Uitverkocht huis bij laatste thuiswedstrijd Harm ten Napel

Luctor zal nooit meer hetzelfde zijn. Harm is er niet meer.

Harm zoals we hem kenden

Het bekendste gezicht van de mooiste club van Almelo, de grappige brompot, de onvermijdelijke, alomtegenwoordige Mr. Luctor, kreeg vandaag een ontroerend eerbetoon op de plek wat door de jaren heen zijn tweede huis is geworden.

Iedereen die Luctor een warm hart toedraagt was vanmiddag op Sportpark De Horst, om afscheid te nemen van Harm, een waar Luctoricoon. Een prachtig mens die je - hoe langer je hem kende - steeds meer ging waarderen. Net als olijven. In het begin is het even wennen, maar daarna weet je niet meer wat je zonder zou moeten.

Het werd een dag om nooit te vergeten. Het hoofdveld fungeerde als openluchtkerk waaromheen de hele Luctorfamilie zich had verzameld. Niet eerder was de bijnaam van het sportpark - De Blauwgele Tempel - zo toepasselijk als vandaag. 

De ceremonie was aangekleed met mooie woorden van dochter Henriëtte, het "laatste fluitsignaal" door schoonzoon Ewald, een eresaluut van Luctor 1, toepasselijke muziek van Normaal en een laatste ereronde van Harm over het hoofdveld onder een hartverwarmend minutenlang applaus van alle aanwezigen. 

Iedereen was verdrietig maar ook geroerd door de saamhorigheid en schoonheid van dit prachtige welverdiende afscheid. Verdriet kan ook mooi zijn, en dat was het vandaag.

Rust zacht Harm.

Voetbal Luctor gaat in zomerslaap maar kantineleven ontwaakt uit kunstmatig coma

Daar moet u zijn

In dit vreemde voetbaljaar is alles anders gelopen dan normaal. Competities werden ruw afgebroken, accomodaties gingen dicht. De wereld die voetbal heet, hield op met draaien. Iedereen zat thuis te zitten en moest zichzelf maar zien te vermaken. Daar was natuurlijk een hele goede reden voor, de COVID-19-epidimie moest worden teruggedrongen, maar pijn deed het wel in het voetbalhart.

Natuurlijk, alles is relatief. "Want hoe belangrijk is voetbal nu werkelijk?", zou men zich kunnen afvragen. Welnu, dat is ooit treffend verwoord door Bill Shankly, de roemruchte voetbalcoach van FC Liverpool:

Some people believe football is a matter of life and death, I am very disappointed with that attitude. I can assure you it is much, much more important than that.

[Vertaling: sommige mensen geloven dat voetbal een zaak van leven en dood is, ik ben erg teleurgesteld in deze opvatting. Ik kan u verzekeren dat het nog véél, veel belangrijker is dan dat.]

Hij zei het misschien met een knipoog, maar zo gek is het nou ook weer niet. Voetbal is het bindmiddel van de samenleving. Mensen kunnen nog zo van elkaar verschillen, maar voetbal schept banden die anders nooit zouden kunnen bestaan. Als het Nederlands elftal speelt, dan zijn we niet jong of oud, arm of rijk, wit of zwart, rooms of gereformeerd, nee dan zijn we allemaal oranje.

En op lokaal niveau - bij Luctor - zijn we allemaal blauw-geel.

Om dit uit te dragen gaat de Luctoriaan naar Sportpark de Horst - de blauw-gele tempel - om zijn geloof te belijden. De overeenkomsten met een roomse eucharistieviering zijn treffend.

1. Er wordt gegeten (Rooms: brood/hostie, Luctor: bal gehakt)
2. Gedronken (Rooms: wijn, Luctor: bier) 
3. En er wordt gezongen (Rooms: Gregoriaanse zang, Luctor: Hollandse meezingers).

Maar de afgelopen maanden werd ons dat allemaal onthouden. Tot gisteren, toen 's middags eindelijk, eindelijk de deuren van de blauw-gele tempel weer opengingen. En hoewel een bezoek aan de Luctorkantine nog wel aan enkele voorwaarden is verbonden, (Handen ontsmetten bij binnenkomst, 1,5 meter afstand van elkaar bewaren etc.) voelde het toch goed. We konden weer een beetje normaal doen. Het nieuwe normaal weliswaar, maar toch.

De bierkraan is weer open

In juli zal de kantine op donderdag en zaterdag geopend zijn voor iedereen. Reserveren niet nodig, maar vol = vol. Bij 100 aanwezigen gaat de deur dicht. Voetballen zit er nog even niet in. De zomerstop is net begonnen, maar vanaf 1 Augustus gaat dat ook weer van start met trainingen en oefenwedstrijden, althans voor de jeugdelftallen.

Ook wij van IWEKB doen het nog een tijdje rustig aan. Veel nieuws zal er de komende week niet te melden zijn.  We wensen u allen een fijne vakantie toe.

Ik Worstel En Kom Boven-hoofdredacteur toont tattoo aan grote publiek

Kort nieuws - "Vind je'm mooi?" vraagt de IWEKB-hoofdredacteur terwijl hij in zijn badkamer trots zijn bovenarm aan zijn vrouw laat zien. "Het is weer eens wat anders" antwoordt ze diplomatiek. Hij was nooit echt het type geweest voor een tatoeage, waardoor hij bij Luctor - waar de tattoo geldt als het officieuze clubkostuum - altijd een beetje een buitenbeentje is gebleven. Maar dat is nu dus verleden tijd. "Ik heb nu ook een clubkostuum!".

"Wat is het eigenlijk voor plaatje?" Vroeg de redacteursvrouw, de bovenarm onderzoekend. "PlaatjeS lieverd. Meervoud. Ik heb er ook nog ééntje op de onderarm, een kleintje op de linkerzij en eentje op de kleine linkerteen laten zetten. Want als je eenmaal begint met een tatoeage, kun je niet meer stoppen. Maar om je vraag te beantwoorden, het is een abstracte afbeelding van de Oranjestraat. Of eigenlijk een afdruk van de Oranjestraat." “Doet het pijn?" Vroeg zijn vrouw (werkzaam als verpleegkundige in het ZGT). "Och, ja dat hoort er bij. Wie mooi wil zijn moet pijn lijden."

Keuzes staf nieuwe Luctor B1 uitgelekt

Het seizoen 2019/2020 is door de Covid-19-perikelen als een nachtkaars uitgegaan, maar dat wil niet zeggen dat er nu niks gebeurt op het voetbalfront. Zo is de staf van Luctor B1 van het komende seizoen, vrijdag jl in het diepste geheim bijelkaar gekomen in de woning van coach Huub voor de nabeschouwing van het afgelopen seizoen. Daarnaast zou de B1-selectie van seizoen 2020/2021 die avond uitvoerig worden besproken. Huub had alles tot in de puntjes geregeld want het bier stond koud in de koelkast en het keuzemenu van AFHAALBISTRO FLINTSTONE had hij in zijn telefoonscherm staan zodat de mannen niet hoefden te klagen over knorrende magen.

Coach Huub en zijn assistent Tom eerder deze week op de training

Uit zeer betrouwbare bron weten wij dat naast coach Huub, ook teammanager Patrick, assistent-trainer/vlagger Tom en PR-chef Robert bij het overleg aanwezig waren.  Meer personen kon trouwens ook niet. Dat liet de gezellig ingerichte, maar niet al te ruime woonkamer niet toe, in verband met de 1,5-meterregel. Voor advies was er ook nog even telefonisch contact met oud-Luctor B1-coach (ad interim) Dilano. Het was voor de B1-staf nog lang wikken en wegen om tot een goede afgewogen selectie te komen, maar uiteindelijk kwamen de volgende keuzes uit de bus rollen:

Assistent-coach Tom, Coach Huub en Teammanager Patrick op de foto met hun selectie

Huub: Kipsaté menu - 4 stokjes eigen gemaakte saté met pindasaus, gebakken aardappelschijfjes, rauwkost en een koude saus naar keuze

Tom: Kipsaté menu - 4 stokjes eigen gemaakte saté met pindasaus, gebakken aardappelschijfjes, rauwkost en een koude saus naar keuze

Patrick: Kipfilet menu - Goed gekruide kipfilet met champignons, paprika en uien, gebakken aardappelschijfjes, rauwkost en een koude saus naar keuze

Robert:  Schnitzel menu - Varkenschnitzel met zigeunersaus, gebakken aardappelschijfjes, rauwkost en een koude saus naar keuze.

 De keuze voor drank was unaniem: Grolsch, al werd er ook af en toe tussendoor een colaatje genomen door de PR-chef.

Luctor Schiet'm van de Fiets Challenge compilatie

U heeft het waarschijnlijk al meegekregen via de sociale media of van familie en vrienden:

De Luctor-Schiet'm-van-de-Fiets-Challenge. 

Hierbij is het de bedoeling dat durfals met een Luctorhart zich voor een X-bedrag door iemand met een voetbal van de fiets laten schieten. Met dit mooie initiatief van Luctor 1-spelers Niels Middelkamp en Chris Boddeman wordt er op een ludieke manier geld opgehaald voor voetbalclub Luctor et Emergo, dat door de Coronacrisis ineens alle zeilen bij moet zetten om de eindjes aan elkaar te knopen.

Hieronder ziet u een playlist van echte Luctormannen (en ook één echte Luctordame) die zich met gevaar voor eigen leven van de fiets hebben laten schieten.

Wanneer u dit kunt waarderen, klikt u dan op de link HIERRRRR alwaar u uw waardering kunt uitdrukken in klinkende munt voor Luctor et Emergo, de club van uw hart.

OF...... u kunt zich natuurlijk ook aansluiten bij de helden die u zijn voorgegaan en zelf een filmpje posten. Durft u de challenge aan?

Teammanager C1 laat weer matje groeien. Eega glijdt bijna van fiets.

Van onze societyverslaggever

Het is al een tijdje noodgedwongen rustig geweest op deze plek (het einde van de corona-lock-down is nog niet in zicht), maar vandaag kunnen we toch een mooie primeur melden: Patrick, de teammanager van Luctor C1, heeft besloten om weer een nostalgisch matje te laten groeien in zijn nek. De wat oudere Heraclesfans onder u, die vroeger ook in het oude stadion aan de Bornsestraat te vinden waren in de tijd van Ton Pattinama en Folkert Velten, zullen zich Patrick ook nog wel herinneren als stand-in keeper van Heracles 1.

De modebewuste Patrick ging in die tijd door het leven met een vurrrrukkelijke jarentachtigmat zoals u hieronder kunt aanschouwen. (Excuses voor de kwaliteit van de foto. Kleurenfoto's waren in de jonge jaren van Patrick nog niet zo gangbaar als vandaag)

Teammanager Patrick (geheel links) 

Het was sowieso de tijd van een maatje meer voor Patrick. Naast de haren mocht ook zijn keepersshirt wapperen in de wind. En zijn keepershandschoenen waren zo ruim, dat in elke vinger een volgroeide bunzing zou passen.

Petra glijdt bijna van bagagedrager

Maar dat was vroeger. Tegenwoordig heeft de teammanager (en parttime keeperstrainer van Luctor 1) een meer eigentijdse coupe. Althans, dat had hij toen we Corona alleen nog maar kenden als zomers importbiertje. Inmiddels hebben we er al een maandje kapperssluiting op zitten en is zijn mat van weleer weer in volle glorie te bewonderen. Dit tot tevredenheid van zijn eega Petra, die gisteren bijna van de bagagedrager gleed toen ze zittend, achterop de fiets, de wapperende manen bewonderde van haar eigen Hans Klok.

Wellicht is dit het begin van een nieuwe trend in coiffureland en zullen binnenkort nog meer Luctorprominenten met een mooie nostalgische mat getooid gaan. We gaan het zien.

Uit de oude doos: "Patatgeneratie wint veldslag van koploper"

Hallo fans,
Omdat er momenteel weinig nieuws te melden is over Luctor, hebben we weer een mooi verhaal uit de oude doos.

zaterdag 11 oktober 2014

Na vier duels waarin Luctor E3 pieken en dalen had verdeeld over de eerste en tweede helft, speelde het uitgerekend tegen koploper DOS'37 twee keer 25 minuten een perfecte wedstrijd. Er stond dan ook heel veel op het spel. Ze speelden namelijk niet alleen voor hun eer en eeuwige  roem, maar ook voor het hoogst haalbare, de heilige graal in het E-pupillenvoetbal: een bak patat! Dat hebben trainer Sergio en trainer Machel geweten. Tegen een steeds gefrusteerder spelende lijstaanvoerder combineerde Luctor E3 zich naar een schitterende 5-2 overwinning.

Op de laatste zaterdag voor de herfstvakantie, stond de thuiswedstrijd tegen het gevreesde DOS'37 uit Vriezenveen op de rol. De ploeg uit het lintdorp kon een perfecte score overleggen want in al hun tot dusverre gespeelde wedstrijden haalden de Vriezenveners de volle winst. Luctor E3 kon dus aan de bak.

Het technische duo moest iets verzinnen om tegen de koploper niet weer op een nederlaag getrakteerd te worden. Er werden allerlei tactische concepten onder de loep genomen, maar ze kwamen er niet uit. Daarom werd besloten om professionele hulp in te roepen in de persoon van niemand minder dan Ronald Koeman. De coach van Southampton, wiens ploeg verrassend goed presteert in de Premier League, werd gemaild met de vraag, of hij niet een keer zijn expertise wilde delen met het ambitieuze trainersduo Sergio en Machel. Het leek een kansloze missie, want je zou verwachten dat een coach uit de beste voetbalcompetitie ter wereld wel wat anders aan zijn hoofd zou hebben dan Luctor E3.

Maar Machel en Sergio hadden op de kalender gekeken en zagen dat de agenda van Ronald Koeman tamelijk leeg was in verband met het interlandvoetbal. Bovendien wisten ze dat de blonde Groninger een voetbalman in hart en nieren was, die geen dag zonder het spelletje kon. In plaats van het gras te maaien van zijn mooie villa in Hampshire, ging hij nog liever E-pupillen coachen. Het mailtje van Sergio en Machel kwam dan ook als geroepen.

"Bartina!...., ik vraag Erwin wel even of hij het gras komt doen, ik moet een dagje weg voor wat scoutingwerk in Nederland", zei Ronald met een smoes.
En zo kon het gebeuren dat op donderdagmiddag de voormalig Europees Kampioen per privéhelicopter Sportpark De Horst met een bezoekje vereerde.

Nadat hij werd ingelicht over de ins en outs van de E3 spelers, begon hij met zijn betoog voor het witte magneetbord. Het werd een langdradig verhaal waar Machel en Sergio geen touw aan vast konden knopen. "Een ruit op het middenveld,  4-3-3, 3-5-2 in de omschakeling, op de counter met valse spits enz. enz." Na een tijdje keken de twee Luctortrainers elkaar even betekinsvol in de ogen en wisten genoeg: Dit kunnen we zelf beter. Sergio stond op en zei tegen Koeman: "Zeg eh trainert, weej wel dawwe in de E's met 7 man speel'n?" Hij werd vriendelijk bedankt voor zijn komst maar werd te kennen gegeven dat Machel en Sergio het vanaf nu zelf wel verder alleen af konden.

 Na het eten van een "balletje mayo" uit de Luctorkantine, vloog de topcoach enigszins bedremmeld onverrichter zake terug naar Hampshire.

"Wat een neulei die Koeman, onnie Machel?" Machel knikte.

Topcoach uit Premier League kan goed neul'n maar niet tellen

Binnen een minuut waren ze er uit over de te volgen strategie: Die werd op vrijdagmiddag om 15:17 uur door Machel gedeeld in de E3-groepsapp: "Winst is patat en drinken voor de jongens". Het was even simpel als briljant. Want laten we wel wezen, je kan tegen ventjes van negen jaar lullen tot je een ons weegt over opdrachten, posities en alzukkedingemeer,  maar voor een bak patat komen er onvermoede krachten in hen naar boven die boven alle tactiek uitstijgen.

Dat bleek ook wel nodig, want toen de spelers van DOS'37 het KG1 veld betraden voor de warming up, tikten de ellebogen van de harde kern elkaar aan: "Moet je zien wat een keerls!" De een was nog groter en zwaarder dan de ander. Zo op het oog speelde DOS'37 in kilo's met zo'n 2 spelers meer op het veld dan Luctor E3. Ook hun yell om elkaar op te peppen was angstaanjagend. Ze schreeuwden zowat de hele Haghoek wakker. De eerste psychologische tik was hiermee uitgedeeld. Als dat maar goed ging.

Daar leek het aanvankelijk niet op want de tweede tik volgde meteen daarop. De scheids floot af voor de aftrap en DOS'37 veroverde meteen de bal. Luctor stond achterin niet goed opgesteld en 3 passes later scoorde de Vriezenveense spits de openingstreffer: 0-1. Binnen een halve minuut op achterstand. "Daar gaan we weer" zo gonsde het vanaf de tribunes. De vroege tegengoal zou in voorgaande wedstrijden de opmaat zijn geweest voor een afslachting, maar deze keer was alles anders.

Wout scoort de gelijkmaker

Het was het het startschot voor een heerlijke voetbalochtend. Binnen drie minuten had Luctor de stand alweer rechtgetrokken. Teun kreeg op links balbezit en glipte handig langs zijn tegenstander en rende op het doel af. Zijn schot werd geblokt door de stevige sluitpost van DOS maar kreeg de bal niet klem. Wout was attent en schoot de bal vlekkeloos binnen: 1-1.

 De spelers van DOS waren helemaal van slag door deze onverwachte gelijkmaker. "Wij staan bovenaan en hun staan toch bijna onderaan?" Ze snapten er niets van. Luctor profiteerde optimaal van de verwarring bij hun tegenstander en speelde DOS regelmatig zoek. Teun was telkens aanspeelbaar op linksvoor en dartelde over het veld. Net als alle voorgaande wedstrijden, slaagde hij er ook nu weer in om zijn directe tegenstander met een panna het bos in te sturen. Het verschil met de vorige wedstrijden was echter dat zijn gepiel nu ook rendement had. Hij was betrokken bij vier van de vijf Luctorgoals.

2-1 door Dominique!

Zo werd de 2-1 ook ingeluid door een actie van de blonde linkspoot. Hij speelde zich vrij op links en passte naar de vrijstaande Dominique. De topscorer deed wat hij moest doen en scoorde gedecideerd. Luctor E3 stond voor tegen koploper!

De trouwe volgers van E3 langs de kant, bleven nuchter. Dit hadden ze vaker gezien dit seizoen, wetende dat er ook nog een tweede helft kwam, waar het zo vaak in mis was gegaan. DOS begon ook weer wat meer tegenstand te bieden en kreeg een kans via hun op De Hulk lijkende midvoor. Het schot was hard maar ging over.

Daarna was het weer de beurt aan Luctor. Teun kwam op een druk middenveld in balbezit en zag een gaatje om Ryan aan te spelen. Die legde zoals altijd zijn ziel en zaligheid in het duel (met een Cruijff-turn en een panna) en wist warempel de 3-1 te scoren! Het was een kantelpunt in de wedstrijd. Luctor had het recept gevonden om de krachtpatsers van DOS te bestrijden, terwijl de Vriezenveners zich via krachtvoetbal weer in de wedstrijd probeerden te spelen. Dit werd toegestaan door de scheidsrechter die probeerde "in de geest van de wedstrijd" te fluiten. Jammer genoeg werd het verschil tussen mannelijk en vuil voetbal anders opgevat door de bezoekers dan de bedoeling was. Hiervan werd Ceder het eerste slachtoffer. Hij was net ingevallen maar kon na een minuut alweer naar de kant na een onbesuisde Vriezenveense tackle op zijn tenen.

Pijnlijke teen voor Ceder

Het trainersduo van Luctor zag het met lede ogen aan en dacht "als het zo moet, dan kunnen wij ook wel wat" Vanaf nu renden ze voor de zekerheid na elke overtreding op een Luctorspeler het veld op met de waterzak, voor een uitgebreide blessurebehandeling, hiermee werden de nodige minuten bijelkaar gesprokkeld. De papa van Teun kon een glimlach niet onderdrukken, bij het aanschouwen van zoveel zorg en aandacht voor hun "zwaargeblesseerde" pupillen.

Tegen het eind van de eerste helft deed DOS toch weer wat terug. Een strakke voorzet vanaf rechts werd schitterend in één keer binnen geknald: 2-3. Luctor toonde zich niet onder de indruk en bleef zijn verzorgde spel koesteren. Ook bij standaardsituaties werd nagedacht voordat er gehandeld werd. Bij een corner stelde Serdar zich slim op en kon vanaf de tweede lijn voorzetten waaruit Chiel bijna kon scoren.

Ryan scoort 4-2!

Het harde spel van DOS vroeg echter om meer dan alleen slim en technisch voetbal. De thuisploeg ging ook meer fysiek van zich afbijten zonder daarbij over de schreef te gaan. (Rinus Israel zou zeggen: realistisch voetbal) Dominique ging het duel aan op het middenveld met een speler van DOS en wist daarbij de bal te veroveren waarna de DOSser op de grond ging liggen roepen om zijn moeder. De scheids zag er niets in en liet doorspelen. Dominique ging dit keer niet voor eigen gewin maar speelde Ryan aan die er beter voor stond. Deze knalde vervolgens zijn tweede van de ochtend binnen.

Jermaine ontsnapt na ontwijken van drie tackles

Met een 4-2 stand ging Luctor de rust in. Nu begon zo langzamerhand het publiek er ook in te geloven al hielden ze nog flink wat slagen om de arm. Daarvoor hadden ze te veel tweede helften de boel inelkaar zien ploffen. Maar wat de geplaagde harde kern vreesde gebeurde niet. In de tweede helft was Luctor voetballend heer en meester op het veld terwijl DOS steeds meer de grenzen van het betamelijke, en de enkels van de tegenstander opzocht. Het verhaal van de wedstrijd werd samengevat in één actie van Jermaine die vanaf rechtsachter als een soort van Alberto Tomba la Bomba om drie onbesuisde tackles van DOS slalomde. Luctor was the Beauty en DOS the Beast.

Chiel tikt het geblokte schot van Dominique binnen

Voor Luctor was het een kwestie van consolideren en wachten op de kansen. DOS schoffelde en rende maar kreeg maar geen vat op de behendige spelers van Luctor. Dit werd nog eens fraai geïllustreerd door een rush á la Robben over links door Teun. De arme DOS verdedigers konden het kwikzilverachtige ventje niet bijbenen en zagen met lede ogen aan hoe hij de bal naar Dominique kon afspelen die volledig vrij stond. Zijn schot werd geblokt door de keeper van DOS maar in de rebound was Chiel er als de kippen bij om de 5-2 binnen te tikken!


Het publiek werd gek van vreugde. Winnen van de koploper, wie had dat gedacht! Nu was het voor Luctor zaak om de wedstrijd uit te voetballen en de tackles van DOS te blijven ontwijken. Dit lukte één keer niet. Een diepe bal naar het Luctordoel werd opgepakt door keeper Niels, maar een aanstormende mastodont van DOS (waar minstens drie Nielsen inpasten) vond het nodig om er toch nog een tackle uit te gooien. Niels vloog als een bowlingkegel in de lucht en bleef roerloos liggen. De trainers van DOS deden wat ze moesten doen en haalden de dader meteen van het veld. Gelukkig kon Niels na behandeling met de wonderspons, de wedstrijd uitkeepen.

Na dit incident was de wedstrijd echt gespeeld en was DOS niet meer bij machte om Luctor nog langer "pijn te doen". En zo waren we getuige van de eerste thuisoverwinning van het seizoen van Luctor E3. En wat voor één.

Gefeliciteerd!

De hoofdprijs wordt geserveerd