze was sneller dan zijn directe bewaker en wist met strakke voorzet Dylan te bereiken die zich goed had gepotitioneerd bij de tweede paal. Hij tikte de bal simpel binnen. Een prachtig doelpunt briljant in zijn eenvoud.

Dylan tikt eenvoudig binnen na goed voorbereiden werk van Sem en Casey

Tubantia zat nu in de hoek waar de klappen vielen al was het wel een keer gevaarlijk dichtbij een penalty. Volgens iedereen van Tubantia werd er hands gemaakt in het strafschopgebied door een verdediger van Luctor, terwijl aan Luctorkant werd gezegd dat de arm aan het lichaam geplakt zat. Hoe het ook zij, er werd niet voor gefloten. 

Na de goal had Robbie nog een verrassing in petto voor Tubantia. Centrale verdediger Rogelio ging in de spits spelen. Deze onverwachte ingreep deed de wedstrijd bijna kantelen. Rogelio bulldozerde zich keer op keer door de defensie van Tubantia die met man en macht aan de bak moesten om de krachtpatser van het scoren af te houden. In een flitsende counter was hij bijna succesvol toen hij alleen op de keeper van Tubantia afliep. In plaats van te schieten ging hij voor de passeerbeweging. Rogelio kwam er wel voorbij, maar zijn draaicirkel was (net als bij een echte bulldozer) te groot waardoor hij de bal pas net over de achterlijn weer onder controle kreeg.

Rogelio passeert de keeper maar de bal komt net te laat om de bal in het doel te werken

Ook de hectische slotfase leverde geen goals meer op. Einduitslag 1-1. Minder dan gehoopt voor Luctor, maar na de draak van een eerste helft heeft het team zich na rust redelijk weten te herstellen. Het was een leerzame wedstrijd.