De geluksparaplu van de papa van Wout was zo klein dat hij hem doorgaans alleen voor zijn cocktails gebruikt. |
De papa van Wout moest even zoeken naar zijn lievelingsparaplu van het WK Voetbal 1990 die volgens hem geluk zou brengen. Merkwaardig, als je bedenkt hoe het WK destijds voor Oranje is verlopen. Nog merkwaardiger was zijn keuze voor dit miniscule exemplaar, wanneer je bedenkt dat de buikomvang van de papa van Wout sinds het WK 1990 met zo'n 2 centimeter per jaar is toegenomen. Het six-pack van de destijds 17-jarige blonde adonis wordt 27 jaar later beschermd door een flinke laag isolatiemateriaal. Aan de andere kant, als waterpoloër zal hij zich niet zo veel aantrekken van een paar druppels water op zijn buik.
Dat deden elftalleider Sergio en Enrique wel. Hun uit Spaanse genen opgebouwde lichamen gedijen beter bij mediterrane temperaturen en zonneschijn, niet bij kou en regen. Maar toch zou één van de twee hombres er aan moeten geloven, want één van hen zou waterzakdienst hebben en dat betekende een gegarandeerd nat pak. De keuze viel uiteindelijk op Enrique na een zinderend potje Steen-Papier-Schaar. Het boeiende verslag van dit duel-in-een-duel kunt u overigens hierrrr lezen.
Middenveldregisseur Gijs |
Maar nu terug naar de wedstrijd. Luctor D1 had zoals gezegd wat goed te maken. DOS'37 leek hiervoor op voorhand een ideale tegenstander gezien de goede ervaringen die de meeste spelers van het team hadden met de Vriezenveense club. Vandaag was het niet anders. Wat heet, de gastheren waren meer dan een maatje te groot voor de bezoekers want DOS werd op alle fronten afgetroefd door een superieur spelend Luctor D1.
Achterin boezemde het fysieke overwicht van Ryan en Wout zoveel ontzag in, dat het wel leek of DOS niet naar voren durfde te komen. Op het middenveld waren Sem en Gijs de regisseurs die ombeurten het spel naar voren dicteerden richting spits Ceder en zijn secondanten Teun en Delano op de vleugels. De liefhebbers van spanning hadden beter thuis kunnen blijven want het werd een eenzijdige vertoning, maar voor de fijnproevers viel er genoeg te genieten.
Mooie combinaties, sportieve tackles, snelle aanvallen en een half dozijn doelpunten (Ceder, 2 x Teun, Delano, Sem en Noah) deden de fans vergeten dat ze in de stromende regen stonden.
Teun scoort 3-0 na een mooie één-twee met Tristan |
De gelukkigste speler op het veld was Sem. Tot nu toe was hij de grootste pechvogel geweest, want ondanks vele doelpogingen dit seizoen zat er elke keer wel een paal, lat, been of hoofd tussen, die hem van het scoren hield. Maar de aanhouder wint. Vandaag was het eindelijk raak. Sem scoorde zijn eerste goal van het seizoen met een onhoudbare boogbal van buiten de zestien.
Eindelijk raak voor Sem. Hij maakt de 5-0 |
Zijn mama die net als de mama van Delano VIP-plaatsen in de dug-out had weten te bemachtigen kirde het uit van vreugde.
VIP-plaatsen voor de mama's van Sem en Delano |
Toch was er ook iemand van Luctor die minder reden tot lachten had: vlagger Youri. De arme jongen had meer weg had van een verzopen kat. Sergio grapte al dat zijn shirtje begon door te schijnen. In de tweede helft werden de stortregens hem te veel en greep hij de paraplu van uw verslaggever die lekker vanuit de droge dug-out plaatjes stond te schieten. Ongetwijfeld zal hij ook genoten hebben van het frivole spel van Luctor D1, maar waarschijnlijk nog meer van de warme douche na afloop. Het was hem van harte gegund
Youri had weinig te doen, maar had toch zijn handen vol aan deze wedstrijd |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten