Een mooi verhaaltje uit de oude doos, van onze collega's van het Officiële Luctor E3 Blog. Vandaag precies 8 jaar geleden.
Op maandagavond werd op het trainingsveld van sportpark De Horst het traditionele duel tussen de pupillen van E3 en hun papa's afgewerkt. Het werd een spektakelstuk van jewelste waarin van alles gebeurde. De papa's waren letterlijk en figuurlijk een maatje te groot voor hun zonen en lieten er geen illusie over bestaan wie de baas was op het veld, ze wonnen met speels gemak met 10-8, een uitslag die veel groter had kunnen uitvallen, als ze niet zo genadig waren geweest. Ze maakten zoveel indruk, dat dit verhaal wellicht nog een staartje krijgt.
Voorafgaand aan de slag der generaties, hadden de jongens van E3 er nog alle vertrouwen in dat ze hun papa's wel eens even op hun nummer gingen zetten. Ze kregen namelijk versterking van hun trainers Machel en Sergio die, anders dan hun papa's, nog in de bloei van hun leven zijn. Helaas voor E3 dachten de papa's hier heel anders over.
Na een voorzichtig aftastend begin, gooiden de grote mannen alle schroom van zich af. Er werd vlot gecombineerd, waarbij het positiespel veel beter verzorgd was dan bij de heen en weer huppelende jongetjes. De papa van Ryan was steeds aanspeelbaar en had er zichtbaar plezier in om daarna eerst een paar jongetjes te dollen voor hij de bal verder speelde. Chiels papa was vaak op de flank te vinden en en was zo balvast, dat de bal wel aan zijn voet geplakt leek.
Achterin waren de papa's van Ceder, Niels en Dominique de waterdragers, die de ondankbare taak hadden om de ballen zo snel mogelijk weer in te leveren bij de creatievelingen voor hun. Op het middenveld waren de papa's van Serdar en Jermaine de stofzuigers, die de meeste kruimels voor de voeten van hun zogen wegzogen. De papa's kwamen verdiend op voorsprong maar speelden wel nog steeds met de handrem erop zo leek het. Dit gaf de knulletjes van E3 het idee dat ze nog wel terug konden komen in de wedstrijd. Maar zo was het niet. Het was een kat-en-muis-spel waarbij de kat steeds het muisje liet geloven dat het nog kon ontsnappen. Zo lieten de papa's hun zonen steeds wat goals maken, maar zorgden er wel voor dat ze niet langszij kwamen.
Toen even later de papa van Teun ook nog eens inviel als supersub, was het lot van E3 bezegeld. De met een Forrest Gumpachtige beugel om zijn linkerbeen spelende rechtspoot, was bij de meeste goals in het tweede deel van de wedstrijd betrokken. Twee keer gaf hij een perfecte voorzet op de papa van Ryan die vervolgens onhoudbaar binnenkopte. Daarnaast maakte de half-invalide brildrager ook twee goals met zijn hoofd.
In de slotfase leek E3 toch nog terug te komen, want de papa's geloofden het wel verder. Ze lieten het vuile werk opknappen door de papa van Sil die in de goal stond. Hij keepte één van zijn beste wedstrijden uit zijn carrière en ranselde de ene na de andere bal uit de goal. De jongetjes werden er gek van.
Ondertussen, maakte een scout langs de lijn druk notities. Dit was niet, zoals velen dachten, om de verrichtingen van de E3 pupillen te volgen. Nee, hij was druk op zoek naar versterkingen voor Luctor 1 dat dit seizoen vooralsnog puntloos onderaan de ranglijst bungelt. Uw verslaggever zal niet raar opkijken, wanneer de papa's van Teun, Ryan, Chiel en Sil binnenkort een telefoontje krijgen van de technische staf van Luctor 1. Mocht dat het geval zijn, dan leest u dit als eerste hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten