Luctor D1 bekert door na heetgebakerd duel in Saasveld

Het bekertoernooi blijkt dit jaar voor Luctor D1 een uitgelezen podium om het vervuilde blazoen weer wat op te poetsen, nu het in de zware competitie van de Derde Divisie G nog niet zo wil vlotten. Na een glorieuze poulewinst (9 uit 3) werd in de eerste ronde van de knock-outfase ook Saasveldia D1 aan de zegekar gebonden. De winst op het team uit het kerkdorp kreeg Luctor niet in de schoot geworpen. De eersteklasser speelde bij vlagen mooi voetbal en kon het spel van de twee klassen hoger spelende bezoekers goed bijbenen. Luctor was wel de ploeg waar het meeste gevaar van uitging en kwam halverwege de eerste helft verdiend op voorsprong door een goede goal van Casey. Omdat Luctor na rust verzuimde om de wedstrijd in het slot te gooien, bleef Saasveldia hoop houden op de gelijkmaker. De spanning in en om het veld werd naarmate de wedstrijd vorderde steeds groter. Te groot zelfs voor enkele spelers van beide teams. Zij boften dat de te jonge scheidsrechter zijn kaarten was vergeten, want er zaten wel een paar gele en zelfs rode overtredingen bij. Al met al geen reclame voor het voetbal maar de 0-1 bleek uiteindelijk genoeg om de wedstrijd over de streep te trekken. Luctor D1 moet deze bekerpot maar gauw vergeten, of zoals de Duitse voetbalfilosoof Oliver Kahn ooit riep na een lelijke winstpartij van zijn ploeg: "Mund apputzen, drei Punkte!" 

Het is herfstvakantie, voor veel teams betekent dit een weekendje vrij. Zo niet voor Luctor et Emergo D1. Het jonge team van coach Robbie is met perfecte cijfers doorgedrongen tot de knock-outfase van het bekertoernooi en mocht het in Saasveld opnemen tegen de plaatselijke D1. Coach Robbie neemt het bekerprogramma net zo serieus als de reguliere competitie waardoor zijn spelers zich al om half tien moesten melden op De Horst voor de wedstrijdbespreking. Nadat iedereen was bijgepraat, trok de Luctorkaravaan richting Saasveld. Het dorp ligt zo afgelegen in het Twentse land vanaf Almelo bezien, dat de stoet auto's zich in drieën splitste als gevolg van de verschillende navigatiesoftware waar de diverse bestuurders gebruik van maakten. Ja, Saasveldia uit: altijd lastig.

De TomTom van elftalleider Larry toonde zich het slimst. Hij vertrok ergens in de staart van het peloton maar kwam een minuut eerder aan dan de derde groep. Met een grijns van oor tot oor verwelkomde hij hen op de parkeerplaats van Sportpark De Esch.

De fans gingen daarna vlug naar binnen want het was waterkoud, en dat waren ze niet meer gewend. De doorleefde Saasveldiakantine deed een beetje trootsteloos aan maar er werd wel koffie geschonken in echt hotelporselein. Jammer alleen dat de eerste ronde koffie bijna niet te hachelen was: Lauw en ouder dan de baard van Robbie. Gelukkig werd er daarna een verse kan bijgezet. Die was een stuk beter.

Toen de teams eenmaal het veld betraden voor de warming-up tikten de Luctorfans elkaar aan. "Hé, dat is toch Renze Fij?" En inderdaad, Saasveldia D1 had een heuse prof weten te strikken als coach dit jaar.

Renze Fij

Luctorkeeperstrainer Patrick van der Leij keek met bewondering naar de voetbalheld van Heracles Almelo. Daar stond immers een jongen die het een stuk verder geschopt had dan hijzelf destijds bij het toenmalige SC-H. Kijk maar naar de cijfers van Fij:

Bron: Wikipedia

Daar kon Van der Leij nog een puntje aan zuigen!

Dan nu naar de wedstrijd. Deze werd geleid door een jonge knaap van een jaar of 14, nogal al jong zou je zeggen. Het contrast met de strenge oude fluitende brombeer van een week geleden kon niet groter zijn. Ook hun stijl van fluiten was een verschil van dag en nacht. In het eerste deel van de wedstrijd was dit geen probleem want de teams speelden toen nog een faire pot voetbal.

De "BUISMAN TRIBUNE" was op een handvol plaatsen na helemaal uitverkocht

Luctor begon sterker en kreeg een paar kansen, onder andere via gelegenheidsmiddenvelder Robin die een bal rakelings langs de rechterkant van de paal schoot. Luctor bepaalde het spelbeeld maar Saasveldia kwam er een paar keer goed uit, mede geholpen door slecht geposteerde Luctorverdedigers die nog niet helemaal wakker leken.

Het schot van Robin gaat net naast

Na een kwartier spelen bracht Casey Luctor verdiend op voorsprong. Hij werd perfect in de linkerzone van de zestien in stelling gebracht door Robin en verschalkte de torenhoge doelman van Saasveldia met een mooie hoge bal.

Casey viert zijn openingstreffer met zijn ploegenoten 

Na de 0-1 kwam Saasveldia iets vaker in de buurt van de goal van Tom, maar het miste de finesse om Luctor echt in verlegenheid te brengen. Luctor kwam nog het dichtst in de buurt van een goal toen Robins schot na een mooie paraboolvlucht op de lat uiteenspatte.

Schot van Robin valt op de lat

Ook Teun was twee keer dichtbij. De eerse keer wilde de keeper van Saasveldia de bal wegroeien maar Teun sprong in de baan van het schot waardoor de bal via de kluts net naast het doel vloog. Even daarna kwam hij twee schoenmaten te kort om een voorzet van Casey met een artistieke sprong binnen te volleren.

Teun springt en....

....Teun baalt

Het bleef 0-1 tot de rust.

In de tweede helft kwam Dylan in het veld voor Casey op rechtsbuiten. Hij gaf meteen zijn visitekaartje af met een fijne dribbel die werd afgesloten met een gedurfd stiftje, dat nog onschadelijk kon worden gemaakt door de lange Saasvelder goalie.

De keeper van Saasveld kan er nog net bij

Daarna had Teun de 2-0 op zijn schoen toen hij vanaf een meter of 18 het kunstje van Robin uit de eerste helft herhaalde. Ook zijn bal stuitte via de lat over de achterlijn.

De bal van Teun daalt net te laat

Naarmate de tijd begon te dringen voor Saasveldia, werd de wedstrijd steeds vervelender. Zowel publiek als spelers van beide teams zochten de grensen van het fatsoen op. De jonge scheidsrechter voelde dit niet goed aan waardoor het spel langzaam maar zeker in een schoppartij veranderde. Beide coaches grepen nog wel in door hun spelers die over de schreef waren gegaan, aan de kant te halen, maar de arbiter liet te veel zijn beloop. Dit had wellicht maken met het feit dat hij vergeten was om zijn gele en rode kaart in zijn borstzak te stoppen. De wedstrijd had in ieder geval niet veel langer moeten duren of spelers waren elkaar te lijf gegaan. Iedereen was dan ook opgelucht toen het eindsignaal klonk.

Robbie zal de komende week nog wel een hartig woordje spreken met enkele van zijn spelers, want ze lieten te veel hun emoties boven hun verstand gaan. Maar goed, 0-1 winst en door in de beker, da's ook wel weer een keer fijn.