Spektakelstuk op De Horst bij derby van Almelo-Noord

De eerste competitiewedstrijd van het seizoen voor het team van coach Huub was meteen de mooiste: Luctor B1 - PH B1. Vooraf gold Luctor als favoriet bij de bookmakers en na het eerste kwartier maakten zij bij een dik verdiende 2-0 voorsprong hun favorietenrol meer dan waar. Dat ging wel 5-0 worden bij rust dacht Jan en alleman. Mooi niet dus. Luctor begon ineens steekjes te laten vallen waardoor het tien minuten later alweer gelijk stond. Vlak voor het rustsignaal scoorde Luctor nog wel 3-2, maar PH ging toch met een lekker gevoel de kleedkamer in.

De tweede helft was in veel opzichten een kopie van de eerste. Luctor schoot uit de startblokken en stond in een mum van tijd op 5-2 na twee heerlijke goals van Dylan en Teun.  Maar net als voor rust, liet Luctor weer steken vallen achterin en werd PH met opportunistisch spel steeds gevaarlijker. Het thuispubliek vreesde een sensationele come back van PH dat weliswaar minder kwaliteit herbergde, maar tot de laaste seconde bleef strijden voor een resultaat. Dat had zomaar gekund, want Luctor liet PH voor de tweede keer terugkomen in de wedstrijd naar 5-4. Zelfs toen Luctor 6-4 maakte in blessuretijd, wist PH er toch nog weer 6-5 van te maken via hun tweede penalty. Hierbij bleef het tot opluchting van het door emoties heen en weer geschudde Luctorpubliek.

De aanloop naar de "wedstrijd van het jaar" liep niet over rolletjes voor Luctor B1. Hierover berichtten wij u al eerder deze week. Coach Huub was met verschijnselen van verkoudheid een groot vraagteken voor de wedstrijd van zaterdag. Om elk risico uit te sluiten liet Huub de woensdagtraining schieten en vroeg een coronatest aan. Omdat assistent-coach Jurgen zaterdag ook verhinderd was, zou teammanager Patrick de honneurs waar moeten nemen als de test een positieve uitslag zou geven. En als dat nog niet genoeg was, moest er ook nog een vlagger gevonden worden. Even ging zelfs het gerucht dat de 88-jarige opa van Thijmen de grensrechtersvlag ter hand zou nemen, maar dat bleek een misverstand. Opa Gerrit was gevraagd als ballenjongen, een klus die hij letterlijk met beide handen aanpakte.

Hulde voor Opa Gerrit die ervoor zorgde dat het spel niet te lang stil lag

Gelukkig kwam uiteindelijk alles nog op zijn pootjes terecht. Coach Huub kreeg vrijdag het heugelijke nieuws dat hij niet besmet was met het covid-19-virus. Ook wist hij een oude bekende te strikken als grensrechter: Zanger Tom. 

Zanger Tom werd opgetrommeld als vlagger

Terug naar het voetbal. Vooraf werd Luctor als favoriet aangemerkt bij de volgers van het team. Het team van PH had namelijk enkele goede spelers zien vertrekken naar AVC Heracles en die waren niet zomaar te vervangen. Vroeger trok PH gewoon een nieuw blik voetballers open om gaten in de selectie aan te vullen, maar dit seizoen kon de club slechts één enkel B-team inschrijven bij gebrek aan spelers. Het is een vreemde gewaarwording, maar tegenwoordig is PH het kleine broertje van Luctor. Dat was tien jaar geleden onvoorstelbaar. 

De ontwikkelingen bij PH waren de spelers van Luctor B1 ook niet ontgaan, zo merkte Coach Huub in de kleedkamer. Zijn team was er van overtuigd dat ze dit varkentje wel even zouden wassen. Nu is zelfvertrouwen goed, maar het is zaak te waken voor zelfoverschatting en nonchalance. Het was nota bene een derby van Almelo-Noord. PH zou zich toch niet zomaar even naar de slachtbank laten voeren?

Toch had het daar in het eerste kwart van de match alle schijn van. Luctor was in de openingsfase heer en meester op het veld. PH wist zich geen raad met de belegering van de thuisploeg anders dan het wild over de zij- en achterlijn schieten van de bal. De reservespelers van Luctor en Opa Gerrit hadden het er maar druk mee. 

Gaat'ie weer

Na enkele mislukte pogingen was het Hein die Luctor op voorsprong schoot. Een lange corner van Teun werd door Wout terug in de doelmond gevolleyd. De bal werd op de lijn gered door een PH back waarna een rommelige scrimmage volgde. Uiteindelijk had Hein het laatste woord met een simpele knal van dichtbij: 1-0.

Hein viert zijn openingstreffer

Na de 1-0 hield Luctor het gas er op, maar duurde het nog best lang voor het weer kon juichen. Giovanni was dichtbij de 2-0 maar zag zijn vrije trap op de kruising uiteenspatten. 

Teammanager Patrick vond het allemaal maar niks. Hij zag het liefst dat het binnen 5 minuten 4-0 zou staan, dan had je tenminste rust. Tot zijn opluchting kwam de 2-0 dan toch na een minuut of twintig. Een leep passje van Hein bracht Teun in stelling. De linkspoot omspeelde de PH-keeper maar zijn verdediger schoot hem te hulp. Zijn tackle weerhield Teun van scoren, maar Tijmen was er als de kippen bij om de stuiterende bal alsnog tegen de touwen te jassen.

Het stond dik verdiend 2-0 voor Luctor, geen vuiltje aan de lucht. Een korfbaluitslag lag in het verschiet. Die kwam er uiteindelijk ook, maar anders dan iedereen op dat moment dacht. PH meldde zich ineens ook op de helft van de Luctor en wist uit de eerste grote mogelijkheid bij een corner te scoren: 2-1.

De aansluitingstreffer was precies wat PH nodig had en werd een kantelpunt in de wedstrijd. Vanaf dat moment zag je dat PH - ondanks dat het voetballend minder in huis had dan Luctor - geloofde in een resultaat op basis van inzet. Dat werd nog eens bevestigd toen Luctor PH een penalty cadeau gaf na veel te laks optreden van de Luctorachterhoede. De strafschop werd in eerste instantie nog gestopt door Youri, maar in de rebound schoot oud-Luctoriaan Chiel alsnog raak. Het stond zowaar 2-2!

De wedstrijd veranderde nu meer en meer in een fysiek gevecht, wat meer in het straatje lag van PH dan Luctor. Dat was mooi voor de spanning en de amusementswaarde, maar minder goed voor de gemoedsrust van de Luctorfans. 

Het was zaak voor Luctor om weer terug in het ritme van de eerste twintig minuten te komen en de  bal het werk te laten doen. Dat lukte vlak voor rust toen Thijmen met een prachtige assist Teun in staat stelde om Luctor weer op voorsprong te brengen. Teun hield zoals we van hem gewend zijn, zijn hoofd er goed bij en passeerde de PH-keeper met een bekeken puntertje: 3-2.

Dat was een opluchting voor het team van coach Huub, dat halverwege de eerste helft dacht dat de buit al binnen was, maar nu de kleedkamer inging in de wetenschap dat PH met de twee goals zijn moreel flink had opgevijzeld. Dat kon nog een hele hete tweede helft gaan worden.

Dat werd het ook, en gek genoeg via een vergelijkbaar scenario als voor rust. Al in de eerste minuut deelde Luctor PH een flinke tik uit toen Teun na een mooie dribbel en een mislukte pass op Ivar de bal bij Dylan zag belanden. De spits aarzelde geen moment en schoot met een magnifiek buigend schot de 4-2 op het scorebord.

BAM JONGUH! Dylan scoort 4-2

Ook daarna liep het crescendo voor Luctor. Er volgde kans op kans (Ivar, Dylan en weer Ivar) maar die leverden niets op. De 5-2 kwam uiteindelijk toch van de voet van Teun. Hij kreeg de bal aangespeeld door Tijn waarna hij de bal even goed legde voor zijn linkerbeen. Het schot dat volgde was er een voor de fijnproevers. Geen wilde knal maar met veel gevoel krulde hij de bal langs de tevergeefs graaiende PH-goalie. 

Het stond 5-2, de wedstrijd leek gespeeld. Maar zoals gemeld ontvouwde zich hetzelfde scenario als voor rust. Een voorzet na een goede aanval van PH over links werd simpel binnengetikt en even later bracht de nummer 10 van PH (een C-speler nota bene) met een prachtige goal na een schitterende actie, terug in de wedstrijd, de verdediging van Luctor in verwondering achterlatend. 

Ondanks dat Luctor kwalitatief voetballend veel meer in huis had, stond het gewoon weer 5-4. Er volgde een zinderende slotfase waarin de emoties soms hoog opliepen. Niemand durfde nu nog te voorspellen hoe dit zou aflopen. PH zou ook nog gewoon de 5-5 kunnen gaan maken, zo'n wedstrijd was het. Tot opluchting van de naar adem happende Luctorfans maakte Ivar in blessuretijd de bevrijdende 6-4. Het doelpunt bleek van onschatbare waarde want in de allerallerlaatste seconde van de wedstrijd werd het nota bene nog 6-5 ook, toen Chiel voor de tweede keer een penalty mocht verzilveren. Dit keer ging hij er in één keer in. 

Het bleek een doelpunt voor de statistieken, want toen Luctor weer aftrapte floot scheidsrechter de Koning meteen het eindsignaal dat met luid gejuich werd begroet door de supporters aan de kant. Luctor B1 had de Derby van Almelo-Noord gewonnen, maar vraag niet hoe.

De buit is binnen, maar vraag niet hoe. Einduitslag 6-5

Sommige aanwezigen (zowel staf als fans en zaakwaarnemers) hadden tot acht uur 's avonds nodig om de zenuwen - geholpen door een goudgeel genezend  gerstenat - weer enigszins tot bedaren te brengen. Het was ze van harte gegund.

We hebben weer heel veel (meest onbewerkte) foto's die u HIERRR kunt bekijken