Uit de oude doos: "Patatgeneratie wint veldslag van koploper"

Hallo fans,
Omdat er momenteel weinig nieuws te melden is over Luctor, hebben we weer een mooi verhaal uit de oude doos.

zaterdag 11 oktober 2014

Na vier duels waarin Luctor E3 pieken en dalen had verdeeld over de eerste en tweede helft, speelde het uitgerekend tegen koploper DOS'37 twee keer 25 minuten een perfecte wedstrijd. Er stond dan ook heel veel op het spel. Ze speelden namelijk niet alleen voor hun eer en eeuwige  roem, maar ook voor het hoogst haalbare, de heilige graal in het E-pupillenvoetbal: een bak patat! Dat hebben trainer Sergio en trainer Machel geweten. Tegen een steeds gefrusteerder spelende lijstaanvoerder combineerde Luctor E3 zich naar een schitterende 5-2 overwinning.

Op de laatste zaterdag voor de herfstvakantie, stond de thuiswedstrijd tegen het gevreesde DOS'37 uit Vriezenveen op de rol. De ploeg uit het lintdorp kon een perfecte score overleggen want in al hun tot dusverre gespeelde wedstrijden haalden de Vriezenveners de volle winst. Luctor E3 kon dus aan de bak.

Het technische duo moest iets verzinnen om tegen de koploper niet weer op een nederlaag getrakteerd te worden. Er werden allerlei tactische concepten onder de loep genomen, maar ze kwamen er niet uit. Daarom werd besloten om professionele hulp in te roepen in de persoon van niemand minder dan Ronald Koeman. De coach van Southampton, wiens ploeg verrassend goed presteert in de Premier League, werd gemaild met de vraag, of hij niet een keer zijn expertise wilde delen met het ambitieuze trainersduo Sergio en Machel. Het leek een kansloze missie, want je zou verwachten dat een coach uit de beste voetbalcompetitie ter wereld wel wat anders aan zijn hoofd zou hebben dan Luctor E3.

Maar Machel en Sergio hadden op de kalender gekeken en zagen dat de agenda van Ronald Koeman tamelijk leeg was in verband met het interlandvoetbal. Bovendien wisten ze dat de blonde Groninger een voetbalman in hart en nieren was, die geen dag zonder het spelletje kon. In plaats van het gras te maaien van zijn mooie villa in Hampshire, ging hij nog liever E-pupillen coachen. Het mailtje van Sergio en Machel kwam dan ook als geroepen.

"Bartina!...., ik vraag Erwin wel even of hij het gras komt doen, ik moet een dagje weg voor wat scoutingwerk in Nederland", zei Ronald met een smoes.
En zo kon het gebeuren dat op donderdagmiddag de voormalig Europees Kampioen per privéhelicopter Sportpark De Horst met een bezoekje vereerde.

Nadat hij werd ingelicht over de ins en outs van de E3 spelers, begon hij met zijn betoog voor het witte magneetbord. Het werd een langdradig verhaal waar Machel en Sergio geen touw aan vast konden knopen. "Een ruit op het middenveld,  4-3-3, 3-5-2 in de omschakeling, op de counter met valse spits enz. enz." Na een tijdje keken de twee Luctortrainers elkaar even betekinsvol in de ogen en wisten genoeg: Dit kunnen we zelf beter. Sergio stond op en zei tegen Koeman: "Zeg eh trainert, weej wel dawwe in de E's met 7 man speel'n?" Hij werd vriendelijk bedankt voor zijn komst maar werd te kennen gegeven dat Machel en Sergio het vanaf nu zelf wel verder alleen af konden.

 Na het eten van een "balletje mayo" uit de Luctorkantine, vloog de topcoach enigszins bedremmeld onverrichter zake terug naar Hampshire.

"Wat een neulei die Koeman, onnie Machel?" Machel knikte.

Topcoach uit Premier League kan goed neul'n maar niet tellen

Binnen een minuut waren ze er uit over de te volgen strategie: Die werd op vrijdagmiddag om 15:17 uur door Machel gedeeld in de E3-groepsapp: "Winst is patat en drinken voor de jongens". Het was even simpel als briljant. Want laten we wel wezen, je kan tegen ventjes van negen jaar lullen tot je een ons weegt over opdrachten, posities en alzukkedingemeer,  maar voor een bak patat komen er onvermoede krachten in hen naar boven die boven alle tactiek uitstijgen.

Dat bleek ook wel nodig, want toen de spelers van DOS'37 het KG1 veld betraden voor de warming up, tikten de ellebogen van de harde kern elkaar aan: "Moet je zien wat een keerls!" De een was nog groter en zwaarder dan de ander. Zo op het oog speelde DOS'37 in kilo's met zo'n 2 spelers meer op het veld dan Luctor E3. Ook hun yell om elkaar op te peppen was angstaanjagend. Ze schreeuwden zowat de hele Haghoek wakker. De eerste psychologische tik was hiermee uitgedeeld. Als dat maar goed ging.

Daar leek het aanvankelijk niet op want de tweede tik volgde meteen daarop. De scheids floot af voor de aftrap en DOS'37 veroverde meteen de bal. Luctor stond achterin niet goed opgesteld en 3 passes later scoorde de Vriezenveense spits de openingstreffer: 0-1. Binnen een halve minuut op achterstand. "Daar gaan we weer" zo gonsde het vanaf de tribunes. De vroege tegengoal zou in voorgaande wedstrijden de opmaat zijn geweest voor een afslachting, maar deze keer was alles anders.

Wout scoort de gelijkmaker

Het was het het startschot voor een heerlijke voetbalochtend. Binnen drie minuten had Luctor de stand alweer rechtgetrokken. Teun kreeg op links balbezit en glipte handig langs zijn tegenstander en rende op het doel af. Zijn schot werd geblokt door de stevige sluitpost van DOS maar kreeg de bal niet klem. Wout was attent en schoot de bal vlekkeloos binnen: 1-1.

 De spelers van DOS waren helemaal van slag door deze onverwachte gelijkmaker. "Wij staan bovenaan en hun staan toch bijna onderaan?" Ze snapten er niets van. Luctor profiteerde optimaal van de verwarring bij hun tegenstander en speelde DOS regelmatig zoek. Teun was telkens aanspeelbaar op linksvoor en dartelde over het veld. Net als alle voorgaande wedstrijden, slaagde hij er ook nu weer in om zijn directe tegenstander met een panna het bos in te sturen. Het verschil met de vorige wedstrijden was echter dat zijn gepiel nu ook rendement had. Hij was betrokken bij vier van de vijf Luctorgoals.

2-1 door Dominique!

Zo werd de 2-1 ook ingeluid door een actie van de blonde linkspoot. Hij speelde zich vrij op links en passte naar de vrijstaande Dominique. De topscorer deed wat hij moest doen en scoorde gedecideerd. Luctor E3 stond voor tegen koploper!

De trouwe volgers van E3 langs de kant, bleven nuchter. Dit hadden ze vaker gezien dit seizoen, wetende dat er ook nog een tweede helft kwam, waar het zo vaak in mis was gegaan. DOS begon ook weer wat meer tegenstand te bieden en kreeg een kans via hun op De Hulk lijkende midvoor. Het schot was hard maar ging over.

Daarna was het weer de beurt aan Luctor. Teun kwam op een druk middenveld in balbezit en zag een gaatje om Ryan aan te spelen. Die legde zoals altijd zijn ziel en zaligheid in het duel (met een Cruijff-turn en een panna) en wist warempel de 3-1 te scoren! Het was een kantelpunt in de wedstrijd. Luctor had het recept gevonden om de krachtpatsers van DOS te bestrijden, terwijl de Vriezenveners zich via krachtvoetbal weer in de wedstrijd probeerden te spelen. Dit werd toegestaan door de scheidsrechter die probeerde "in de geest van de wedstrijd" te fluiten. Jammer genoeg werd het verschil tussen mannelijk en vuil voetbal anders opgevat door de bezoekers dan de bedoeling was. Hiervan werd Ceder het eerste slachtoffer. Hij was net ingevallen maar kon na een minuut alweer naar de kant na een onbesuisde Vriezenveense tackle op zijn tenen.

Pijnlijke teen voor Ceder

Het trainersduo van Luctor zag het met lede ogen aan en dacht "als het zo moet, dan kunnen wij ook wel wat" Vanaf nu renden ze voor de zekerheid na elke overtreding op een Luctorspeler het veld op met de waterzak, voor een uitgebreide blessurebehandeling, hiermee werden de nodige minuten bijelkaar gesprokkeld. De papa van Teun kon een glimlach niet onderdrukken, bij het aanschouwen van zoveel zorg en aandacht voor hun "zwaargeblesseerde" pupillen.

Tegen het eind van de eerste helft deed DOS toch weer wat terug. Een strakke voorzet vanaf rechts werd schitterend in één keer binnen geknald: 2-3. Luctor toonde zich niet onder de indruk en bleef zijn verzorgde spel koesteren. Ook bij standaardsituaties werd nagedacht voordat er gehandeld werd. Bij een corner stelde Serdar zich slim op en kon vanaf de tweede lijn voorzetten waaruit Chiel bijna kon scoren.

Ryan scoort 4-2!

Het harde spel van DOS vroeg echter om meer dan alleen slim en technisch voetbal. De thuisploeg ging ook meer fysiek van zich afbijten zonder daarbij over de schreef te gaan. (Rinus Israel zou zeggen: realistisch voetbal) Dominique ging het duel aan op het middenveld met een speler van DOS en wist daarbij de bal te veroveren waarna de DOSser op de grond ging liggen roepen om zijn moeder. De scheids zag er niets in en liet doorspelen. Dominique ging dit keer niet voor eigen gewin maar speelde Ryan aan die er beter voor stond. Deze knalde vervolgens zijn tweede van de ochtend binnen.

Jermaine ontsnapt na ontwijken van drie tackles

Met een 4-2 stand ging Luctor de rust in. Nu begon zo langzamerhand het publiek er ook in te geloven al hielden ze nog flink wat slagen om de arm. Daarvoor hadden ze te veel tweede helften de boel inelkaar zien ploffen. Maar wat de geplaagde harde kern vreesde gebeurde niet. In de tweede helft was Luctor voetballend heer en meester op het veld terwijl DOS steeds meer de grenzen van het betamelijke, en de enkels van de tegenstander opzocht. Het verhaal van de wedstrijd werd samengevat in één actie van Jermaine die vanaf rechtsachter als een soort van Alberto Tomba la Bomba om drie onbesuisde tackles van DOS slalomde. Luctor was the Beauty en DOS the Beast.

Chiel tikt het geblokte schot van Dominique binnen

Voor Luctor was het een kwestie van consolideren en wachten op de kansen. DOS schoffelde en rende maar kreeg maar geen vat op de behendige spelers van Luctor. Dit werd nog eens fraai geïllustreerd door een rush á la Robben over links door Teun. De arme DOS verdedigers konden het kwikzilverachtige ventje niet bijbenen en zagen met lede ogen aan hoe hij de bal naar Dominique kon afspelen die volledig vrij stond. Zijn schot werd geblokt door de keeper van DOS maar in de rebound was Chiel er als de kippen bij om de 5-2 binnen te tikken!


Het publiek werd gek van vreugde. Winnen van de koploper, wie had dat gedacht! Nu was het voor Luctor zaak om de wedstrijd uit te voetballen en de tackles van DOS te blijven ontwijken. Dit lukte één keer niet. Een diepe bal naar het Luctordoel werd opgepakt door keeper Niels, maar een aanstormende mastodont van DOS (waar minstens drie Nielsen inpasten) vond het nodig om er toch nog een tackle uit te gooien. Niels vloog als een bowlingkegel in de lucht en bleef roerloos liggen. De trainers van DOS deden wat ze moesten doen en haalden de dader meteen van het veld. Gelukkig kon Niels na behandeling met de wonderspons, de wedstrijd uitkeepen.

Na dit incident was de wedstrijd echt gespeeld en was DOS niet meer bij machte om Luctor nog langer "pijn te doen". En zo waren we getuige van de eerste thuisoverwinning van het seizoen van Luctor E3. En wat voor één.

Gefeliciteerd!

De hoofdprijs wordt geserveerd