donderdag 30 mei 2019

Woensdag, gehaktdag voor DOS'37 op Sportpark De Horst



Op Luctor C1 staat in de slotfase van de competitie geen maat. Gaandeweg het seizoen is het team veranderd van een dertien-in-een-dozijn-ploeg naar een meedogenloze voetbalmachine. Waar de harde kern eerder deze jaargang nog klaagde over het povere spel, is het de laatste weken smullen geblazen. Iedereen is weer fit, het dynamische positiespel van het team resulteert in heerlijk combinatievoetbal en ook de sfeer in het team is top, dus wat wil je nog meer? Een kampioenschap? Daarvoor is het helaas te laat. Rood Zwart is met nog één wedstrijd te spelen niet meer in te halen. Tsja, hadden ze destijds de voorsprong in de uitwedstrijd tegen de Deldenaren maar vast moeten houden. Dan had Luctor C1 zich zaterdag tot kampioen kunnen laten kronen. Het tegengestelde gebeurde. Roodzwart draaide in de zespuntenpot de stand om, waardoor Luctor het zicht op de titel verloor. 



Het enige wat Luctor C1 nog restte was het publiek te vermaken in de wedstrijden die nog restten. Dat hebben we geweten: 16 goals voor en 1 tegen in de laaste vier matches. Gisteren was het DOS'37 dat door de jongens van coach Huub vakkundig naar de slachtbank werden geleid. Het was met recht woensdag, gehaktdag. De Vriezenveners werden zo kapot gespeeld dat sommige DOS-spelers uit frustratie tijdens de wedstrijd al het veld afliepen. 

Voor coach Huub - voormalig coach bij DOS'37 - smaakte de overwinning zoet. Hij had namelijk nog een appeltje met ze te schillen gehad, na de hoogst ongelukkige nederlaag tegen ditzelfde team in het bekertoernooi eerder dit seizoen. De fans van Luctor C1 spreken nog schande van het ruwe spel en de arbitrage in die wedstrijd, waarin de Almeloërs zwaar gehavend het onderspit hadden moeten delven. 



Vandaag werd dat dus rechtgezet. Een supergeconcentreerd spelend Luctor tikte DOS'37 bijkans dol. De Vriezenveeners - getraind door Luctoriaan Jurgen Rolefes - werden nu op alle fronten afgetroefd. Hun enige wapen was de lange bal naar voren, de nummer 3 van DOS was de verpersoonlijking hiervan. Elke bal die voor zijn voeten kwam werd blind "noar veur'n e'pleert." in de hoop dat hun twee sterke voorwaartsen de klus voorin konden klaren. Daar kwam weinig van terecht.



Het was Luctor dat de wedstrijd controleerde. De 2-1 stand bij rust (twee goals van Dylan) was nog erg coulant voor DOS. Na de thee werden de bezoekers helemaal weggetikt. Het was een rare tweede helft waarin Luctor 3 penalty's kreeg waarvan de eerste twee door keeper (!) Tom en Robin werden gemist. Voor de derde pingel mocht Tom nogmaals aantreden. Deze trof wel doel, maar de keeper van DOS had ook deze nog bijna gestopt. Het veldvoetbal van Luctor was andere koek. Het liep alsof het geen enkele moeite kostte en het plezier spatte er van af. Sem, Ivar en Teun maakten nog 3 velddoelpunten resulterend in een 6-1 eindstand. 

De spelers van DOS'37 druipen af



Na afloop moest er nog een bal gezocht worden. Ryan toont een bijvangst.
Als alles meezit, kan Luctor C1 komende zaterdag nog tweede worden ook. Is nog afwachten hoor, want het team gaat in een fantasie-opstelling spelen. Sem en/of Ryan gaan keepen en Tom wordt veldspeler. Ook de rest van de opstelling zal op verzoek van de spelers door elkaar worden gehusseld. Iedereen mag er het zijne van denken, maar in ieder geval zal Luctor C1 het lange seizoen afsluiten met een grote glimlach. Dat is ook wat waard.




Voor de liefebbers zijn er ook nog foto's die u kunt bekijken als u HIERRR klikt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten